Morgunblaðið - 24.04.2012, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. APRÍL 2012
✝ Sigurður Haf-steinn Björns-
son fæddist í
Reykjavík 23. júní
1942. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans í
Fossvogi 13. apríl
2012.
Foreldrar hans
voru hjónin Björn
Gíslason, stýrimað-
ur frá Horni í
Helgafellssveit, f. 9. maí 1912, d.
27. maí 1980, og Þórey Ólafs-
dóttir húsmóðir frá Tortu í
Haukadal, Biskupstungum, f. 19.
febrúar 1915, d. 27. maí 2006.
þeirra eru Jónína Kristín
Tryggvadóttir, Magnús Karl
Tryggvason og Mikael Freyr
Tryggvason. 2. Björn Þórir Sig-
urðsson, f. 16. júní 1968, giftur
Berglindi Viðarsdóttur. Börn
Birgitta Petra Björnsdóttir og Ni-
kíta Karen Björnsdóttir. 3. Davíð
Örn Sigurðsson, f. 7. ágúst 1975.
Sigurður Hafsteinn lærði bif-
vélavirkjun hjá P. Stefáns sem nú
er Hekla og starfaði þar í nokkur
ár. Síðan lærði hann trésmiði hjá
tengdaföður sínum, Helga Krist-
jánssyni húsasmíðameistara,
einnig starfað hann um þó nokk-
urn tíma sem verkstjóri hjá Rör-
steypunni í Kópavogi sem síðar
varð Steypustöðin Ós. Í seinni tíð
var hann verktaki í vikur- og
steypuakstri fyrir Steypustöðina
Ós og BM Vallá.
Útför Sigurðar Hafsteins fer
fram frá Seltjarnarneskirkju í
dag, 24. apríl 2012, kl. 13.
Systkini Sigurðar
Hafsteins eru Ólafur
Sigurþór Björnsson,
f. 10. apríl 1946,
Gísli Kristinn
Björnsson, f. 18. des-
ember 1947, og Jó-
hanna Magnea
Björnsdóttir, f. 3.
febrúar 1952.
Hinn 3. júlí giftist
Sigurður Hafstein
Jónínu Kristínu
Helgadóttur, f. 11. júní 1945 á
Lambastöðum, Seltjarnarnesi.
Börn þeirra eru 1. Katrín Ruth
Sigurðardóttir, f. 9. maí 1965, gift
Tryggva Magnússyni. Börn
Já pabbi minn, þessi minning-
argrein er um þig og ég vildi óska
að þú gætir lesið hana eins og allar
hinar. Þú hafðir mikinn áhuga á
ættfræði og við lestur minningar-
greina fannstu oft týndar frænkur
og frænda handa okkur.
Það er erfitt að skilja og sætta
sig við að kveðjustund sé runnin
upp og að jarðvist þinni sé lokið.
Þegar ég lít yfir farinn veg er þakk-
læti það fyrsta sem kemur upp í
hugann. Þakklæti fyrir að hafa átt
slíkan pabba og fyrir það veganesti
sem þú gafst mér. Heiðarleiki,
samviskusemi, stundvísi og vinnu-
semi svo fátt eitt sé nefnt. Þakklæti
fyrir alla hjálpina, þú varst þúsund-
þjalasmiður og ég man ekki eftir
neinu sem þú ekki gast lagað eða
útbúið. Þakklæti fyrir allar fallegu
minningarnar sem ég mun varð-
veita um ókomin ár.
Takk fyrir allt pabbi minn og
góða ferð.
Sem gengin spor í gljúpa mjöll
er greypt vort líf og æfin öll.
þú vorsins blóm oss blasir mót
með birtu, yl og vinarhót.
Á meðan tíminn fær söknuð sefað
er sælt að muna þinn hamingjutón.
Og áfram heldur æfi vor
með óm frá þér við gengin spor.
(Höf. óþekktur)
Katrín Sigurðardóttir.
