Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.04.1938, Blaðsíða 23

Þ J Ó Ð I N
75
Rauðliðar iryllasl.
Þó að Eden ætti ekki upp á pall-
borðið hjá rauðliðum, á meðan hann
var utanríkisráðherra, ætluðu þeir
alveg af göflunum að ganga,’ þegar
hann lagði niður embætti. Ofsi
þeirra er skiljanlegur, þegar þess
er gætt, að stefna þeirra er jafn
heimskuleg í utanrikismálum og í
innanríkismálum.
Rauðliðar Englands börðust lengi
vel hatramlega gegn auknum vig-
búnaði Breta. En samt sem áður
kröfðust þeir þess, að brezka ríkið
tæki fram fvrir hendur annara
þjóða, ef nokkurt tilefni gafsl.
Þeir vildu ekkert samkomulag
við Þýzkaland, ítaliu eða .1 ap-
an, og reyndu eftir mætti að æsa
bugi manna gegn þessum þjóðum.
Þeir byggðu allt sitt traust á Þjóða-
bandalaginu og styrktust í trúnni á
ágæti þess, þegar það var orðið á-
lirifalaust og gágnslaust. Þeir héldu
í það með sáma beimskulega sauð-
þráanum og flokksbræður þeirra
bér á landi héldu í Sildareinkasöl-
una sálugu.
Utanrikismálastefna brezkra sósí-
alista hefir því í raun réttri verið
æðisgengin Iiernaðarstefna. Það eru
því engin undur, að rauðliðar yrðu
óðamála, þegar Eden lét af embætti.
Þeir töldu stefnu hans rétta í aðal-
atriðum, en voru óánægðir með
gætni bans. Þegar þeim varð stefnu-
breytingin kunn, sáu þeir fram á
ósigur stefnu sinnar og tóku við-
bragð mikið.
Rauðliðum annara landa fór á
sama veg, enda eru þeir vanir því
að dansa eftir hljómfallinu frá
Moskva og London.
Stjórnarandstæðingar væntu þess,
að Eden mundi snúast gegn þjóð-
stjórninni og gjörast fvrirliði stjórn-
arandstöðunnar. Þær vonir brugð-
ust með öllu. Hann lýsti sig and-
vígan utanríkismálastefnu stjórn-
arinnar, en gat þess jafnframt, að
hann treysti engri annari stjórn
jafn vel til þess að leysa vandamál-
in, og væri heiini því fylgjandi eft-
ir sem áður.
Eden er glæsimenni og málskör-
ungur. Hann nýtur mikilla vinsælda
og þykir líklegt forsætisráðberra-
efni, er stundir líða. Þeir, sem leit-
ast við að skýra utanríkismálastefnu
lians á betra veg, en eru henni þó
andvígir, Iialda þvi fram, að bann
hafi skort aldur og lífsreynslu til
þess að þræða götur Iiinnar alkunnu
brezku stjórnmálaskynsemi. Hann
er 11 árs að aldri. En reynslan hef-
ir ekki kennt Bretum þá stjórn-
málavizku, að gjöra óreynda ung-
linga að ráðherrum.
Afleiðingar utanríkis-
ráðherraskiftanna.
Sósíalistar hafa haldið uppi mikl-
um árásum á stjórnina, síðan Eden
sagði af sér. En Chamberlain, for-
sætisráðherra, sem Iialdið hefir uppi
svörum fyrir utanríkismálastefnu
stjórnarinnar í neðri deild þingsins,
hefir borið glæsilegan sigur af liólmi
í þeim umræðum. Hann hefir mik-
ið orð á sér fyrir skýrleik i hugs-
un. Hann er raunsæismaður, gætinn
og gjörhugull, og hefir þá stjórn-