Nýtt S.O.S. - 01.09.1960, Side 39

Þannig er þæft í réttarsalnum í Dublin dag eftir dag.
Ný og ný vitni voru leidd fram. Sérfræðingar voru látnir segja álit sitt.
Málsskjöl hrúgast upp, fleiri og fleiri skoðanir koma í dagsljósið.
En hinir ákærðu urðu ekki sannir að sök.
Eftir langt og ákaft málþóf, sem stóð yfir marga daga, tilkynnti loks
dómforsetinn, að rétturinn hefði komizt að þeirri niðurstöðu, að allir
hinir ákærðu væru sýknir saka.
Forsendur dómsins voru lesnar að lokinni dómsuppkvaðningu; sá lest-
ur tók marga klukkutíma. Saksóknarinn lýsti yfir, að hann gæti ekki sam-
þykkt fyrir sitt leyti, að forsendurnar væru réttar.
Tvennt var það einkum, er rannsókn slyssins beindist að, því segja
má, að þessi sorgleikur hafi raunverulega verið tvíþættur.
Fyrst var þá að fá sannanir fyrir því, hvað olli sjálfu slysinu, sem virt-
ist í fyllsta máta dularfult. Á borði dómenda á enn hæðarmælirinn, sem
enn stóð á talan 80, sem nægði Viruly til sýknunar. Á því var raunar
ekki neinn vafi, að slysið orsakaðist af því, að ólag var á tveim hreyflum
og hæðarmælirinn var í ólagi. Hinsvegar sannaðist aldrei, hver þessi bil-
un var í hreyflunum og ekki heldur, hvers vegna hæðarmælirinn var ó-
virkur. Öðru máli gegndi með hinn þátt slyssins.
Að áliti ríkissaksóknarans voru þrír sekir: Eglinton, Baker og Princ-
ton. En honum reyndist torsótt að sanna sakirnar á hvern og einn, svo
að óyggjandi væri, eða á þá alla sameiginléga.
Við uppkvaðningu dómsins voru viðbrögð tilheyrenda nokkuð mis-
munandi. Sumir létu óspart í ljós ánægju sína, aðrir hristu höfuð sín
með vandlætingarsvip. Blaðamennirnir þustu inn í símaklefana eða á
ritstjórnarskrifstofurnar, svo heimurinn gæti sem fyrst fengið fréttirnar.
Browns aðalritstjóri „Dublin News“ og Stanley blaðamaður við sama
blað sátu hvor gegn öðrum við borð, og Brown las með velþóknun það,
er Stanley hafði skrifað um Triton-málið og gang þess. Svo sendi hann
setjurunum handritið.
Frásögn Stanleys lauk svo: „Hafa mönnum orðið á mistök? var um
tæknilega galla að ræða? Um þetta vitum við ekki með fullri vissu. Það
var engu líkara en allir illir andar hefðu gert samsæri gegn Eglinton,
Viruly og Triton. Tuttugu og átta manns létu lífið.
En tuttugu var hægt að bjarga, ef björgunarstarfið hefði ekki verið
kæft í fæðingunni vegna „draugagangs“ á radarskífunni.“
ENDIR.
Nýtt S O S
39