Morgunblaðið - 28.07.2012, Blaðsíða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. JÚLÍ 2012
✝ Þórarinn Sig-urjónsson
fæddist 26. júlí
1923. Hann lést
föstudaginn 20. júlí
2012.
Foreldrar Þór-
arins voru Sigurjón
Árnason bóndi og
smiður í Pétursey í
Mýrdal, 1891-1986,
og Sigríður Krist-
jánsdóttir hús-
freyja, 1884-1941. Alsystkini
Þórarins eru Elín, 1922-2008,
og Árni, f. 1926. Hálfbræður,
samfeðra með seinni konu Sig-
urjóns, Steinunni Eyjólfsdóttur,
1910-1979, eru Eyjólfur, f. 1947,
og Sigurður, 1949-2000. Einnig
ólust upp með honum í Péturs-
ey, Þórhallur Friðriksson, 1913-
1999, Bergur Örn Eyjólfs, 1938-
1996, og Sigurbjartur Jóhann-
esson, f. 1929.
Þann 4. júní 1952 kvæntist
Þórarinn eftirlifandi eiginkonu
sinni Ólöfu Ingibjörgu Haralds-
dóttur, f. 1931. Foreldrar henn-
ar voru Kristín Sveinsdóttir,
1905-1991, og Haraldur Jó-
hannesson, 1903-1982.
Börn Þórarins og Ólafar eru:
1) Sigríður, f. 1953, gift Óla
Sverri Sigurjónssyni, f. 1953.
Börn þeirra eru Ólöf Inga, f.
1980 og Þórarinn, f. 1984. 2)
Haraldur, f. 1954, kvæntur Þór-
1958-1974. Í stjórn Verkstjóra-
sambands Íslands 1963-1975.
Sýslunefndarmaður Hraungerð-
ishrepps 1959-1985. Formaður
Framsóknarfélags Árnessýslu
um árabil. Í stjórn Kaupfélags
Árnesinga 1962-1992, formaður
frá 1966. Stjórnarformaður
Húsmæðraskóla Suðurlands frá
1964. Í stjórn Meitilsins hf.,
Þorlákshöfn, 1964-1992. Í stjórn
Sambands íslenskra samvinnu-
félaga 1968-1992.
Þórarinn var þingmaður
Sunnlendinga frá 1974 til 1987.
Sat á þingi Alþjóðaþingmanna-
sambandsins 1977-1985. Í stjórn
Framkvæmdastofnunar ríkisins
1980-1983. Formaður Þing-
vallanefndar 1980-1988. Í Veiði-
málanefnd ríkisins og formaður
hennar 1987-1992. Formaður
sauðfjársjúkdómanefndar 1987-
1992. Að auki voru Þórarni fal-
in fjölmörg önnur trúnaðarstörf
í atvinnu- og félagslífi. Fyrir
störf að landverndar- og land-
búnaðarmálum var hann sæmd-
ur riddarakrossi hinnar ís-
lensku fálkaorðu.
Þórarinn var alla tíð mikill
áhugamaður um starf ung-
mennafélagshreyfingarinnar,
var félagi í Rotary og lét sig
miklu varða velferð Laug-
ardælakirkju sem fyrir hans til-
stuðlan og fleiri var endurreist
á hinum forna kirkjustað fyrir
nærri hálfri öld. Var hann með-
al annars formaður sóknar-
nefndar og meðhjálpari um ára-
tugaskeið.
Útför Þórarins fer fram frá
Selfosskirkju í dag, 28. júlí 2012
og hefst athöfnin kl. 13.30.
ey Axelsdóttur, f.
1949. Dætur þeirra
eru Ólöf, f. 1982 og
Dóra, f. 1988. Dótt-
ir Þóreyjar er
Svanhildur, f. 1970.
3) Kristín, f. 1956,
gift Garðari Sverr-
issyni, f. 1959.
Dóttir þeirra er
Þorgerður Guðrún,
f. 1990. Sonur
Garðars er Sverrir,
f. 1984. 4) Sigurjón, 1960-1961.
5) Sigurjón Þór, 1962-1964. 6)
Ólafur Þór, f. 1965, kvæntur
Malin Widarsson, f. 1969. Börn
þeirra eru Elín Linnea, f. 1993,
Anton Þór, f. 1996, Hanna
Kristín, f. 1998, og Einar Árni,
f. 2003.
Að loknu búfræðiprófi frá
Hvanneyri 1943 fékkst Þór-
arinn við margvísleg störf til
sjós og lands. Í félagi við upp-
eldisbróður sinn Þórhall rak
hann um árabil alhliða við-
gerðaverkstæði í Pétursey og
fékkst að auki við fólks- og
vöruflutninga á eigin bifreið-
um.
Þórarinn var bústjóri í
Laugardælum frá 1952 til 1980.