Litlir strákar eru oft heppnir og
eiga góðan pabba sem þeir geta lit-
ið upp til og er þeim góð fyrirmynd.
Ég er einn af þessum heppnu litlu
strákum. Í dag líður mér eins og ég
sé orðinn voðalega lítill á ný. Pabbi
minn er dáinn og þessi sterka fyr-
irmynd er farinn. Það er alþekkt að
litlir strákar standa oft saman og
metast um kosti feðra sinna. Oft
fannst mér ég koma vel út úr svo-
leiðis keppnum. Pabbi minn var
bifvélavirki, smiður, hörkutól og
hestamaður. Sterkur, duglegur,
samviskusamur og einstaklega
flinkur á alla hluti. Maður sem
bjargaði sér með allt, setja upp
vinnupall einsamall, ekkert mál,
temja hesta sem aðrir höfðu gefist
upp á, ekkert mál. En samt svo
hógvær, auðmjúkur og góðhjartað-
ur. Þegar ég hugsa þetta finnst
mér ég ekki standast samanburð
við þennan frábæra föður sem mér
hlotnaðist. En vonandi hef ég eitt-
hvað lært á því að vera að vesenast
með honum og fá að fikta, reka mig
á og vera sá óþekktarpjakkur sem
ég var. Hann nennti að hafa mig
með sér upp í hesthús og í ferð-
irnar, leyfa mér að starfa undir
sinni stjórn, sem ekki alltaf var
auðvelt fyrir hann.
Það er erfitt að horfa á eftir
svona föður og mér finnst ég vera
svo týndur. Hvert leita ég nú?
Maður kom aldrei að tómum kof-
unum þegar góða ráðgjöf vantaði.
Ég labba nú einsamall um og
rifja upp hestaferðir, reiðtúra og
Tungnaréttirnar. Góðar stundir
með þér og mömmu, í Flórída, upp
í bústað, heima á Lambó. Þær eru
svo margar góðu minningarnar og
ég get verið þakklátur fyrir allt
sem þú hefur gefið mér í veganesti.
Ég vona bara að ég get orðið hálf-
drættingur á við þig. Hafðu ekki
áhyggjur af hestunum, ég sinni
þeim og ég veit að hann Gosi hefur
tekið á móti þér.
Elsku pabbi, ég kveð þig með
söknuði sem orð fá ekki lýst og
hefði óskað þess að fá að eyða
miklu meiri tíma með þér. En nú
loka ég augunum og í huganum tek
utan um þig í síðasta sinn, kyssi á
kinn og segi: bless pabbi minn, ég
elska þig.
Björn Þórir Sigurðsson.
Ég trúi því ekki, pabbi, að þú
sért farinn frá okkur. Finnst eins
og þú sért uppi í hesthúsi eða á
hestbaki og eigir bara eftir að
koma í hlað. Á allri minni ævi á ég
bara góðar minningar um þig. Þú
varst alltaf í mínu horni, stóðst allt-
af á þínu og varst besta fyrirmynd
sem ég gæti hafa átt. Ég veit að ég
var kannski ekki alltaf auðveldur
sonur en þú varst alltaf kletturinn
minn, þú og mamma. Ég vil að þú
vitir það.
Hvar sem þú ert núna pabbi, þá
veit ég að þar bíður hesturinn þinn,
hann Gosi, með hnakk og beisli til
að fara með þig á óðalssetrið hjá
Lillu ömmu og Bjössa afa. Ég vona
bara að þú kíkir öðru hvoru á okk-
ur til að finna hlýjuna og ástina
sem við munum ávallt bera til þín.
Bless elsku pabbi.
Þinn sonur,
Davíð.
