Læknablaðið - 01.02.1978, Síða 66

26
LÆKNABLAÐIÐ
nefnd 'hefur verið snemmt cortexsvar. Um
það hefur aðeins verið skrifað í fá ár og
eru eiginleikar þess ekki fullkannaðir. Þó
er ljóst að svar þetta er óháð meðvitundar-
ástandi og kemur fram á sama hátt þegar
eftir því er leitað hjá sama einstaklingi
með nokkru billibili.
Svör þessi eru sýnd á 6. mynd.
Notagildi cortexsvara liggur fyrst og
fremst í því, að ef þau koma fram á réttum
tíma má fullyrða að tengsl séu frá því eyra
sem ert er út í annan hvorn heyrnarcortex.
Þau svör sem nú eru nær eingöngu not-
uð eru spennutoppar sem raktir hafa verið
með tilraunum til coChlea/n. VIII og ým-
issa kjarna i heilastofni. Á 7. mynd sést að
svarið er að mestu búið á 8 msek eftir að
erting hefst. Það sem merkt er C.M. á
myndinni (cochlear microphonics) eru
spennusveiflur í skynfrumum cochlea i
takt við ertinguna. Topparnir sem fylgja
eru upprunnir sem hér segir:
1. frá cochlea og 'heyrnartauginni.
2. frá coohlear nucleus.
3. frá superior olive.
4. og 5. frá inferior colliculus og medial
geniculate.
Það er því auðvelt með þessari rann-
sóknaraðferð að rekja sig eftir heyrnar-
brautinni og kanna hve langt boðin ná.
Eðli taugaboða sem numin eru frá
cochlea og heilastofni er þannig að með
miklu öryggi má fá sömu niðurstöðu frá
Svör frá cochlea
og brain stem:
C.M. 1. 2. 3. 4. 5.
7. mynd.
„Input - output" samhengi:
AV
sama sjúklingi ef mælingin er endurtekin.
Meðvitundarástand eða lyfjataka hefur
engin áhrif og mætti þess vegna fram-
kvæma rannsóknina í svæfingu eða léttu
rúsi ef sjúklingurinn er órólegur eins og
títt er um ungbörn.
ÚRVINNSLA
Spurningar sem electrocochleography
getur svarað eru margskonar, en þessar
teljast þær venjulegustu:
1. Heyrir sjúklingurinn?
2. Hver er heyrnarþröskuldurinn?
3. Er heyrnin jöfn á báðum eyrum?
4. Starfar cochlea eðlilega.
5. Sjást merki um skemmdir í taugabraut-
um milli cochlea og cortex?
Svarið við fyrstu spurningunni er
venjulega fengið með þvi. að leita eftir
seinu cortexsvari. Ef það kemur fram á
réttum tíma er Ijóst að taugaboðin hafa
borist alla leið út í cortex.
Spurningum 2 til 4 er svarað með
því að teikna upp línurit yfir samhengi
ertingarstyrks og þeirrar spennusveiflu
sem ertingin veldur. 8. mynd sýnir slíkt
línurit fyrir cochlea og heilastofnssvar frá
heilbrigðum einstaklingi. Heyrnarþröskuld-
ur er skilgreindur sem minnsta ertingin
sem hægt er að greina svar við. Hvort
heyrnin er jöfn fæst með því að bera sam-
an heyrnarþröskuldana frá hvoru eyra.
Hvort cochlea starfar eðlilega má finna