Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Qupperneq 11

Þ J Ó Ð I N
255
Gunnar Tlioroddsen hafði sagt í
erindi, er hann flutti á norrænu
stúdentamóti i Danmörku, að ís-
lendingar mundu segja upp sam-
bandslagasamningnum, þegar lögin
heimiluðu. Má af ummælum Nýja
dagblaðsins ráða, að þáverandi for-
sætisráðherra íslands, Hermann
Jónasson, hafi mótmælt þessu á
dönskum vettvangi, því í nefndri
grein í Nýja dagblaðinu er komizt
svo að orði:
„Það var mjög heppilegt, að for-
sætisráðherrann fékk sjálfur færi
á því að kveða niður þessa fregn.
Þess vegna verður stórlega að á-
telja orð Gunnars Thoroddsen al-
þingismanns í ræðu, er hann hélt
í Kaupmannahöfn, sem fulltrúi ís-
lenzkra stúdenta, hafi þau verið rétt
eftir honum höfð, þar sem liann
lýsti vfir þvi', að Island segði skilið
við Dani jafn skjótt og samning-
urinn sé á enda runninn. í fyrsta
lagi veit hvorki Gunnar Thorodd-
sen né nokkur annar um vilja þjóð-
arinnar, er þar að kemur, þvi
margt getur hrevzt á styttri tima,
hvað sem nú kynni liklegt að þykja.
í öðru lagi er þetta mjög ónauð-
synleg hreinskilni á þessum stað,
svo vægilega sé að orði komizt; og
i þriðja og síðasta lagi, en ekki
sízta: hafði herra Gunnar Thor-
oddsen nokkurt umboð þjóðar sinn-
ar til þess að tilkvnna þetta frænd-
um vorum öðrum á Norðurlönd-
um?
Sjálfstæðisflokkurinn ætti endi-
lega að revna til þess að hrýna fvr-
ir þingmönnum sinum, að stjórna
dálítið betur tungu sinni.“
Það skal fullkomlega viðurkennt,
að það er miklum vanda bundið
að vera sjálfstæður, og eiga að koma
fram gagnvart öðrum þjóðum, svo
með fullum sóma sé. En aðalvand-
inn er i því fólginn, að vera skil-
samur við þá, sem maður á viðskipti
við, hæði fjárhagslega og á annan
hátt.
Það ber því að gæta þess fram-
ar flestu öðru, og miklu betur en
um sinn hefir verið gjört, að ísland
sýni viðskiptaþjqðum sinum skil-
semi. Það er öruggasti undirbún-
ingurinn undir það að segja upp
sambandslagasamningnum og gjör-
ast sjálfstæðir, bæði í orði og veru-
leika.
Sigurður Kristjánsson.
Kaupendur Þjóðarinnar
eru beðnir að afsaka þann mikla drátt,
sem orðið hefir á útsendingu ritsins, en
ýmsar orsakir liggja til þess, að ekki var
unnt að ganga frá siðasta hefti fyrra árs
og fyrsta hefti þessa árs fyr en nú. —
Síðasta heffi ársins 1938 var ekki full-
prentað um áramótin, en upp úr þeirn
hófust samningaumleitanir millum stjórn-
málaflokkanna, og tafðist útkoma þess-
ara tveggja hefta af þeim ástæðum.
Útgefendur Þjóðarinnar hafa í hyggju,
að gera ýmsar breytingar á ritinu á ár-
inu 1939, sem til bóta mega verða, aðal-
lega að þvi er ytra útlit ritsins snertir,
sem og að gera efni þess fjölbreyttara,
eftir þvi, sem við verður komið.
Að endingu þakka útgef. kaupendum
ritsins hina miklu vinsemd og áhuga, sem
þeir hafa sýnt frá upphafi, og væntir
þess, að þeir geri sitt til að afla ritinu
en frekari útbreiðslu en orðið er. „Þjóð-
in“ á erindi til þjóðarinnar og á að kom-
ast inn á hvert heimili.