Innsýn - 01.01.1984, Blaðsíða 18

18
HEILSA &
HOLLUSTA
HHR
HJTJ
Hár hiti er næstum alltaf
merki um sjúkleika, og
þangað til á tímum nútíma-
læknavísinda, var hár hiti
alltaf talinn mjög skað-
legur. Þegar allt kom til
alls, virtist þetta rökrétt:
Fólk sem hafði háan hita dó
mjög oft, þess vegna var hár
hiti talinn hættulegur.
í dag vitum við að í
sumum tilfellum getur
hækkaður líkamshiti verið
gagnlegur. í sumum tilfell-
um er líkamshitinn jafnvel
hækkaður með utanaðkomandi
upphitun til að vinna bug á
vissum smitsjúkdómum. Dæmi
um þetta er þegar heitir
bakstrar eru lagðir á
einhvern líkamshluta til að
hækka líkamshitann í þeim
hluta líkamans. Þetta
dregur blóð til staðarins
sem flytur fleiri af
bakteríudrepandi efnum
líkamans á smitstaðinn.
Eðlilegur líkamshiti
leikur á milli 36 og 37,7
0(3. Hiti einstaklings
breytist innan þessara marka
í samræmi við athafnastig,
tíma dagsins og umhverfið.
Hitastig kvenna hækkar við
tíðir. Hitastig barna
hækkar oft lítillega þegar
þau sofa, sérstaklega
síðdegis.
Sár, sérstaklega brunasár
sem orsakast af sólinni,eldi
eða sterkum efnasamböndum,
geta hækkað líkamshitann.
Það sama gerir mjög heitt
bað, brengluð kirtlastarf-
semi og mikil áreynsla á
heitum degi. Smábörnum
hættir til að fá hækkaðan
hita þegar þau verða of þurr
(dehydrated).
Almennt talað er hár hiti
hins vegar ekki talinn
eftirsóknarverður og mjög
hár hiti er hættulegur.
Þar sem hitastig ein-
staklings er breytilegt
eftir athafnastigi, er betra
að taka hitann aftur eftir
klukkutíma hvíldartíma eða
svo þegar einhver virðist
hafa háan hita. Síðan þarf
að fylgjast með hitanum á
tveggja tíma fresti yfir
allan daginn. Ef hitinn
stígur ört og helst uppi, er
nauðsynlegt að hafa augun
opin fyrir öðrum einkennum.
Sársauki, skinnerting,
hraður púls, tíður andar-
dráttur, uppköst eða