Nýtt S.O.S. - 01.02.1957, Qupperneq 32

yz Nýtt S. O. S. —
við Netv York Times utn að skrifa greina-
flokk um stríðið undir fyrirsögninni:
.Frakkland".
í Neðri Manhattan \oru tveir ungir sjó-
menn að skemmta sér í „íburðarmiklu,
en kannske dálítið vafasömu umhverfi."
Leslie, 18 ára að aldri, og eldri bróðir
hans, John Clifford Morton, stýrimanns-
efni, höfðu ásamt níu skipsfélögum hlaup-
ið af skipi sínu. Naiad, sem mundi verða
heilt ár á leiðinni heim til Englands um
Ástralíu og kannske ekki komast heim
íyrir stríðslok, og þeir yrðu þá alveg af
„stríðinu rnikla." heir höfðu nú þegar
verið 63 daga í hafi.
Morton-bræðurnir báðu föður sinn að
senda sér 250 dollara fyrir fari á öðru far-
rými, og nú eyddu þeir þessu fé i ban-
anaís og hvers konar hégóma. Þeir ætluðu
að vinna fyrir fari sínu ;í hinu hraðskreiða
skipi, Lusitaniu, svo sem hinir skipsfélagar
þeirra frá Naiad.
Enn var það 240 mílum norðar á strönd
Atlantshafsins, í Boston, að auðugur stór-
kaupmaður. líklega þrefalt eldri en Mor-
ton yngri, gekk órór um g(’>lf, fram og
aftur. Edvvard B. Bovven strunsaði þvert
yfir stofuna í húsi sínu í úthverfi New-
ton og lyfti hljóðdósinni af hljómplötunni.
Hann varð feginn kyrrðinni, sem ríkti.
er hann hætti að spila „Alexander’s Rag-
tirne Band."
Hann lyíti talpipunni á símanum, loks-
ins hafði hann tekið ákvtirðun. Viðræður
við \ iðskiptamann hans í London, sem
var nýlega kominn, höfðu haft áhrif á
hann. Hann bað miðsúið um heimasíma-
númer ferðaumboðsmanns síns.
„Halló," sagði hann, „viljið þér gera
svo vel að ná sambandi við skrifstofu
Cunard-Iínunnar. Við ætlum ekki að fara
á morgun með Lusitaniu!"
Farangur þeirra var alhtr kominn nið-
ur. Hann og kona hans höfðu pantað
miðnæturfar i svefnvagni lestarinnar frá
New Haven tíl New York.
„Það lagðist í mig," sagði hann vinum
sínum, .,að eitthvað mundi koma fyrir
Lusitaniu. Eg ræddi þetta við konu mína,
og við ákváðum að hætta við ferðina, —
þótt ég hefði ákveðið áríðandi viðskipta-
fund í I.ondon."
3.
Það var hlýtt og ekki frítt við úrkomu í
New York Iaugardaginn 1. maí 1915. Eins
og oftast er á laugardögum hélt fólkið
heim á leið um hádegisbilið. En í skrifstof-
um ritstjóranna var Joessi laugardagur sér-
staklega annasamur. Á öftustu síðu morg-
unblaðanna birtist rammaaugiýsing:
AÐVÖRUN.
Fcrðamenn, sem liafa i hyggju
að fara með skipum yfir Atlants-
hafið, eru minntir d, að styrjald-
arástand rikir milli Þýzkalands og
bandalagsrikja pess og Stóra-Bret-
lands og bandaíagsrikja þess; að
styrjaldarsvceðið nœr yfir höfin,
sem liggja að Bretlandseyjum; að
i samræmi við formlega yfirlýs-
ingu, sem gefin hefur verið út af
hinni keisaralegu pýzku rikis-
stjórn,, eiga öll pau skip, sem sigla
undir fána Stóra-Bretlands eða ein-
hvers bandalagsríkis pess á heettu,
að verða eyðilögð á pessum höf-
um, og ferðamenn, sem fara um