Félagsbréf - 01.01.1955, Blaðsíða 24

14
FÉLAGSBRÉF
I sögunni Frá morgni til kvölds segir skáldið:
„En presturinn hafði lesið mikið og numið í þeirri dularfullu
og torráðnu bók, sem ekki er rituð á pappír, heldur á sálir mann-
anna. Hann var mildur, sá gamli þulur — afar umburðarlynd-
ur, — hann kom því inn í minn huga, svo að það festist þar um
alla ævi, að dæma vægt annað fólk fyrir flest, sem kallað er synd
og yfirsjón, en dæma hart allt miskunnarleysi og grimmd við
menn og dýr, — en dæma þó ætíð varlega."
Sá, sem flytur slíkan boðskap og rökstyður hann svo sem Þórir
Bergsson gerir í sögum sínum — í krafti persónuleika síns, vits-
muna sinna og hart nær ófreskrar glöggskyggni — og í krafti
sinnar meðfæddu og áunnu tækni og kunnáttu, hann þarf sannar-
lega ekki að vera hlédrægur gagnvart þjóð sinni, hvorki sem mað-
ur né skáld.