Fréttatíminn - 25.04.2014, Blaðsíða 26

Áfangi á lífsins leið
Þ
Það er munur að vera maður og míga
standandi. Svo sögðu menn forðum um
leið og þeir hreyktu sér af einhverju. Í
dag þykir þetta sjálfsagt argasta remba,
að karlar telji sig hafa eitthvað umfram
konur vegna þess að líkamlegur búnaður
þeirra auðveldar þeim að spræna án þess
að setjast á hækjur sér – eða á klósettsetu
að nútímasið.
Heyrt hef ég á tal ágætra samstarfs-
kvenna minna sem segjast reyna að halda
þeim sið sem lengst að synir þeirra setjist
og pissi – í stað þess að standa við athöfn-
ina. Samt held ég að þeir muni, fyrr eða
síðar, rísa upp og pissa standandi. Ekki í
mótmælaskyni heldur vegna þess að það
er fljótlegra en að setjast með tilheyrandi
buxnaniðurfærslu. Ég veit ekki nákvæm-
lega á hvaða aldri þetta gerist, svona
almennt séð, og man ekki lengur hvenær
synir mínir fóru að pissa standandi –
enda talsvert um liðið frá því að þeir voru
litlir.
Standandi migu getur fylgt nokkur
sóðaskapur ef menn gæta ekki að stefnu
bununnar. Karlar eiga að sjálfsögðu
að þrífa eftir sig ef þeir spræna út fyrir
klósettið – en vera kann að ekki sé hægt
að gera sömu kröfur til lítilla drengja sem
eru að feta fyrstu sporin á þessari þroska-
braut. Það lendir því á foreldrunum að
þrífa í kringum klósettið ef óhöpp eiga
sér stað – og mörg konan hefur kvartað
undan framhjámigu – og ekki bara hjá
drengjum. Þá sögu þekkja eflaust flestir.
Til eru þeir karlar sem reynt hafa að
koma kynbræðrum sínum upp á þann
sið að setjast á klósettsetuna til að pissa.
Einn þeirra er Þorgrímur Þráinsson rit-
höfundur. Í viðtali fyrir nokkrum miss-
erum sagði hann: „Ég hef hvatt karla til
að pissa sitjandi, fyrst og fremst vegna
þess sóðaskapar sem fylgir því þegar
menn eru sprænandi út um allt. Það er
líka miklu þægilegra. Ég hef ekki rætt
um það að pissa sitjandi eða standandi út
frá heilsusjónarmiðum. Mér finnst þetta
almenn kurteisi.“
Þegar Þorgrímur ræðir um heilsusjón-
armið varðandi setu karla við þessa nauð-
synlegu athöfn á hann við það álit sumra
að blaðran tæmist betur ef setið er í stað
þess að standa. Ágætur heimilislæknir
sagði hins vegar, aðspurður um þvaglát
karla, að engar rannsóknir styddu það
afdráttarlaust að betra væri fyrir þá að
pissa sitjandi fremur en standandi. „Það
hefur ekki verið hægt að sýna fram á að
blaðran tæmist betur þótt menn sitji,“
sagði læknirinn og bætti því við að sumir
karlmenn teldu að þeir tæmdu blöðruna
betur sitjandi en aðrir ekki.
Sænskur sveitarstjórnarmaður öðlaðist
hins vegar fimmtán mínútna frægð í
hittifirra þegar hann hélt því fram að
það minnkaði hættu á vandamálum í
blöðruhálskirtli og bætti kynlífið ef
karlar pissuðu sitjandi, auk hrein-
lætissjónarmiða. Sá góði maður lét ekki
standa við orðin tóm því hann lagði fram
tillögu í sveitarstjórn sinni um að allir
karlar í umdæminu pissuðu sitjandi á kló-
settum í eigu eða umsjón sveitarstjórnar-
innar. Þetta þótti sænska stjórnmála-
manninum ekki nóg því auk skyldaðrar
klósettsetu karla vildi hann leggja niður
kynjaskipt salerni á opinberum stöðum.
