Morgunblaðið - 16.11.2013, Blaðsíða 48

48 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER 2013
Ég kynntist Júlíusi
Vífli þegar hann tók
við formennsku í
skipulagsráði árið
2008. Ég var þá ný-
byrjaður sem verk-
efnastjóri hjá skipu-
lags- og umhverfis-
sviði og tók honum
satt að segja með
ákveðinni tortryggni,
líkt og margt annað
starfsfólk á sviðinu. Ástæðan var
einföld. Starfsfólk sviðsins, sem er
flest sérmenntað í skipulagsmálum
eða arkitektúr, var búið að fá sig
fullsatt á því fólki sem taldi sig hafa
lýðræðislegt umboð til þess að
hrauna yfir alla skynsemi í skipu-
lagsmálum. Hroki, skammsýni og
hagsmunagæsla hafði einkennt
marga fulltrúa undangenginna
meirihluta og því við engan að sak-
ast þótt maður hafi búist við hinu
versta af nýjum formanni. Annað
átti strax eftir að koma
í ljós, og nánast á einu
augnabliki snarbreytt-
ist allt andrúmsloft.
Einlægur áhugi Júl-
íusar Vífils á fag-
mennsku í skipulags-
málum og góðri
byggingarlist skein í
gegn, og starfsfólkið
fann að álit þess skipti
máli og að á það var
hlustað. Ég upplifði
einlægan vilja til þess
að vinna þvert á póli-
tískar línur með það að leiðarljósi
að leita bestu lausnarinnar. Ég
brosi því alltaf út í annað þegar
seinni tíma spámenn hafa eignað
sér slík vinnubrögð. Ég þekki Júlíus
Vífil ekki af neinu öðru en að taka
ákvarðanir byggðar á þeim bestu
upplýsingum sem hann hefur úr að
moða. Að mínu mati er Júlíus Vífill
ekki einungis efni í góðan leiðtoga
sem tekur réttar ákvarðanir þegar
á því þarf að halda. Í mínum huga
er hann einnig leiðtogi, sem býr til
andrúmsloft til góðra verka og
réttra ákvarðana. Sjálfur kaus ég
Besta flokkinn síðast og batt við
hann miklar vonir, og á vissan hátt
byrjaði hann vel, því stundum sópa
nýir vendir best. Mér eins og mörg-
um þykir einnig vænt um Jón Gnarr
og gæti jafnvel hugsað mér hann
sem forseta. Ég ætla hins vegar að
kjósa Júlíus Vífil til borgarstjóra
næst og næst ...
Eftir Örn Þór
Halldórsson
Örn Þór Halldórsson
»Einlægur áhugi
Júlíusar Vífils á fag-
mennsku í skipulags-
málum og góðri bygg-
ingarlist skein í gegn, og
starfsfólkið fann að álit
þess skipti máli og að á
það var hlustað.
Höfundur er arkitekt og fyrrverandi
starfsmaður á skipulagssviði Reykja-
víkur.
Lítil saga af skipulagssviði
borgarinnar
Lyftu þér upp!
PI
PA
R
\T
BW
A
•
SÍ
A
•
11
18
96
Stofnanir
Skólar
Heimili
Fyrirtæki
Brautarholt 26-28 | 105 Reykjavík
Sími 511 1100 | www.rymi.is | www.riverslun.is
Aðgengi fyrir alla.
Faxafeni 14 • 108 Reykjavík • Sími 551 6646
Opið virka daga frá 10-18, laugardaga frá 11-16
kost að fljúga frá
Húsavík, sem býður
ekki frekar en Þórs-
höfn upp á flug á
laugardögum, svo Ak-
ureyri varð úr-
slitakosturinn. Ég er
svo sem ekkert óvanur
því að fljúga frá Ak-
ureyri og set það ekki
fyrir mig og valdi flug
kl. 13.30, sem hentar
vel, þar sem það tekur
þrjá tíma að aka frá
Raufarhöfn til Ak-
ureyrar. Ég var kom-
inn á flugvöllinn rétt upp úr kl. 12
á hádegi, þar sem ég slóraði ekk-
ert í kaffi á Húsavík, en hugði gott
til glóðarinnar að eiga smá tíma
með Baldvin vert á Flugkaffi og
hlera aðeins pólitíkina hjá honum,
enda er Baldvin einstakur maður,
víðsýnn og fróður. Bílnum var lagt
í langtímastæði, farangurinn
skráður inn og næst var að skella
sér í kaffið. Snaggaralegur maður
merktur tollgæslunni gekk í veg
fyrir mig og spurði: „Hvert ert þú
að fara? Ég leit á hann og sá að
það var ekkert spaug í gangi. „Ég
ætla að fá mér kaffi hjá Baldvin,“
svaraði ég og reyndi að mjaka mér
framhjá manninum, enda var ég
orðinn kaffiþyrstur með endemum.
