Morgunblaðið - 16.04.2014, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. APRÍL 2014
✝ Ólöf Ragn-heiður Helga-
dóttir fæddist 24.
júlí 1920 á Rúts-
stöðum, Öng-
ulsstaðahreppi,
Eyjafjarðarsveit.
Hún lést á dval-
arheimilinu Lög-
mannshlíð á Ak-
ureyri hinn 5.
apríl 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Helgi Ágústsson, f.
1892, d. 1982 og Júlíana Helga
Sigurðardóttir, f. 1892, d.
1969. Hinn 18. desember 1941
giftist hún Tryggva Gunn-
arssyni, f. 1917, frá Helgastöð-
um í Eyjafjarðarsveit, en hann
lést 27. júlí 1983. Ólöf og
Tryggvi bjuggu á Krónustöð-
um til ársins 1967 en þá flutt-
ust þau í Norðurgötu á Ak-
ureyri. Saman eignuðust þau
Gunnar Hólm, f. 1942, d. 2014,
Júlíönu Helgu, f. 1943, Stúlku
(fædda andvana), Guðbjörn Al-
bert, f. 1947, d. 1976, Magnús
Þór, f. 1949, Jakob Sigfús, f.
1950, Ragnar Aðalstein, f.
1953, Maríu Ingunni, f. 1956,
Guðbjörgu Ragnheiði, f. 1960,
og Helga Hólm, f. 1965. Af-
komendur Ólafar og Tryggva
eru 73 talsins.
Ólöf verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju í dag, 16.
apríl 2014, klukkan 13.30.
1927. Alsystkini
voru Óskar, Brynj-
ólfur og Anna tví-
burasystir, hálf-
systkini voru
Þormóður, Einar,
Skafti og Heba.
Ólöf bjó á Saurbæ
í Eyjafjarðarsveit
til 7 ára aldurs en
þá fór hún í fóstur
að Krónustöðum í
Eyjafjarðarsveit
hjá Magnúsi Hólm Árnasyni, f.
1891, d. 1965, og Guðbjörgu
Friðriksdóttur, f. 1889, d.
Eins og oft gerist þegar ein-
hver deyr reikar hugurinn aftur í
tímann og minningar streyma
fram. Mér kemur margt í hug
þegar ég hugsa um Ólöfu Ragn-
heiði tengdamóður mína til
margra ára eða Lóu eins og hún
var alltaf kölluð. Lóa var fersk
og hress og hafði kröftugt skap.
Hún var ekki að skafa utan af
hlutunum heldur kom sér beint
að því sem hún vildi segja. Lóa
var opin fyrir nýjungum og ung í
anda þrátt fyrir háan aldur.
Hún dvaldi oft hjá okkur Guð-
björgu í Reykjavík. Hún var
okkur gjarnan innan handar
þegar á þurfti að halda og þá var
ekkert mál að fljúga til höfuð-
borgarinnar og passa barna-
barnið, Margréti Petrínu. Lóa
var skemmtileg kona og Mar-
gréti minni þótti alltaf gaman
heimsækja hana og ég veit að
amma Lóa var stolt af henni eins
og öðrum afkomendum.
Við Lóa áttum vel skap saman
og mér eru minnisstæð öll ferða-
lögin og bíltúrarnir. Þá stendur
upp úr fyrsta utanlandsferð
hennar. Það var þegar hún varð
sjötug. Þá fórum við Guðbjörg
með henni til Spánar og dvöldum
í þrjár vikur. Hún var glöð og
ánægð með ferðina og naut þess
að vera í hitanum og sólinni.
Seinna skoðaði hún gjarnan
myndirnar sem teknar voru í
ferðinni og leyfði huganum að
ferðast til Spánar á ný. Lóa var
líka dugleg að koma í heimsókn
þegar við bjuggum í Danmörku
og var alltaf skemmtilegt að aka
um sveitir Danmerkur með
henni og skoða hallir og herra-
setur og sjá hvar hinir konung-
bornu áttu heima. Hún var í eðli
sínu mikil heimskona og naut
þess að ferðast og sjá eitthvað
nýtt.
