Nýtt S.O.S. - 01.02.1957, Síða 12

Nýtt S. O. S.
1 2
gengið áfram, án þess að huga frekar að
bátnum, er þeir hafa talið, að liéfði lokið
sínu hlutverki. Auðvitað hafa þeir verið
rennvotir og kaldir í þessu svalki um há-
vetur, og einasta hugsun þeirra verið, að
fá húsaskjól og þurr föt.
í einni svipan er hin ímyndaða strönd
á enda. Sjór og aftur sjór. Fyrst þá hefur
þeim verið ljós sú ægilega staðreynd, að
þeir voru staddir á sandgrýnningum.
Á meðan hefur bátinn rekið burt. Hann
flaut einhversstaðar úti í náttmyrkrinu og
ógerlegt að ná honum.
Þá varð skipbrotsmönnnnum það fyrst
fyrir, að freista að vaða til eyjarinnar 1
von um, að grunnt væri þarna ög'ströndin
ekki langt undan.
Ljósin í Borkum hafa orðið þeim villu-
Ijós og örlagavaldur. Þau tældu ii'í‘""ina
yfir um.
Svo hafa þeir, hugrakkir en örvilnaðir,
lialdið út í vaðlana. Brátt var dýpra en
þeir héldu. Þeir urðu að grípa til sundsins.
Vonin um að fá aftur fast land undir fót,
varð þess valdandi, að þeir lögðu til atlögu
við höfuðskepnuna, börðust fyrir lífintt,
en biðu ósigur.
Skelfilegar hljóta næstu mínútur að lrafa
verið. Vissulega hafa þeir hrópað á hjálp,
en enginn heyrt köll þeirra jressa storm-
nótt.
Sumúm Jreirra .hefur tekizt, að komast
alveg upp að ströndinni. Þeir hafa neylt
ítrustu krafta til að brjótast gegnum brim
garðinn. En hér var kraftur brimsoganna
þeim ofurefli, enda kraftur þeitra sjálfra
þverrandi af kulda og vosi. Einn af öðr
um hafa Jreir orðið að gefast upp, þar sem
fyrirheitna landið beið þeirra í fárra
faðma fjarlægð.
Á Jrennan hátt hafa ömurleg mistök
kostað fjórtán vaska sjómenn lífið.
Þeir liafa allir látizt nokkrunt mínút-
um yfir kl. átta um morguninn. Þá hafa
úrin, er Jreir báru, stöðvazt, nær öll sam-
tímis.
Hefðu Jieir aðeins beðið eina klukku-
stund! Þá var orðið nægilega bjart til þess,
að læir liefðu sézt úti á sandgrynningun-
um. Þá hefðu Jjeir allir haldið lífi.
Fjórtán fjölskyldur munu fá harma-
fregnir þennan gamlársdag. Yfirvöldin í
Borkum verða að gegna þeiri dapurlegu
skyldu, að senda þær fréttir og valda með
því djúpri hryggð á Jæssum síðasta degi
ársins.
En hvar eru hinir af áliöfn Irenu Old-
endorff, sem að öllum líkindum er nú
sokkin? Eða rekur skipið kannske stjórn-
laust með Jressa menn innanborðs?
Á meðan hinir látnu eru bornir burtu,
eru loftskeyti send úr í ljósvakann. Skorað
etf á öll skip, er kunna að vera í nánd
við slysstaðinn, að líta eftir skipi á reki
eða skipbrotsmönnum. En sú viðleitni ber
engan árangur. Irena Oldendorff er horf-
in og ekkert finnst rekið úr skipinu. Og
ekkert spyrst til hinna skipverjanna níu.
Irena Oldendorff, nýtízku flutningaskip
frá Oldendorff útgerðarfélaginu í Lúbeck,
aðeins tæpra tveggja ára gamalt, er hórfið.
Hennar er leitað frá skipum, frísnesku eyj-
unum og við mynni Saxelfar, en án
minnsta árangurs.
Enginn veit, hver örlög Jiess hafa orðið.
En smám saftian verður sá grunur að vissu.
að skipið liggi á botni Norðursjávar.
Ekki líður á löngu unz Jtað verður að