Morgunblaðið - 01.12.2011, Síða 36

Áningarstaður Unnur, Valgerður og Snædís túlka ferðalag þriggja kvenna á sviðinu í Norðurpólnum.
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
Á nefnist dansverk eftir Valgerði
Rúnarsdóttur sem frumsýnt verður
í Norðurpólnum í kvöld kl. 20.00.
„Þarna segir frá ferðalagi þriggja
kvenna. Við erum að skoða annars
vegar þetta almenna ferðalag sem
við erum alltaf á, þ.e. ferðalag lífs-
ins, og hins vegar minni ferðalög.
Ferðalög fela oft í sér bæði ytri og
innri umbreytingar. Þau geta tekið
á og þá þarf að finna sér áning-
arstað. Taka pásu, frá ferðalaginu
og jafnvel lífinu. En síðan þarf að
halda áfram,“ segir Valgerður sem
dansar sjálf í verkinu ásamt Snædísi
Lilju Ingadóttur og Unni Elísabetu
Gunnarsdóttur. Tónlist sýning-
arinnar er í höndum Þorgríms
Andra Einarssonar.
Sami hópur kom að dansverkinu
Eyjaskeggjum eftir Valgerði sem
sett var upp á Reykjavik Dance
Festival í fyrra, en fyrir það verk
hlaut Valgerður Grímuverðlaunin í
ár sem danshöfundur ársins. „Það
var ákveðin hvatning til þess að
halda áfram á þessari braut,“ segir
Valgerður og tekur fram að bæði
verkin hafi verið samin í náinni
samvinnu við hópinn.
Valgerður hefur síðustu fjögur
ár verið sjálfstætt starfandi eftir
að hafa í fimm ár þar áður
starfað hjá Íslenska dans-
flokknum. „Ég flutti út til
Belgíu þar sem ég hef unnið
mikið með danshöfund-
inum Sidi Larbi Cherkaoui
sem er einn fremsti nú-
tímadanshöfundur Evrópu.
Nú er ég að mestu flutt aft-
ur heim en fer reglulega út
til að æfa og sýna. Þetta virk-
ar því eins og nokkurs konar ver-
tíð,“ segir Valgerður kímin.
Spurð hvort mikill munur sé á því
að dansa verk eftir aðra eða verk
eftir sjálfan sig svarar Valgerður
því játandi. „Hvort tveggja er gam-
an, en munurinn er mikill. Það
flækir auðvitað málin aðeins þegar
maður dansar í eigin verkum, en
mér finnst það bara svo gaman. Það
getur hins vegar verið erfiðara að
hafa yfirsýn þar sem maður stendur
ekki utan við verkið,“ segir Val-
gerður og tekur fram að þá komi
upptökuvélin í góðar þarfir því
þannig geti hún skoðað verkið utan
frá.
Þess má að lokum geta að aðeins
verða þrjár sýningar á dansverkinu
Á og verða þær í kvöld, annað kvöld
og á sunnudagskvöld.
Ferðalög eru tími umbreytinga
 Valgerður Rúnarsdóttir frumsýnir nýtt dansverk, sem nefnist Á, í Norðurpólnum í kvöld
Morgunblaðið/Ómar
36 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. DESEMBER 2011
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
„Þetta er önnur sólóplatan mín, fyrir
utan barnaplötu, sem telst nú ekki
vera sólóplata,“ segir tónlistarkonan
Birgitta Haukdal um nýútkomna
hljómplötu sína, Strauma. Á umslagi
plötunnar sést Birgitta í kjól í flæð-
armálinu á ónefndum stað og öld-
urnar skella á henni. Í bæklingi sem
fylgir plötunni er svo mynd af henni
syndandi neðansjávar. „Mig langaði
að hafa þemað á
umslaginu svolít-
ið um hafið og
sjóinn og það
tengist titillagi
plötunnar,
„Straumar“. Ég
er fædd og upp-
alin í litlu sjávarþorpi þar sem hafið
og það sem í því er er ofsalega dýr-
mætt og skipar stóran sess í lífi
fólks. Mig langaði líka bara að gera
eitthvað nýtt, ekki vera í einhverri
venjulegri, dæmigerðri „beauty“-
myndatöku þar sem sæist bara and-
litið á mér brosandi. Það hefði verið
svo týpískt,“ segir Birgitta um útlit
plötunnar.
– Það eru lög eftir ýmsa á plöt-
unni, m.a. lag og texti eftir Egil
Ólafsson, „Ég sakna þín enn“. Samdi
hann það fyrir þig?
„Þetta er lag sem hann átti, hann
samdi það ekki sérstaklega fyrir
mig. Þetta er lag sem honum þykir
afar vænt um og vildi ekki láta hvern
sem er fá. Hann var svo yndislegur
að færa mér lagið, senda mér það og
ég féll algjörlega fyrir því við fyrstu
hlustun, fannst það eiga heima á
plötunni. Það er ótrúlega fallegt og
miklar tilfinningar í því.“
– Það eru margir ástaróðar á plöt-
unni, þetta er rómantísk plata?
„Jú, þetta eru meira og minna ást-
arlög, kraftballöður, og það er ansi
oft þegar maður er að gera texta við
ballöður að þær fjalla á einhvern
hátt um ástina, hvort sem það er ást
á milli konu og karlmanns, konu og
barns, tveggja kvenna eða hvað það
nú er. Jú, ástin er ansi mikið á þess-
ari plötu. Er hún ekki það sem gerir
lífið svo gott?“ svarar Birgitta og
blaðamaður tekur undir það.
„Hann varð að fá eitt lag“
Eitt laganna heitir „Víkingur“ og í
því syngur Birgitta eigin texta til
sonar síns, Víkings, við lag Þóris
Úlfarssonar. Textinn hefst svo: „Af
himnum ofan send var gjöf til mín/
lítið ljós sem er mér svo kært./
Saklaus sál sem fangar hjarta mitt/
hverja stund og glaðlega hlær.“
„Hann varð að fá eitt lag. Þegar
ég er að semja, bæði lög og texta, þá
verð ég oft svo persónuleg, næ ekk-
ert að hemja mig og það er það sem
gefur mér svolítið mikið í gegnum
tónlistina, maður getur tekið eitt-
hvað beint úr hjarta sér og komið því
frá sér. Þannig að mér fannst liggja
beint við að leyfa þessu lagi að fljóta
með,“ segir Birgitta. Þorvaldur
Bjarni Þorvaldsson sá um upp-
tökustjórn plötunnar og framleiðslu
en fjöldi tónlistarmanna kom að
henni. „Ég er með þarna úrval af
okkar bestu mönnum,“ segir Birg-
itta. Hún kemur fram í kvöld á
Ránni í Reykjanesbæ, á Uppskeru-
hátíð Geimsteins sem hefst kl. 21.
Beint frá hjartanu
 Straumar nefnist ný hljómplata Birgittu Haukdal  Syngur eigin lög og texta sem og lög og texta
annarra  Ástin er í öndvegi á plötunni og á henni má m.a. finna ástaróð Birgittu til sonar síns
Ljósmynd/Lalli Sig
Hafið Ein þeirra mynda sem prýða bækling plötunnar Strauma. Birgitta lætur straumana leika um sig.
Valgerður
Rúnarsdóttir