Lóa var iðin og dugleg kona,
vann alla sína tíð hörðum hönd-
um, sinnti vel öllum afkomend-
um sínum og fylgdist vel með allt
til enda. Líf hennar var ekki allt-
af auðvelt og hún mátti horfa á
eftir eiginmanni sínum og þrem-
ur börnum yfir móðuna miklu.
Í dag kveð ég hörkuduglega,
skemmtilega og frjálsa konu sem
auðgaði líf mitt á margan hátt.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
verið henni samferða um tíma.
Ég votta börnum hennar og
fjölskyldum þeirra innilega sam-
úð mína.
Hallur Guðjónsson.
Elsku amma Lóa. Mikið rosa-
lega er tómlegt nú þegar þú ert
farin, en ég veit að afi og allt
fólkið þitt hinum megin er ákaf-
lega ánægt að fá þig. Ég er auð-
vitað bara sjálfselsk og vil hafa
þig alltaf hjá mér, en það er víst
ekki hægt.
Þú kenndir mér svo margt,
varst alltaf bjartsýn og jákvæð
alveg sama á hverju gekk. Verk-
efni þín voru ærin og þú leystir
þau öll með fádæma jákvæðni og
dugnaði svo eftir var tekið. Þú
hefur verið mín fyrimynd og ég
get bara vonað að ég verði jafn-
góð mamma, amma og lang-
amma og þú varst. Ég gæti
endalaust rifjað upp skemmtileg-
ar sögur af þér. Þau voru ófá
skiptin sem við Helgi vorum ná-
lægt því að gera þig gráhærða
langt um aldur fram, en þú varst
alltaf fljót að fyrirgefa okkur
prakkarastrikin og seinna hlóg-
um við að öllu saman. Við áttum
einstaklega gott og sterkt sam-
band og þú vissir alltaf þegar
mér leið ekki vel. Það brást ekki
að þá hringdir þú og sagðir: Hel-
ena mín, er ekki allt í lagi? Eina
mjög mikilvæga lexíu kenndir þú
mér: Alltaf að sofa á hlutunum
og sjá hvort allt verður ekki
betra á morgun og auðvitað var
allt mun betra þegar maður var
búinn að sofa á vandamálinu.
Þú varst alltaf syngjandi og
hlustaðir mikið á tónlist, það eig-
um við sameiginlegt. Það verður
skrýtið að koma norður og engin
amma Lóa. Kaffispjall eigum við
víst ekki oftar svo nú sit ég bara
ein með kaffibollann og spjalla út
í loftið í von um að þú heyrir.
Elsku amma, ég mun alltaf elska
þig til tunglsins og til baka,
endalausar ferðir.
Björkin þín, eins og þú varst
vön að segja,
Helena Björk.
Ólöf Ragnheiður
Helgadóttir
✝ GuðmundurMár Sig-
urbjörnsson fædd-
ist í Reykjarvík 12
október 1943.
Hann andaðist á
Sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri hinn 4. apríl
2014.
Foreldrar Guð-
mundar voru Björg
Þorkelsdóttir, f.
1918, d. 2003, og
Sigurbjörn Maríusson, f. 1912,
d. 1945. Systkini Guðmundar
eru: Þórey Sigurbjörnsdóttir,
Jóhannes Sigurbjörnsson, Katr-
ín Sjöfn Sigurbjörnsdóttir, Mar-
íus Sigurbjörnsson, Sigurbjörn
Ómar Ragnarsson, Reynir
Bjartmar Ragnarsson, d. 1995,
Sigríður Kolbrún Ragn-
arsdóttir, d. 1966, Tómas Aldar
Ragnarsson og Halldór Jökull
Ragnarsson.
Hinn 27. desember 1969
kvæntist Guðmundur Grétu
Sigrúnu Tryggvadóttur, f.
1941, þau slitu sambúð 1992.
Börn Guðmundar
og Grétu eru: 1)
Sigríður Kolbrún,
f. 1966, maki Svav-
ar Magnússon.
Börn þeirra eru a)
Guðmundur Gísli,
b) Magnús Ingi,
maki Oddný Alda
Bjarnadóttir, c)
Sigurður Svavar,
maki Poula Rós
Mittelstein, barn
þeirra er Petur Marínó Sig-
urðsson, d) Kristín María. 2)
Tryggvi Kristbjörn, f. 1967,
maki Lára Soffía Hrafnsdóttir.
