Alþýðuhelgin - 27.08.1949, Blaðsíða 16
240
ALÞÝÐUíIELGIN
Áður en Sigurður kom að Hala,
hafði hann verið fjósamaður hjá síra
Skúla Gíslasyni prófasti á Breiða-
bólstað í Fljótshlíð. Þar varð þessi
til:
Háæruverðugan tóbakspung
prófastsins fæ ég að elta.
Hætti ég svo að gelta.
Þessi mun skórsta vísa Sigurðar
og lýsa bezt aðbúð hans í uppvexti:
í Djúpadal ég bundinn beið
bölvunar á snaga
organdi af eymd og neyð
oft í fyrri daga.
G. E.
UM HROSSAGAUKINN.
Spásögn.
Ef í nónstað gaukurinn gólar
giftist sá, er einsamall rólar.
En þeir giftu missa sinn maka,
mæðu fyrir gleðina taka.
í hánorðri ef hengir hann niður
hausinn, klærnar, vængi og fiður,
orgar svo með ógangi mesta
ekki mun þig spekina bresta.
Urgandi ef undan þér gengur,
ekki muntu lifa stund lengur.
Drottinn mun þig draga til sinna,
dýrð muntu hjá honum þá finna.
Fleiri munu þessar gauksvísur og
spár, og væri vel ef aðrir vildu við
bæta. G. E.
ÓLAFUR BISKUP IIJALTASON.
Ólafur biskup var hvorki stoltur
né stórmennskusamur, ekki ásælinn
né fédráttull, ekki mikill spekingur
né skörungur að viti, forsjón eða
framkvæmd, heldur var hann frið-
samur, einfaldur og óáleitinn við
aðra; var því vel látinn af frómum
og friðsömum mönnum. Ifann lét
gera til Hólakirkju stóru klukkuna,
á hverri standa þessi orð:
Herra Ólaf heiðursmann,
sem Hólakirkju stýrir rann,
stóra klukku á staðarins torg
steypa lét í Hamborg.
Hann tók sér eiginkonu, þá hann
var biskup orðinn, Sigríði nokkra
Sigurðardóttur, af því hann hafði
áður haldið við hana, þá hann var
prestur. En hún launaði honum ei
betur þá trúfesti en svo, að hún tók
fram hjá honum og féll í hórdóm
með Bjarna Sturlusyni, hvað bisk-
upinum var bæði til mótlætis og ei
lítillar rýrðar. Vildi hún vernda
þetta sitt fall með því, að biskup
yrði sér ei að manni, því sagt var þa
hann var áður á sínum lirakningum
og siglingum hefði hann komizt i
kunningsskap við ekkju nokkra i
Noregi og lofað henni eiginorði, en
enti það ekki, þar fyrir hefði hún
fengið af Finni eður töframanni
nokkrum að gera biskupi glettingar
þær, að hann yrði síður til kvenna
eftir en áður og þá hefði hann feng-
ið lífsýkina, sem honum fylgdi
jafnan síðan. (Biskupasögur J. H-)
Ritstjóri: Stcfán Pjetursson.