Dagblaðið Vísir - DV - 02.04.2007, Qupperneq 10

mánudagur 2. apríl 200710 Umræða DV
Trúlegast er ekkert að marka þau orð að álverinu í Straumsvík verði
lokað eins og hótað var áður en Hafnfirðingar kusu að neita fyrirtæk-
inu um stækkun. Ef hótunin er ekki aðeins orðin tóm þá mun annað
fyrirtæki eða önnur fyrirtækin fegin vilja vera með atvinnustarfsemi í
Straumsvík. Þar eru fínar aðstæður, góð höfn og mikið rafmagn. Öll sú
aðstaða sem er þar er fer ekki. Hafnfirðingar hafa ekkert að óttast.
Kosningarnar í Hafnarfirði eru um margt sérstakar. Þær eru sett-
ar fram alltof seint, álverið hafði í góðri trú gert ráð fyrir stækkun og
hagað sér samkvæmt því. Talsmenn fyrirtækisins eru að vonum sárir.
Bæjarstjórnin í Hafnarfirði losnar ekki undan þeirri gagnrýni að það
hafi verið vegna dugleysis eða kjarkleysis hennar sem málinu var vís-
að til bæjarbúa. Hversu mjótt var á mununum bendir til að margir
eru sárir eftir að úrslitin voru ljós og eftirmálar verða. Það ganga það
margir sárir frá átökunum.
Sigurvegurum kosninganna líð-
ur vel. Þeir glímdu við alþjóðlegt
stórfyrirtæki og höfðu betur. Bæj-
arbúar tóku flestir þátt enda um
stórt mál að ræða. Mál sem varðar
flesta íbúa Hafnarfjarðar og reynd-
ar langtum fleiri.
Gagnrýnisraddirnar á meiri-
hluta bæjarstjórnar í Hafnarfirði
eru eðlilegar og skýrar. Ekki bara að
hafa vísað svo stóru og afdrifaríku
máli til almennra kosninga, heldur
ekki síður að hafa ekki tekið þá ákvörðun fyrr og áður en málið fór svo
langt sem raun ber vitni. Stjórnendur álversins höfðu keypt land undir
stærri verksmiðju, samið um orkukaup og eflaust gert margt annað í
undirbúningi að stækkun þegar ákvörðunin um að vísa málinu til al-
mennra kosninga er tekin. Það er ekki ákjósanlegt að vera með stórar
verksmiðju í túnfæti byggðar eða jafnvel inn í miðri byggð. Gegn því
börðust margir Hafnfirðingar og höfðu betur, aðrir óttuðust um fjár-
hagsafkomu bæjarfélagsins og atvinnu hundruði starfsmanna. Meiri-
hluti bæjarstjórnar sat hjá, gaf ekki upp afstöðu sína og þess vegna er
ekki vitað hver vilji hins mikla meirihluta í bæjarstjórn Hafnarfjarðar
er. Það er skrýtið.
Ljóst er að Samfylkingin hefur sérlega sterka stöðu í Hafnarfirði,
væntanlega af vonum. Forystumenn flokksins í Hafnarfirði hafa samt
ekki náð að tala um álversmálið af sannfæringu. Eftir stendur að það
hafi fyrst og fremst verið af dugleysi eða kjarkleysi sem málinu var vís-
að út úr bæjarstjórn og til íbúanna en ekki af sértakri ást á lýðræði, og
það á elleftu stundu. Samfylkingin hefur nokkur ár til að sýna hug sinn
í verki, það verður væntanlega kosið um fleira í Hafnarfirði á þessu
kjörtímabili.
Sigurjón M. Egilsson
Álverið
Brautarholti 26 · 105 Reykjavík · 512 7000 · dv@dv.is
DV greiðir 2.500 krónur fyrir þau fréttaskot sem
leiða til frétta. Fyrir besta fréttaskot hverrar viku
eru greiddar 5.000 krónur og 10.000 fyrir besta
fréttaskot mánaðarins.
512 7070
frettaskot@dv.is
Bæjarstjórnin í Hafnar-
firði losnar ekki undan
þeirri gagnrýni að það
hafi verið vegna dug-
leysis eða kjarkleysis
hennar sem málinu var
vísað til bæjarbúa.
Umbrot: dV. Prentvinnsla: prentsmiðja morgunblaðsins. Dreifing: árvakur. dV áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
ÚtgÁfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn loftsson framkVæmDaStjóri: Hjálmar Blöndal
ritStjóri og ÁByrgðarmaður: Sigurjón m. Egilsson
fulltrÚi ritStjóra: janus Sigurjónsson
fréttaStjóri: Brynjólfur Þór guðmundsson auglýSingaStjóri: auður Húnfjörð
Við lifum á fólks- en ekki þjóðflutningatímum líkum
þeim þegar Evrópa varð heimsálfa. Ekki er lengur
hægt að tala um auðugt norður en fátækt suður. Álfan
hefur snúist við. Í norðri ríkir sjálfumglöð stöðnun, í
suðri er vaxandi hagur og menning. Nú er þar Norður-
Evrópa í augum Afríkubúa. Fólksflutningar samtím-
ans eru ólíkir þeim sem urðu á tímum einræðisherr-
anna. Þeir flæmdu afreksfólk þjóða sinna til Norður og
Suður-Ameríku sem auðgaði þá heimshluta. Nú gæt-
ir áhrifanna ekki lengur. Fólkið hefur runnið saman
við innfædda. Sá samruni er ein ástæða fyrir hnign-
un Bandaríkjanna sem
eru orðin næstum eins
og fyrir komu þess en fá-
tækari. Hin tilgangslausu stríð mergsjúga. Amerískir
ferðamenn, listamenn og auðmenn sem settu svip á
Evrópu sjást þar ekki lengur. Álfan getur tæplega lifað
menningarlífi án þeirra.