Börn þeirra a) Petra Breið-
fjörð, maki Ingi Valur Dav-
íðsson, barn þeirra drengur
Ingason, b) Alexander Reynir,
c) Siguringi Hólmgrímsson. 3)
Guðmundur Rúnar, f. 1974,
maki Sigurlaug Íris Hjaltested,
Börn þeirra a) Birgitta Þórey,
b) Gréta Þórunn, c) Áróra Sif.
Útför Guðmundar verður
gerð frá Dalvíkurkirkju í dag,
16. apríl 2014, kl. 13:30.
Eitt það fyrsta sem ég man
eftir var þegar við mamma fór-
um niður á bryggju og hittum
þig, nýkominn frá Þýskalandi.
Við förum niður í káetu og þar
sé ég þetta svakalega flotta
gráa reiðhjól með hjálpardekkj-
um. Ég lít á þig eftirvænting-
arfullur. „Ég er að geyma þetta
fyrir skipstjórann, hann ætlar
að gefa syni sínum þetta,“ segir
þú bara til þess að stríða mér.
Mig langar að þakka þér fyr-
ir öll atriði sem þú leiðbeindir
mér í gegnum lífið. Þegar þú
komst að mér, blóðugum í
framan, og ákvaðst að sýna
mér hvernig á að raka sig frek-
ar en að keyra mig á slysó.
Þegar þú sást mig vera að
reyna að drekka sjóðandi heitt
kaffi og í þann mund að setja í
það mjólk sagðir þú: „Ef þú
ætlar að drekka kaffi, drengur,
skaltu gera það svart og syk-
urlaust.“ Ég hlýddi þér eins og
nánast alltaf. Svo voru það
veiðiferðirnar þar sem helstu
handtökin voru kennd.
Seinna var komið að því að
kenna mér golfsveifluna, eða
öllu heldur fórum við saman á
Bakkakotsvöll og reyndum fyr-
ir okkur í golfíþróttinni. Enda
þótti þér alls ekkert leiðinlegt
að taka þátt í einhvers konar
leikjum, við erum trúlega búnir
að eyða u.þ.b. milljón klukku-
stundum í að spila yatzy, bingó,
manna o.m.fl. Stundum var
bara fundinn upp leikur og
stigatafla með, sbr. þegar ég
fékk kranabíl með skóflu í gjöf
fannst þér upplagt að við
myndum nota krana til að lyfta
upp kubbum og raða þeim á
réttan hátt og gefin voru stig
fyrir tíma og vandvirkni.
Talandi um íþróttir þá minn-
ist ég þess eitt sinn þegar við
vorum að horfa á enska boltann
í Jórufellinu, ég var nýkominn
úr vinnu og var á leiðinni í bað,
leikurinn var spennandi og við
gátum ekki slitið okkur frá
honum. Eftir nokkra stund var
okkur farið að hitna á fótunum
og vorum farnir að lyfta þeim
upp, orðið býsna óþægilegt
þegar ég átta mig á þessu og
æpti „baðið!“ Afleiðingin:
Skipta þurfti um u.þ.b. 20 fm af
teppi.
Seinna fórum við að vinna
saman, sóttum kartöflur suður í
Þykkvabæ á appelsínugula van-
inum, mest var selt í Kolaport-
inu um helgar og vorum við þar
fyrsta daginn sem það var opið
og í mínum huga varst þú
frumkvöðull í sölu á grænmeti
á flóamarkaði á Íslandi. Eftir
þetta fórst þú í garðaúðun og
gerðist meindýraeyðir. Ég
fylgdi þér þangað og náði að
úða nokkur hundruð garða og
farga nokkrum geitungabúum,
músum og rottum.
Þú hafðir lag á því að koma
keppniseðlinu í gang hjá mér
og hef ég, í minni vinnu, reynt
að gera betur en næsti maður,
innst inni er það til þess að
geta hringt í þig og grobbað
mig af afrekum mínum við þig,
því þú kunnir lag á því að láta
manni finnast maður vera stór-
menni.
