Læknablaðið - 01.10.1972, Blaðsíða 35

LÆKNABLAÐIÐ
117
cesser bör dárför skapas, vilket enklast kan ástadkommas genom per-
sonalimion mellan berörda beslutscentra. Med hánsyn till den ut-
veckling som hittills ágt rum av sjukhuscheíens roll i budgetprocessen,
sárskilt betráffande de större sjukhusen, torde denna vara sjálvskriven
som ordförande i ett beslutande blockchefskollegium av den typ som
diskuterats i det föregáende. Detta kan á sin sida leda krav pá att sjuk-
huschefen skall ha fullstándig lákarutbildning vid sidan av kvalificerad
sjukvárdsadministrativ utbildning.
Det torde vara uppenbart att klinikchefsrollen genom denna ut-
veckling kommer att förándras. Hártill kommer ocksá en fördjupad
sjukhusdemokrati med medinflytande för olika personalgrupper pá
vissa beslut inom kliniken att bidra. Hur lángt denna utveckling
kommer att fortskrida ar svárt att för nárvarande sága, men det före-
faller inte osannolikt, att klinikbegreppet kan komma att upplösas
och klinikchefens roll dármed försvinna till formán för andra sanno-
likt mera specialiserade roller.
*
Mt fcrníurn iœknablchrn
TUTO, CITA ET JUCUNDE
Síðan ég eignaðist góðan hest, finn ég betur til þess en áður, hví-
líkur heilsuspillir það er, að sitja á húðarklárum, eins og oft er vant
að setja undir lækna. (Góðir hestar eru óvíða til). En einn hestur er
ekki nóg, tvo hesta ætti hver læknir að eiga, sem ferðast mikið, annan
klárhest, en hinn vekring.
Það er vandi að búa sig vel. Þó gott sé veður, þegar lagt er af
stað, getur skjótlega breytzt veður í lofti, og iðrast maður oftar eftir
að hafa búið sig of lítið, en of mikið. — Þess vegna hefur reynslan
kennt mér, að hafa í töskunni Mývatnshettu, sokka og vettlinga til
vara í öllum vetrarferðum.
Lengi framan af fór ég illa í augunum. Það þarf sterk augu til
að þola að riðið sé langt móti stormi eða úrkomu. Sumir fá höfuðverk
og neuralgiae, en hvað mig snerti fékk ég stýrur í augun og gat ekki
lesið á eftir. En þetta kemur aldrei fyrir síðan ég fékk hlífðargleraug-
un hjá Andrési kollega Fjeldsted. Hann gef mér gleraugun, svo ég
veit ekki hvað þau kosta; en þau eru mesta þing. Sams konar gler-
augu nota menn á bifreiðum og flugvélum. Mér finnast þau ómiss-
andi, bæði í stormi og rigningu, og líka í stórhríð.
í stórhríðum nota ég ætíð Mývatnshettuna, sem Gísli Pétursson
kenndi mér að ncta, og get ég ekki nógsamlega lofað það fat. Og þegar
ég nú þar að auki hefi hlífðargleraugun hans Andrésar fyrir hettu-
opinu, bá líður mér vel, hver fjandinn, sem gengur á.
(Steingrímur Matthiasson, Lbl. apríl 1915J.