Hann tók sæti í stjórn Sam-
bands eggjaframleiðenda 1956
og var formaður þess 1957-
1979. Í stjórn Verkstjórafélags
Suðurlands 1956, formaður
Það mun hafa verið sumarið
1965 sem ég, þá stráklingur í
sveitavinnu í uppsveitum Árnes-
sýslu, kom í fyrsta sinn í heim-
sókn til þeirra Ólafar og Þórarins
í Laugardælum með fóstra mín-
um það sumar, Gísla heitnum
Einarssyni í Kjarnholtum. Þessi
heimsókn er mér enn mjög svo í
fersku minni, staðurinn með sitt
stórbú, glæsilegt heimili þeirra
hjóna, móttökurnar sem við feng-
um og fólkið stælt af vinnu sinni
og geislandi af lífsgleði og sam-
stöðu.
Allmörg ár liðu síðan þangað
til ég rataði aftur til þessara
merkishjóna, en það var þegar
leið að því að ég ruglaði saman
reitum mínum við eldri dóttur
þeirra hjóna, Sigríði. Þá rifjaðist
skemmtilega upp fyrir mér þessi
fyrsta ógleymanlega, framan-
greinda heimsókn. Lítið hafði
breyst, fólkið þó örlitlu eldra en
myndarskapurinn engu minni.
Nú þegar að kveðjustund við
tengdaföður minn, Þórarin, er
komið, flýgur þetta, ásamt öllum
þeim óteljandi minningum um
samverustundirnar sem á eftir
komu, í gegnum hugann. Þórar-
inn tengdafaðir minn var einstak-
ur maður. Góðmennska ein-
kenndi allt hans fas og virðing
fyrir öllu sem hann kom nálægt.
Á engan mátti halla hvorki í verk-
um né í tali. Smitandi vinnusemi
hans hreif alla þá með sem nærri
voru honum þegar taka þurfti til
hendi, sama hvert verkefnið var.
Snyrtimennska var honum svo
sannarlega í blóð borin hvort sem
um var að ræða umhverfið eða
hann sjálfan. Ræktun lands var
alla tíð hans hjartans mál og líka
þar hreif hann með sér fólk. Lík-
legt má telja að enginn afkom-
enda hans né tengdabarna hafi
misst af slíkri sælustund sem
gróðursetning trjáplantna með
honum var.
Þórarni tengdaföður mínum
var líka lagið að líta upp frá verk-
um. Hann ferðaðist vítt og breitt
um landið og ekki síður um nær-
slóðirnar. Mýrdalurinn var hon-
um kærastur landsvæða og um
hann var ekki í kot vísað með
þekkingu hjá Þórarni. Ógleyman-
legar eru göngurnar forðum upp
á Pétursey þegar þræddar voru
honum þekktar, vandfarnar leið-
ir. Ýmist var það Skollastígur eða
Tæpagata. Nöfnin gefa til kynna
færðina og var unun að sjá og
heyra tengdafaðir minn segja
göngufólki, öldnu og ungu, til
leiðar á slóðum sem hann þekkti
eins og handarbak sitt. Þarna var
hann tengdafaðir minn í essinu
sínu, úti í náttúrunni, á heimaslóð
og að segja fólki til leiðar.
Tengdafaðir minn var mikill
fjölskyldumaður og unni öllu sínu
fólki. Best naut hann þess þegar
öll fjölskyldan var saman komin
og þá skipti tilefni ekki máli.
Mörgum fleiri minningum
væri hér hægt að greina frá en
hér verður látið staðar numið.
Þær verða geymdar í hugskoti
mínu og rifjaðar upp reglulega og
við öll þau tækifæri sem gefast.
Ég þakka kærum tengdaföður
mannbætandi samfylgd þessi ár
frá því að við kynntumst. Blessuð
veri minning hans.
Óli Sverrir Sigurjónsson.
Hreinlyndi og traust, glaðværð
og háttvísi voru þeir eðliskostir
sem framar öðrum prýddu Þór-
arin Sigurjónsson. Hann lét sér
annt um annað fólk. Einu gilti
hvort til hans leituðu lítil börn eða
nafnkunnir mektarmenn. Hjá
Þórarni mættu allir sömu virð-
ingu og hlýju.
Tæplega þrítugum var Þórarni
falið það vandasama verk að
stýra uppbyggingu og rekstri til-
raunabúsins í Laugardælum. Þá
þegar hafði hann getið sér orð
fyrir dugnað og fjölhæfni – mann-
kosti sem Mýrdælingar höfðu áð-
ur kynnst hjá föður hans og afa.
En föðurafa Þórarins, Árna Jóns-
syni í Pétursey, var svo lýst að
hann hafi verið átakadrjúgur og
ósérhlífinn, félagslyndur og
starfsglaður. Við jarðarbætur,
vatnsöflun og smíðar þótti hann
svo hugmyndaríkur og framsæk-
inn að vanaföstum sveitungum
fannst jaðra við sérvisku.