Núna í síðustu viku lenti ég í
því að starri var að reyna að
komast inn í loftræstirörið hjá
mér. Seinna um morguninn
hringdi ég í Sigurlaugu og bað
hana að loka gatinu til bráða-
birgða. Strax eftir að ég lagði á
hana tók ég símann aftur og
var í þann mund að fara að slá
inn númerið þitt. Þá fyrst átt-
aði ég mig á því hvað ég sakn-
aði þín mikið.
Elsku faðir, samstarfsfélagi,
spilafélagi og vinur, hvíl í friði.
Guðmundur Rúnar
Guðmundsson.
Aðfaranótt 4. apríl lést faðir
minn eftir mikil veikindi. Þá er
komið að kveðjustundinni sem
kom allt of fljótt, ég var ekki
tilbúin að kveðja þig svona
fljótt, vildi eiga fleiri ár með
þér elsku pabbi. En kallið kom,
þú varst sönn hetja í þínum
veikindum en nú ertu búinn að
fá hvíldina og þjáningarnar
liðnar. Ég kveð þig nú með tár-
um og ég mun ávallt elska þig,
pabbi minn. Guð geymi þig.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Þín dóttir,
Sigríður Kolbrún
Guðmundsdóttir.
Elsku Gummi, bróðir minn
lést á sjúkrahúsi Akureyrar í
faðmi fjölskyldunnar hinn 4.
apríl sl. Þetta er búin að vera
löng þrautaganga, hátt í fimm
ár. Oft héldum við að nú væri
þetta að verða búið en öllum að
óvörum stóðst þú á fætur aftur
og aftur. Læknar sögðu, „þú
hlýtur að eiga níu líf eins og
kötturinn“. Ég dáðist að þér,
elsku vinur. Hvað þú gast alltaf
slegið á létta strengi með þín-
um góða húmor. Þrátt fyrir að
við sæjum að þú værir sár-
þjáður barstu þig vel. Eftir að
þú kvaddir hefur hugur minn
verið hjá þér og skrifa ég því
örfá minningarbrot frá
bernskuárum okkar.
Við ólumst upp í Stórholtinu
eftir að hafa misst föður okkar
í bílslysi þegar þú varst aðeins
tveggja mánaða, Maddi þriggja
ára og ég fimm. Mamma kynnt-
ist Ragnari stjúpföður okkar og
börnunum fjölgaði, fimm
drengir og tvær stúlkur. Það
gefur augaleið að mikið líf og
fjör var á heimilinu. Á þeim
tíma lékum við okkur mikið úti
þar sem ekki voru tölvur og
sjónvörp til að lokka okkur inn.
Framan af var ég eina stelpan
og þar sem þú Gummi minn
varst svo nettur og sætur með
ljósa síða lokka, fannst mér
upplagt að klæða þig í kjól og
setja slaufu í hárið. Þú, þessi
ljúflingur, lést þetta yfir þig
Guðmundur Már
Sigurbjörnsson
ganga en eftir að Kolla systir
kom í heiminn gat ég ráðskast
með hana. Þessa yndislegu
systur okkar sem fékk ekki
nema 15 ár í þessu jarðlífi.
Þú gekkst í Barnaskóla
Austurbæjar og fórst þaðan í
gagnfræðaskóla við Lindar-
götu. Sundlaugin við Baróns-
stíg var í uppáhaldi, þú gerðir
það gott með sundfélaginu Ægi
og fótbolti átti hug þinn allan.
Árin liðu og þið vinirnir í gegn-
um allt lífið, Garðar Guðmunds-
son, fóruð að spá í stelpur og
djamm. Þegar sú rétta varð á
vegi þínum, Gréta Tryggva-
dóttir, fóru þið að búa og börn-
in ykkar komu eitt af öðru; Sig-
ríður Kolbrún, Tryggvi og
Rúnar. Það var alltaf notalegt
að koma til ykkar í Drápuhlíð-
ina og þangað áttum við oft
leið. Á þeim tíma stundaðir þú
sjóinn. Síðan gerðust þið hjónin
bændur í Húnavatnssýslu í
nokkur ár en Gréta kunni vel
til verka og þú varst alsæll í
sveitinni. Leiðir ykkar lágu
norður á Árskógsströnd þar
sem fjölskyldan þín og börn
hafa komið upp fallegum heim-
ilum. Nú eru barnabörnin tíu
og barnabarnabörnin tvö. Þið
Gréta slituð samvistum og þú
fluttir inn á Akureyri. Veik-
indin fóru að gera vart við sig
og það tók að halla undan fæti.