Innflytjendur nútímans eru á allan hátt fátækir og
flytja ekki með sér hámenningu og taka ekki heldur við
menningu nýju heimkynnanna. Þeir vilja bara vinnu
og peninga sem er eðlilegt en dapurlegt fyrir okkar fá-
mennu þjóð. Hún getur ekki gleypt þá og gert að sín-
um. Þeir gætu gleypt okkur enda frá stærri þjóðum og
viljinn þess vegna voldugri. Þeir hvorki skilja né bera
virðingu fyrir sérstakri tungu og menningu. Við gerum
það varla heldur. Þá sjaldan þess var þörf gátum við
ekki varið okkur heldur létum undan en með hunds-
haus. Ameríski herinn flæddi yfir landið. Í fáu skiptin
sem við mölduðum í móinn vegna dvalar hans hót-
aði hann að fara og skilja okkur eftir í eymd. Þá urðum
við hrædd og stungum dirfskunni í vasann. Síðan fór
hann sjálfkrafa, samt fór enginn á hausinn. Nú leika
álverin sama leik ásamt leiðtogunum og þjóðin virð-
ist ætla að hræðast og láta undan í kosningum, þótt
hún beri enga virðingu fyrir stjórnendum sínum og
viti að hún getur staðið undir sér. Hún þarf hvorki her
né lögreglu sér til varnar. Þess þurfa álverin. Í skömm
skynjar þjóðin hnignun sína, undanlátssemi við aum-
ingjaskap í velmegun. Hún veit að hún hefur alið upp
með linkind og fölskum skilningi einu hörkutól lands-
ins sem vilja ekki missa sérréttindi hvort sem þau eru
á sviði eiturlyfja eða auðmagns. Sá vandi verður ekki
leystur í álkeri.
Einfalt en flókið
Kjallari
Jón Ásgeir til New York
Jón Ásgeir Jóhannesson og unn-
usta hans, Ingibjörg Pálmadóttir,
hafa fest kaup á íbúð í New York,
en þang-
að hyggjast
þau flytja.
Ingibjörg
ræddi þessi
áform við
gesti á hóteli
sínu, 101, við
Hverfisgötu í
Reykjavík.
Ekki fylgdi sögunni hvort þau eru
að yfirgefa fósturjörðina vegna
langdregina málaferla, eða hvort
þau ætli sér að leita nýrra við-
skiptatækifæra. Jón Ásgeir hefur
áður reynt fyrir sér í viðskiptum í
Bandaríkjunum, þá í Flórída.
Blaðamenn í vanda
Blaðamennirnir Jakob Bjarnar
Grétarsson og Jón Mýrdal Harð-
arson komust í hann krappann á
fimmtudagskvöld. Þeir höfðu ekið
Lancer bifreið Jakobs um Nesja-
vallaleið, áleiðis til Þingvalla, og
festu bílinn í gömlum snjóskafli
á veginum. Vegurinn er fáfarinn,
einkum að kvöldi í miðri viku. Ekki
er vitað hvaða erindi þeir áttu í
þjóðgarðinn, en tæpast var það
til rannsókna, þar sem þeir vinna
hvor hjá sínu fyrirtækinu.
Jakob og Jón hafa áður lent í stappi
við móður náttúru, en síðasta sum-
ar þurfti Jón að draga Jakob upp úr
kviksyndi á suðausturhoninu þar
eð Jakob náði ekki að hífa sjálfan
sig upp.
Barátta bloggaranna
Sumir bloggarar fara meira í taug-
arnar hvor á öðrum en venja er
með aðra. Þannig virðist mál-
um farið með Steingrím Sævarr
Ólafsson og Jónas Kristjáns-
son. Litast það kannski af því að
Steingrímur gerir mikið úr mikil-
vægi bloggsins en Jónas telur það
hafa lítið sér til
ágætis og deilir
jafnan hart á
þá sem halda
öðru fram, ekki
síst fyrrnefnd-
an Steingrím
Sævarr Ólafs-
son.
Himnaríki án spekinga
..er nú komið að nýjum kafla
í skotum þeirra hvor á annan.
Jónas skrifaði á dögunum að
framund-
an væri góð
vist hans í
himnaríki með
góðum veit-
ingahúsum
en verst væri
að þar væru
fáir speking-
ar og vísaði
þar með til
Dante. Steingrímur Sævarr var
ekki lengi að nota skotfærin sem
þarna lágu fyrir fótum hans og var
fljótur að sjá að þarna væri óvenju
beitt sjálfsgagnrýni á ferð.
SandKorn
GuðBerGur BerGssoN
rithöfundur skrifar
Hún þarf hvorki her né
lögreglu sér til varn-
ar. Þess þurfa álverin. Í
skömm skynjar þjóðin
hnignun sína, undan-
látssemi við aumingja-
skap í velmegun.
Það tók tvo tíma að átta
sig á mistökunum
Æi, afsakið. Þetta er í fyrsta skipti
sem ég ruglast á naflastreng og barni. Ég fann óþokkann!
Lækninga-
rusl
Útvatnaður saltfiskur án beina til að sjóða
Sérútvatn. saltfiskur án beina til að steikja
Saltfisksteikur (Lomos) fyrir veitingahús