Elskulegur tengdafaðir minn
Sigurður Hafsteinn eða Haffi eins
og flestir kölluðu hann, lést á Land-
spítala háskólasjúkrahúsi, Foss-
vogi, 13. apríl síðastliðinn. Mig
langar að minnast þessa sóma-
manns með nokkrum orðum. Það
er erfitt þegar nákominn fellur frá
fyrirvaralaust, nánast eins og
hendi sé veifað. Hugurinn reikar
og margar góðar minningar skjóta
upp kolli sem hlýja um hjartaræt-
urnar og hjálpa til við að takast á
við djúpa sorg.
Kynni okkar Haffa hófust árið
1987, þegar ég kynntist Katý dótt-
ur hans. Mér var ákaflega vel tekið
af Jónu og Haffa frá fyrsta degi.
Haffi var frekar hlédrægur, róleg-
ur og hæglátur að eðlisfari og það
fór strax vel á með okkur. Við
spjölluðum mikið saman um ýmis
mál sem tengdust daglegu amstri,
vinnu og öðrum dægurmálum. Um
tíma bjuggum við í sama húsi, við í
bílskúrnum og tengdó í húsinu á
Lambastöðum á Seltjarnarnesi.
Haffi var mjög útsjónarsamur
og handlaginn, hann hafði mikla
þekkingu og reynslu þegar það
kom að því að laga hluti eða smíða
og ekkert stóð í vegi fyrir honum,
með smáþrjósku og þrautseigju
var allt hægt. Hann gerði upp hús-
ið á Lambastöðum bæði að utan og
innan og munu handverk hans
standa þar um ókomin ár. Þegar
við litla fjölskyldan þurftum á hús-
næði að halda í nokkurn tíma var
það lítið mál að innrétta bílskúrinn
á Lambastöðum sem litla íbúð fyrir
okkur sem hann gerði með miklum
sóma og vildi helst ekki að við vær-
um að stússa í þessu, hann vildi
helst sjá alfarið um þetta einn.
Hann var ávallt tilbúinn að aðstoða
þegar við stóðum í flutningum, ný-
byggingum eða endurbótum á okk-
ar húsnæði.
Haffi hafði mikinn áhuga á hest-
um, tamningum, ræktun og hesta-
sporti. Hestar voru hans áhuga-
mál. Nokkrir hestar í húsi á
veturna, síðan voru hryssur og fol-
öld ýmist uppi í Tungum eða í Súlu-
holtshjáleigu, kannski oftast á báð-
um stöðum, en fjöldann var hann
var stundum tregur að gefa upp.
Fljótlega eftir að ég kom inn í fjöl-
skylduna bauð hann mér með í
reiðtúr niður Þjórsárbakka. Eftir
túrinn fékk ég að vita að hann hafði
lánað mér uppáhaldshestinn sinn
sem aðeins fáir fengu að láni. Hann
var ákaflega barngóður og tengdist
barnabörnunum náið og fylgdist
vel með uppvexti þeirra þó að hafið
hefði skilið fjölskyldurnar að síð-
asta áratuginn.
Þegar hann kom út í heimsókn
til okkar vildi hann fræðast um
landið og hvernig væri að búa þar.
Í huga hans var Ísland alltaf best.
Árin sem ég fékk með honum eru
ómetanleg, það eru mörg handtök-
in sem við höfum átt saman og ég
hef lært mikið af honum, fyrir þau
er ég er ákaflega þakklátur. Betri
tengdapabba hefði ég ekki getað
hugsað mér, hann var kærleiksrík-
ur, umhyggjusamur, ljúfmenni
mikið og vinur. Slíkir menn eins og
hann eru vandfundnir. Ég vil með
þessum orðum þakka honum sam-
veruna og segja að góð minning um
einstakan tengdapabba lifir með
mér áfram um ókomin ár. Þinn
tengdasonur,
Tryggvi Magnússon.
Elsku afi minn.
Það fyrsta sem kemur upp í
hugann þegar ég hugsa um þig er
hvað þú varst mikill hestamaður.