Ekkert hefur heyrst frekar af þess-
ari baráttu enda er ekki vitað annað en
sænskir karlar pissi ennþá standandi
– svona upp til hópa að minnsta kosti.
Sveitarstjórnarmaðurinn hefur eflaust
líka talað og pissað upp í vindinn þegar
hann vildi leggja kynjaskipt klósett af.
Sú tillaga átti að minnsta kosti ekki upp á
pallborðið hjá dönskum konum en frá því
var greint árið 2011 – og meðal annars
tíundað hér í helgarpistli – að opna ætti
glæsihótel í Kaupmannahöfn – þar sem
sautjánda hæðin væri eingöngu ætluð
konum svo koma mætti í veg fyrir að karl-
ar menguðu þar klósett með alræmdri
hjámigu.
Tveir afa- og ömmudrengir gistu hjá
okkur í sveitinni um páskana ásamt for-
eldrum sínum, annar eins árs – og að
vonum með bleiu – en hinn fjögurra ára,
að verða fimm. Stóri bróðirinn er dug-
legur að fara sjálfur á klósettið og hefur
setið við þá athöfn, eins og börnum er
tamt. Líklega var það laugardaginn fyrir
páska fremur en á páskadagsmorgun að
ég heyrði hann trítla frá rúmi sínu fram
á klósett. Ég var ekki að hugsa neitt sér-
staklega um þá hvunndagslegu athöfn
drengsins fyrr en greina mátti óvenjuleg-
an fossnið enda hafði sveinninn ekki fyrir
því að loka á eftir sér. Hann hafði ekki
fyrr lokið sér af en hann hrópaði: „Pabbi,
ég pissaði standandi!“ Hann hljóp síðan
til föður síns til þess að greina honum frá
tíðindunum. Ég gat ekki betur heyrt á
samræðum þeirra feðga en pabbinn væri
hreykinn af sínum manni þegar sonurinn
greindi í smáatriðum frá afrekinu.
Drengurinn lét ekki þar við sitja. Hann
hljóp til mín og sagði mér það sama og
hann hafði áður sagt pabba sínum, að
hann hefði í fyrsta skipti pissað stand-
andi. Andlitið ljómaði og hann talaði nán-
ast á innsoginu. Á þeirri stundu gleymdi
afinn öllum áróðri um sitjandi þvaglát
sveina og hreinlæti á salernum heldur
fagnaði árangrinum af öllu hjarta. Ég gaf
barninu meira að segja fimmu svo small í
lófum – og jess að auki upp á útlensku. Á
því augnabliki vorum við algerlega sam-
mála um það að drengurinn hefði unnið
stórafrek.
Það flokkast kannski undir rembu hjá
afanum en varla hjá drengnum.
Hann hefur ekki einu sinni
heyrt á það orð minnst.
Gleði hans yfir frammi-
stöðunni, áfanganum
stóra, var fölskvalaus.
Hann hafði, einn og
óstuddur, pissað
standandi.
Í samanburði við
þann fögnuð eru
áhyggjur af fram-
hjápissi framtíðar létt-
vægar.
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
26 viðhorf Helgin 25.-27. apríl 2014
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í PENNANUM EYMUNDSSON UM LAND ALLT
METSÖLULISTI EYMUNDSSON

VIKAN 16.04.14 - 22.04.14
1 2
5 6
7 8
109
43
Iceland Small World - lítil
Sigurgeir Sigurjónsson
Ljóðasafn
Gerður Kristný
Andóf
Veronica Roth
Húsið við hafið
Nora Roberts
Hljóðin í nóttinni
Björg Guðrún Gísladóttir
Eða deyja ella
Lee Child
Paradísarfórn
Kristina Ohlsson
Hamskiptin
Ingi Freyr Vilhjálmsson
Íslenskar þjóðsögur
Sannleikurinn um mál
Harrys Quebert
Joel Dicker