Að upplagi var Þórarinn hæg-
látur og lítt gefinn fyrir að halda
sjálfum sér fram. Óhjákvæmilegt
var þó að maður eins og hann yrði
eftirsóttur til hvers kyns trúnað-
arstarfa, enda fundu allir sem
honum kynntust að fáum var
betra að treysta. Í þjóðmálum var
hann fyrst og síðast samvinnu-
maður, sannfærður um að okkur
mönnunum farnaðist best þegar
við ynnum saman á jafnréttis-
grundvelli í stað þess að hver
skaraði eld að eigin köku.
Heima í Pétursey hafði Þórar-
inn alist upp við kristna trú og
lífsviðhorf sem voru honum alla
tíð mikils virði. Með hugarfari
sínu og breytni var hann okkur
öllum ómetanleg fyrirmynd. Fyr-
ir það ber að þakka á kveðju-
stund.
Blessuð sé minning Þórarins
Sigurjónssonar.
Garðar Sverrisson.
Elsku afi.
Við erum svo heppin að hafa
átt með þér margar góðar og dýr-
mætar stundir. Þú varst einstak-
ur maður, góður og hjartahlýr,
sem barst óþrjótandi virðingu og
umhyggju fyrir fólki, náttúru og
dýrum.
Oftar en ekki mætti maður þér
á hlaðinu með kisu á öxlinni, líkt
og hún væri páfagaukur. Það
skipti ekki máli hvort það voru
dýrin í sveitinni eða villt dýr, öll
dýr fundu fyrir hlýju og vildu
vera hjá þér. Þú gast kallað kýrn-
ar heim í fjós og kettir og hundar
gengu á eftir þér líkt og þau væru
í bandi. Þau voru búin að kynnast
góðmennsku þinni og vissu að hjá
þér yrði hugsað vel um þau, enda
kenndir þú okkur að koma vel
fram við allar lifandi verur. Eng-
an mátti meiða, hvorki menn né
dýr, og var til dæmis alltaf talað
um að „flengja flugurnar“ með
dagblaði.
Oftar en ekki kastaðir þú fram
gátu og svo skein í glott hjá þér á
meðan við krakkarnir brutum
heilann yfir svarinu. Sjaldnast
var heldur langt í að tekinn væri
upp spilastokkur og spiluð fé-
lagsvist eða veiðimaður. Þá voru
þær margar sögurnar sem við
fengum að heyra hjá þér, bæði
þjóðsögur og ævintýri frá þínum
yngri árum. Á meðan sátum við
stjörf, heilluð af öllu því sem þú
hafðir upplifað.
Þú varst með eindæmum vand-
virkur og vinnusamur og ófá
handtökin sem við lærðum hjá
þér. Allt frá hagnýtum hvers-
dagsverkum til þess að þurrka
harðfisk og slá með orfi og ljá. Að
vera með þér í sumarbústaðnum í
Pétursey var eitt samfellt ævin-
týri. Þar kenndir þú okkur meðal
annars að bera virðingu fyrir
trjám og öðrum gróðri og hvernig
best væri að ganga upp fjalls-
brekku, ská upp eins og kindurn-
ar, til þess að þreytast síður.
Þótt minnið væri farið að gefa
sig undir það síðasta, skein alltaf í
gegn gamli góði afi, örlítið stríð-
inn, velviljaður og hlýr. Ást ykkar
ömmu var okkur dýrmæt fyrir-
mynd. Allt til loka leyndi sér ekki
hve kær hún var þér og að hver
dagur yrði betri fengir þú að sjá
hana.
Við söknum þín elsku afi og
munum alla tíð minnast þín og
geyma í hjarta okkar myndina af
þeim góða manni sem þú varst.
Guð blessi minningu þína.
Ólöf Inga, Þórarinn, Þor-
gerður Guðrún, Elín Linnea,
Anton Þór, Hanna Kristín
og Einar Árni.
Þórarinn kom að Laugardæl-
um ásamt Ólöfu konu sinni fyrir
um 60 árum, ráðinn til að byggja
upp búskap með tilraunastarf-
semi á jörðinni. Með Ólöfu fylgdu
síðar systur hennar, þær Rósa og
Þórfríður, en systurnar þrjár og
fjölskyldur þeirra, Klara og Ein-
ar og börn þeirra, ásamt fleirum
mynduðu samfélag sem var um-
gjörð um líf okkar og leiki í upp-
vextinum. Þórarinn var bústjóri
og síðar þingmaður Árnesinga. Í
hugum okkar var það mjög eðli-
legt að framsóknarmenn á Suður-
landi skyldu velja Þórarin til for-
ystu. Hann var ötull talsmaður
samvinnustefnunnar, góðra sam-
gangna og framþróunar í landinu.
