Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.12.1938, Side 24

268
Þ J Ó Ð I N
kalt á milli þjóða þessara. En Cham-
berlain lætur það ekki á sig fá.
Hann lýsti yfir því nýlega, að þó
að liann ætti að lifa upp aftur síð-
ustu 18 mánuðina, þá mundi hann
taka upp nákvæmlega sömu stefnu.
Og nú er hann á förum til ítaliu.
—- Friðarstarfinu ætlar liann að
lialda áfram, hvað sem tautar. Frið-
arvonir manna standa lil hans, jafn-
vel frekar en áður.
Þó að Frakkland hafi
verið bundið samning-
um við Tékkó-slóvakíu, um að
koma henni til hjálpar, ef á hana
yrði ráðizt, liefir andstaðan gegn
Múnchen-sáttmálanum verið minni
þar en i Bretlandi.
Á þingi radikal-sósíalistaflokks-
ins, sem á flesta ráðlierra i núver-
andi stjórn, þar á meðal forsætis-
ráðherrann, Daladier, og utanríkis-
ráðherrann, Bonnet, var samþykkt
Frakkland.
traust á utanríkismálastefnu sljórn-
arinnar. Bonnet lét svo um mælt á
þinginu, að franska þjóðin hefði um
aldaraðir verið fylgjandi sjálfs-
ákvörðunarrétti þjóðanna, og þess
vegna hefði hún ekki getað snúizt
öndverð gegn því, að sjálfsákvörð -
unarréttur Súdeta væri virtur. Ef
franska stjórnin hefði snúizt gegn
innlimun Súdetahéraðanna í Þýzka-
land, þá hefði liún brotið gegn allri
stjórnarstefnu Frakklands og allri
sögu þess.
Þegar styrjaldarhættan vofði yfir,
lét Bonnet svo um mælt, að ekk-
ert væri hægt að byggja á Rússum,
ef til styrjaldar drægi. Það kom sið
ar í ljós, að hann hafði rétt fyrir
sér. Þegar Bretar og Frakkar köll-
uðu herinn til vopna og bjuggu sig
undir stvrjöld, lireyfðu Rússar
hvorki legg né lið. Sumir halda, að
Rússar hafi ætlað að láta Breta,