Ef þú varst ekki uppi í hesthúsi
þá varstu úti í bílskúr að gera við
eitthvað, þú gast gert við allt.
Þú varst einstakur maður, alltaf
svo yndislegur, hlýlegur og góður,
þú gast alltaf fengið alla til að
brosa.
Það er skrítið að hugsa til þess
að þú sért farinn frá okkur, þú
kvaddir svo fljótt.
En það var ómetanlegt að fá að
geta kvatt þig þó svo að það hafi
verið erfitt og það hafi komið mörg
tár.
Ég á margar góðar minningar
með þér en hefði viljað hafa þær
mikið fleiri.
Amma stendur eins og klettur
og hjálpar okkur í gegnum þetta,
ég lofa að passa vel upp á hana.
Orð fá því ekki lýst hvað mér
þykir vænt um þig og ég á eftir að
sakna þín alveg rosalega mikið.
En ég veit að þú munt halda
áfram að fylgjast með okkur.
Hvíldu í friði, elsku afi
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn.)
Birgitta Petra Björnsdóttir.
Elsku afi, þú hefur ávallt verið
sá sem ég hef litið upp til. Þú varst
sá sami frá fyrsta skipti sem ég sá
þig til dagsins sem þú lést, kær-
leiksríkur og umhyggjusamur
maður sem ekki hefur gert neitt
rangt í lífinu. Þín áhugamál hafa
heillað aðra, ég vildi óska að við
fengjum meiri tíma saman. Ég
man þegar ég var lítill þá varst þú
að gera upp stofuna og ég horfði á
þig í marga klukkutíma og var
heillaður yfir öllu sem þú gast gert.
Ég er svo ungur og hef mikið að
læra og vildi óska að þú hefðir get-
að kennt mér meira.
Elsku afi ég sakna þín mikið og
kem til að hugsa mikið til þín.
Hvíldu í friði elsku afi minn.
Magnús Karl Tryggvason.
Elsku afi, það er með mikilli
sorg að við kveðjum þig. Það var al-
veg svakalega skrýtið að koma á
Lambó án þess að finna hrossafýlu,
eða lyktina af nýpoppuðu poppi eft-
ir kvöldmat. Þín verður sárt sakn-
að, en það er ekkert annað að gera
en að þakka fyrir þessar dýrmætu
stundir sem við áttum saman. Mér
hefur fundist alveg yndislegt að sjá
hversu mörgum þótti vænt um þig,
fólk hefur komið við daglega til að
votta samúð og fá sér kaffibolla.
Sögurnar um þig, frá því þú varst
krakki fram að síðustu viku í hest-
húsinu, hafa verið margar og ég
hef hlustað með miklum áhuga og
gleði og fundist ég vera að kynnast
nýjum hliðum á þér. Sérstaklega
vel man ég eftir því þegar ég var
fimm ára og Maggi bróðir fæddist
og ég var eithvað óánægð því mig
langaði í systur, og þú sagðir að ég
mætti eiga hana Perlu með þér.
Bjargaðir alveg deginum með því,
en ég er mjög sátt við hann bróður
minn í dag. Kærar þakkir fyrir tím-
ann sem við fengum saman og þótt
ég sjái þig ekki veit ég að þú vakir
yfir okkur.
Jónína Kristín (Nína).
Fallinn er frá bróðir minn og ná-
inn vinur, Sigurður Hafsteinn
Björnsson, fyrir aldur fram.
Ég og Haffi bróðir vorum sam-
an í hestum í fjörutíu ár og gengum
í gegnum ýmislegt saman, enda
reiðtúrarnir margir og minning-
arnar góðar úr þeim ferðum. Sér-
staklega eru það sleppitúrarnir
austur í sveitir sem lifa í minning-
unni en í þeim var Haffi hrókur alls
fagnaðar. Honum leið vel í kring-
um hestana og við skyldustörfin í
hesthúsunum. Oftast vorum við
saman að gefa og þá var rætt um
allt milli himins og jarðar, en Haffi
var mikið inni í þjóðmálunum og
hafði svo sannarlega skoðanir á
hlutunum. Þær eru margar minn-
ingarnar sem ég á um Haffa bróð-
ur og það er með mikilli sorg sem
ég rita þessi orð niður á blað – að
kveðja minn góða bróður.
