Læknablaðið - 15.08.1982, Blaðsíða 25

LÆKNABLADID
179
rannsókninni og f>að af handahófi, nema úr
yngsta og elsta aldurshópnum, par sem enga
vantar, er ekki ástæða til að ætla að fækkunin
í hópnum hafi á nokkurn hátt rýrt gildi
pessarar rannsóknar.
Röntgenmyndirnar voru teknar af hægri
hendi barnanna á venjulegt færanlegt tann-
röntgentæki. Röntgenrörinu var brugðið niður
í trékassa sem blýklæddur er að innan (8).
Kassinn hindrar pannig alla geislun nema á
hendi barnsins, sem stungið er inn í hann
neðantil, jafnframt pví sem hann tryggir fasta
fokus filmufjarlægð = 72 cm, að sino-röntgen-
filmunni (filma pökkuð í Ijóspétt umslag) á
botni hans.
Við greininguna var stuðst við sjö bein-
proskastigin í töflu I, í peirri röð er pau hér eru
framsett, en staðsetning peirra er sýnd á
handröntgenmynd, (mynd 1).
Breidd kastbrjósks og skafts (epiphysis and
diaphysis) (PP2 =, MP3 =) voru metin sem
mesta breidd hornrétt á lengdaröxul köggl-
anna (mynd 2 a og b). Breiddin var mæld með
einföldu skífumáli. Upphaf beinmyndunar se-
samoid (S) var skráð, pegar beinmyndun var
fyrst augljós (mynd 2c). Húfustig (capping
stage) miðkögguls (middle phalanx) (MP3cap)
einkennist af frekar jöfnum hæðarvexti á
jöðrum kastbrjósksins (epiphysial disk), sem
myndar hvassa brún utanmegin (distalt) og
ákveðinnar beygju innanmegin (proximalt)
(mynd 2d). Fullkomin lokun vaxtarsvæðanna
(DP3u, PP3u, MP3u) var skilgreind er Ijósa
línan (radiolucent line) milli kastsins (epiphy-
sis) og skaftsins (diaphysis) væri fyllilega
horfin (Mynd 2e,f,g) (14).
Aðferðir, (probit or logit), sem Finney lýsti
(27) hafa verið taldar hvað ábyggilegastar við
útreikninga á pverskurðarúrtaki, en með peim
var reiknuð probitlína, kí-kvaðrat (chisquare
test) og staðalfrávik meðal upphafstíma hinna
mismunandi beinproskastiga handarinnar. Á
pann hátt var fengin eftir aldurflokkun vax-
andi tíðni peirra barna, er náð höfðu pessum
mismunandi beinproskastigum handarinnar,
jafnframt pví sem staðalskekkjan (S.E.) og
staðalfrávikið (S.D.) voru greind með aftur-
virkri líkingu (regression equation).
Aðferðaskekkjan við ákvörðun beinproska-
stiganna var greind með pví að höfundur
endurskoðaði 295 barnanna. Af 801 greindu
beinproskastigi var matið ekki eins einungis í
36 tilvikum (4.49 %), sem dreifðust nokkuð
jafnt, 15 tilfellanna einu beinproskastigi ofar,
en í 21 tilfellanna einu beinproskastigi neðar,
en í fyrri greiningu, (tafla III). Aðferðarskekkj-
an reyndist pví lítil, alltaf innan við 5 %.
NIÐURSTÖÐUR OG UMRÆÐA.
Helstu niðurstöður pessarar rannsóknar koma
fram í töflu IV. Kynmismunurinn reyndist
Fig. 1. Radiographic survey of the hand, showing
the different locations of the maturation stages.
Abbreviations as in table I.
PP2 = , (B) stage MP3=, (C) stages S, (D) stage MP3
cap, (E) stage DP3u, (F) stage PP3u and of (G) stage
MP3u.