Þórarinn var talsmaður bættrar
menntunar í landbúnaði og hafði
þar mikil og jákvæð áhrif með
störfum sínum.
Það er margs að minnast frá
uppvextinum í Laugardælum og
oft mikil ærsl og fjör í kringum
krakkahópinn. Þórarinn var þol-
inmóður við okkur krakkana.
Hann umbar gáskafulla leiki og
ærsl af mikilli rósemi. Þó svo að
rúða hafi brotnað í glugga í fjör-
ugum fótboltaleik eða eitthvað
annað óhapp komið fyrir þá var
það fyrst og fremst tilefni til þess
að læra af reynslunni. Það væri
heppilegra að hitta í hurðaropið í
stað þess að þruma boltanum í
gluggann.
Í Laugardælum byrjuðum við
ung að vinna á búinu og mjög
snemma var okkur falin ábyrgð.
Þórarinn var einstakur í því að
leiðbeina og sýna okkur hvernig
vinna ætti verkin og gera það vel.
Hann kenndi okkur að aka drátt-
arvél, að slá, snúa, vitja um net,
að raka dreif af túnum, ganga
snyrtilega um, að fara vel að
skepnum o.s.frv. Við vorum
reyndar það litlir fyrst í stað að
töluverða lagni þurfti til að aka
dráttarvél, sérlega þegar þurfti
að kúpla og stíga á bremsur á
sama tíma. Ávallt var þó vakandi
auga með okkur. Við áttum ekki
að aka hratt eða vera með glanna-
skap. Að slá á Ferguson í lága-
drifi og fyrsta gír í botni var ekki
fljótleg aðferð við að slá tún en
eftir svona tvo hektara voru þó
flestir komnir á lagið.
Heyskapur í Laugardælum
með Þórarni var skemmtilegur
tími, þá var hann í essinu sínu.
Það kom fyrir að heyvagninn var
fullhlaðinn fyrir Ferguson, drátt-
arvélin prjónandi og lét ekki vel
að stjórn. Við þær aðstæður sett-
ist Þórarinn gjarnan framan á
húddið og hvatti okkur að keyra
áfram. Hugurinn og driftin var
það mikil að það var ekki annað
hægt en að hrífast með.
Fyrir utan þá allra nánustu er
Þórarinn
Sigurjónsson✝Ástkær eiginmaður, faðir og bróðir,
GARÐAR THOR MIDDLETON,
búsettur í Bandaríkjunum,
áður til heimilis í Garðabæ,
lést mánudaginn 23. júlí.
Guðrún Stefánsdóttir,
Rannveig María Middleton, Matt Frankel,
Þóra Mist Middleton,
Maríanna Alexandersdóttir,
Sigríður E. Bjarnadóttir, Bragi Sigurðsson.
✝
Ástkær bróðir minn, mágur og frændi,
HALLDÓR JÓNSSON ASPAR,
lést fimmtudaginn 26. júlí.
Sigríður Jónsdóttir, Skúli Magnússon,
Margrét Skúladóttir, Bragi Thoroddsen,
Magnús Skúlason.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GRÉTAR HANNESSON,
Skriðustekk 3,
sem lést á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi sunnudaginn 22. júlí, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn
30. júlí kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið.
Sigrún Steingrímsdóttir,
Jónína B. Grétarsdóttir, Þóroddur Sveinsson,
Hannes Svanur Grétarsson, Helga Marta Helgadóttir,
Ingvar Grétarsson, Vigdís Þórisdóttir,
Margrét Grétarsdóttir, Guðjón Guðjónsson,
afastrákar og langafabörn.
✝
Ástkær bróðir okkar og mágur,
JÓSEF HELGI HELGASON,
Gyðufelli 6,
Reykjavík,
lést á Landspítala við Hringbraut
sunnudaginn 22. júlí.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 31. júlí kl 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Félag heyrnarlausra.
Sigríður Bryndís Helgadóttir, Ólafur Steinþórsson,
Hrönn Bartosh Helgadóttir,
Einar Helgason,
Kristrún Helgadóttir, Jóhann Pétur Margeirsson.
✝
Ástkær sonur minn, fóstursonur og bróðir,
GUÐMUNDUR BRYNJÓLFUR HERSIR
SERGI,
Hátúni 10,
lést á heimili sínu laugardaginn 21. júlí.
Jarðsungið verður frá Árbæjarkirkju
þriðjudaginn 31. júlí kl. 13.00.
Þið sem viljið minnast hans, vinsamlegast
látið Geðhjálp njóta góðs af.
Unnur María Hersir,
Jóhann Stefánsson,
Helga Jóhannsdóttir,
Hjörtur Jóhannsson,
Ása Jóhannsdóttir
og fjölskyldur.