Nýtt S.O.S. - 01.09.1960, Blaðsíða 35

„Þetta er hræðilegt!" stamaði flugumferðarstjórinn og ásakaði sjálfan
sig biturlega fyrir það, að hafa tekið mark á þessu loftskeyti og látið
það breyta ákvörðun sinni.
En Millian reyndi að telja um fyrir honum.
„Nei, Mr. Eglinton. Þér höfðuð enga ástæðu til þess, að taka ekki mark
á skeytinu um, að allt væri í lagi með Triton. Sökin er Princtons loft-
skeytamannsins á Ocean! Hann hefur gert sig sekan um furðulegt gá-
leysi.“
Eglinton jafnaði sig smám saman.
„Það, sem máli skiptir fyrir mig, er það, að slys hefur borið að hönd-
um. Og nú er það augljóst, að slysið hefur skeð stuttu eftir flugtak, því
þá rofnaði sambandið við flugvélina. Satt að segja efast ég um, að Triton
hafi komizt út á opið haf —“
Þá hringdi síminn. Eglinton tók símtólið hangadi hendi.
„Þetta er flugvallarhótelið. Afsakið, Mr. Eglinton, það er Johnny, sem
talar.“
Jonny þessi var næturvörður á hótelinu.
„Eg er hræddur um, að þarna fyrir handan hafi strandað fiskimenn
frá Lemwerik, ég meina á sandgrynningunum úti í Shannon-fljótinu . . .“
„Ha? Fiskimenn frá Lemwerik? Hvernig dettur yður þetta í hug?“
„Tja, — það var nefnilega kona, sem var farþegi með Atlantic, sem
ságði okkur, að hún hefði rétt áður en vélin lenti horft niður á Shannon-
ána, og undraðist hvað fljótið var breitt. Hinir farþegarnir hefðu ekki
haft mikinn áhuga fyrir landslaginu, enda enn alldimmt af nóttu —“
„Áfram, áfram! Haldið áfram!“ sagði Églinton.
„Jú, konan sagði svo frá, að það hefði að vísu verið nokkuð dimmt,
en hún heldur, að hún hafi séð mannlegar verur á báti, og þær hafi lík-
lega veifað með klútum. Hún er heldur ekki frá því, að einhver hafi
sveiflað ljósi, en allt var þetta ógreinilegt. Eg veit raunar ekki, hvort
takandi er mark á þessari frásögn konunnar, en mér fannst rétt að láta
yður vita af þessu, ef það reyndist rétt, að þarna væru nauðstaddir sjó-
menn . . .“
„Þetta eru engir fiskimenn, Jonny! Það eru farþegarnir af Triton!“
hrópaði Eglinton, kastaði símtólinu á og æddi út úr herberginu ásamt
þeim Millian og Birthley.
Jonny var furðu lostinn. Hann skildi hvorki upp né niður x neinu.
Nýtt S O S
35