Það veit ég að Skjóni, Gosi og
Blesi taka vel á móti honum og
hann mun annast þessa hesta vel,
enda voru þeir í miklu uppáhaldi
hjá honum og voru hans dálæti í
okkar hestamennsku.
Elsku Jóna, Katý, Bússi, Davíð,
tengdabörn og barnabörn. Megi
Guð styrkja ykkur í sorginni.
Gísli bróðir og fjölskylda.
Sigurður Hafsteinn
Björnsson
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR HERMANNSSON,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 21. apríl.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Jón Þ. Guðmundsson,
Dóra Guðmundsdóttir.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar okkar
ástkæra eiginmanns, föður, fósturföður, afa,
langafa og langalangafa,
EINARS ÞÓRIS SIGURÐSSONAR,
Frostafold 14.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 3 N á
hjúkrunarheimilinu Eir.
Hulda Ingimundardóttir,
Vera Björk Einarsdóttir, Hjalti Kristjánsson,
Íris Huld Einarsdóttir, Kári G. Schram,
Guðmundur Bjarnason, Ásta Jóhanna Einarsdóttir,
Brynja Bjarnadóttir, Steindór Rafn Theódórsson
og fjölskyldur.
✝
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
INGU BJARNADÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Ljósheima á
Selfossi, fyrir frábæra umönnun og hlýtt
viðmót.
Þórdís Skarphéðinsdóttir,
Bjarni Guðmundsson, Inga Karólína Guðmundsdóttir,
Anna Guðmundsdóttir, Erlendur Ragnar Kristjánsson,
Elís Kjartansson, Ragnheiður Kr. Björnsdóttir,
Bára Guðnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
VALGERÐAR THEODÓRSDÓTTUR,
Einarsnesi 78,
Reykjavík.
Kristján Jónsson,
Þóra Vignisdóttir, Ragnar Þorsteinsson,
Heiða Theodórs Kristjánsdóttir, Ásgeir Sigtryggsson,
Ingibjörg Rannveig Kristjánsdóttir,Júlíus Ármann Júlíusson,
Theodór Kristjánsson, Jarþrúður Þórarinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri
SAMÚEL S. JÓNASSON
lést þriðjudaginn 10. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Starfsfólki Grundar, dvalar- og hjúkrunar-
heimilis, er sérstaklega þakkað fyrir góða
umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Ólafsdóttir, Gunnar Oddsson,
Viktor Daði Bóasson, Guðrún Ingibjörg Þorsteinsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og
útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
KRISTLAUGAR ÓLAFSDÓTTUR,
Stellu.
Starfsfólki hjúkrunarheimilisins Holtsbúðar
sendum við sérstakar þakkir fyrir hlýhug og frábæra umönnun.
Ingvar Finnur Valdimarsson, María Karlsdóttir,
Guðjón Þór Valdimarsson, Guðrún Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÓLAFÍA KRISTÍN ÞORSTEINSDÓTTIR,
Stína frá Firði,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Víðihlíð,
miðvikudaginn 18. apríl.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju
föstudaginn 27. apríl kl. 14.00.
Jens V. Óskarsson, Bára Ágústsdóttir,
Einar Óskarsson, Ása Sigurlaug Halldórsdóttir,
Þorsteinn Óskarsson, Hrönn Ágústsdóttir,
Þórður J. Óskarsson, Guðrún Aðalsteinsdóttir,
Bergljót Ó. Óskarsdóttir, Sveinn Arason,
Brynjólfur Óskarsson, Lydía Fannberg Gunnarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.