„Það er beint flug,“ svaraði hann
grafalvarlegur, stoltur eins og
lambhrútur á grjótvegg. Áherslan,
sem maðurinn lagði á beint flug
var slík að ég hnaut við. „Ég er
einmitt að fara í beint flug til
Reykjavíkur,“ svaraði ég og áttaði
mig á því að veitingasalurinn var
troðfullur af fólki. Þarna sátu fleiri
inni, en Fokkerinn bæri í einni
ferð. „Fæ ég þá ekkert kaffi?“
spurði ég manninn. Hann ítrekaði
að þegar væri beint flug þá væri
engin veitingaþjónusta við innan-
landsflugið. Hann fræddi mig á því
að fólkið, sem var lokað þarna inni
væri að bíða eftir beinu flugi til
Riga, væri búið að sitja þarna inni
frá því klukkan átta um morguninn
og það væri þegar orðin þriggja
tíma seinkun og engar upplýsingar
komnar um komu vélarinnar, sem
beið átekta fyrir sunnan vegna
veðurs. En örlög þessa beina flugs
frá Akureyri urðu þau, að farþeg-
arnir voru fluttir suður til Kefla-
víkur með rútum og komust þeir í
loftið eftir miðnætti. Þarna rifj-
uðust upp fyrir mér þeir tímar,
þegar annað flugfélag flaug frá
Laugardaginn 26.
október sl. átti ég er-
indi til Reykjavíkur,
sem er varla í sögu
færandi, nema hvað
sú ferð situr ofurlítið í
mér. Við sem búum á
Raufarhöfn höfum um
þrjá kosti að velja, ef
við ætlum að fljúga til
Reykjavíkur. Við eig-
um þess kost að
fljúga frá Þórshöfn,
en ekkert flug er þaðan á laug-
ardögum. Einnig eigum við þess
Akureyri að vetri til. Í eitt skipti
flaug ég frá Akureyri til London
og þurfti að lenda í Keflavík á
heimleið. Í annað sinn fór kven-
félagið á Raufarhöfn í ferð til
Kaupmannahafnar með beinu flugi
frá Akureyri og lenti í heimferð-
inni í Keflavík og fékk rútu norður.
Eftir þá ferð hætti það flugfélag að
fljúga beint flug frá Akureyri.
Þetta atvik situr ofurlítið í mér,
eins og ég nefndi í byrjun þessa
pistils, þar sem ég hef fylgst með
störfum Flugklasans, sem er leið-
andi í því átaki að koma á reglu-
legu millilandaflugi um Akureyr-
arflugvöll. Áhersla Flugklasans er
að eitt flugfélag, að minnsta kosti,
sinni reglulegu flugi frá Akureyr-
arflugvelli allt árið um kring.
Þarna held ég að við séum að tala
um hið ómögulega, einfaldlega
vegna þess að það er að mínu mati
ekki hægt að halda úti áreiðanlegu
millilandaflugi á heils árs grund-
velli frá Akureyri. Því miður.
Reynslan hefur sýnt það. Það er
óvirðing við farþega að keyra þá
alltaf til Keflavíkur, ef veður haml-
ar flugi á Akureyri, þegar annar
og betri kostur er við höndina, en
það er Aðaldalsflugvöllur, sem er
aðeins í 55 km fjarlægð frá Ak-
ureyri, þegar Vaðlaheiðargöngin
eru tilbúin. Aðaldalsflugvöllur hef-
ur alla kosti til að sinna millilanda-
flugi. Þó svo að Akureyri sé höf-
uðstaður Norðurlands þá mega
menn ekki einblína á að flug þaðan
sé eini kostur í stöðunni. Þoka,
óhagstætt skýjafar eða vindátt of-
an á þröngt aðflug verða alla tíð
þess valdandi að Akureyr-
arflugvöllur verður erfiður fyrir
stórar flugvélar, allan ársins hring.
Þess vegna tel ég að það sé brýnt
að byggja upp Aðaldalsflugvöll
sem fyrst og tryggja með því
öruggar flugsamgöngur til Norður-
lands í framtíðinni.
Beint millilandaflug
til Norðurlands
Eftir Erling B.
Thoroddsen
Erlingur B
Thoroddsen
» Það er óvirðing við
farþega að keyra þá
alltaf til Keflavíkur,
þegar annar og betri
kostur er við höndina,
sem er Aðaldalsflug-
völlur.
Höfundur er hótelstjóri á Raufarhöfn.