Þú gast ekki lengur stundað
starf þitt til margra ára sem
meindýraeyðir. Þú hættir að
geta stundað golf sem hafði
gefið þér mikið. Við Maggi eig-
um góðar minningar frá ferð
okkar til Svíþjóðar í afmæli hjá
Maríus bróður og Siddý konu
hans.
Ég trúi að mamma, pabbi og
systkini þín hafi tekið þér opn-
um örmum. Megi góður Guð
styrkja börnin þín og barna-
börn auk Grétu sem stóð þétt
við hlið þér fram til síðasta
dags.
Þú veizt, minn guð, ég veikur er
verkefnum mínum að gegna,
enginn það betur á mér sér,
ekkert frekar ég megna
að halda þann veg, sem vildir þú,
en viðskila aldrei frá mér snú,
haltu í höndina mína.
(Þorsteinn Lúther Jónsson.)
Guð blessi minningu Guð-
mundar Más Sigurbjörnssonar.
Þín systir.
Sjöfn.
Elsku afi okkar, þú fallegi,
frábæri afi okkar.
Nú ríkir söknuður í hjarta
okkar og tár fylla hvarma því
þú, elsku afi, hefur hvíldina
fengið og sefur nú svefninum
langa. Þú barðist eins og ljón
og gafst okkur hinum aukinn
kraft, en nú þarft þú ekki leng-
ur að berjast því að stríðinu er
lokið. Nú geturðu slakað á og
fylgst með úr fjarlægð því þótt
líkaminn sé nú hættur störfum
lifir sálin áfram. Nú ertu fal-
legur engill sem vakir yfir okk-
ur og gætir okkar. Þú ert
dásamlegur maður, elsku afi,við
erum einkar þakklát fyrir þá
gjöf sem það var að fá að vera
hluti að lífi þínu. Þú munt ávalt
vera hluti af okkar lífi, í hjört-
um okkar er alltaf staður sér-
merktur þér, elsku afi. Minning
þín lifir og sögurnar af þér
munu verða sagðar með bros á
vör. Við elskum þig alla daga,
að eilífu, af öllu hjarta. „You’ll
nevar walk alone.“
Ástar og saknaðarkveðjur.
Guðmundur Gísli Svav-
arsson, Magnús Ingi
Svavarsson, Oddný Alda
Bjarnadóttir, Sigurður
Svavarsson, Poula Rós
Mittelstein, Petur Marino
Sigurðsson og Kristín
María Svavarsdóttir.
Minningar hrannast upp er í
dag kveðjum við einstakan vin
sem hefur átt við veikindi að
stríða um nokkurra ára skeið.
Alltaf var haldið í vonina um að
allt færi á betri veg og Gummi
hefði betur í baráttunni. Ekki
fer allt eins og við óskum í
þessu lífi.
Garðar og Gummi vour
æskuvinir. Frá fimm ára aldri
varð vináttan mjög sterk og
þeir kölluðu sig fóstbræður.
Margt var brallað í gegnum tíð-
ina, áhugamálin mörg og þar
má nefna fótboltann, skákina
og billjard.
Farnar voru margar fjöl-
skylduferðir í veiði og útilegur.
Aldrei féll skuggi á þessi kynni
okkar, gagnkvæm virðing og
væntumþykja var undirstaðan í
öllum okkar samskiptum. Ekki
var annað hægt en að láta sér
lynda við svo ljúfan og þægileg-
an mann sem hann var.
Síðustu árin bjó hann á
Norðurlandi og voru samskipt-
in stopulli en áður, en farið var
norður að hitta fjölskylduna á
hverju sumri og voru það fagn-
aðarfundir og margt til gamans
gert. Síðasta ferðin var farin
norður í haust er Gummi varð
sjötugur, en þá lá hann á
sjúkrahúsi.
Margs er að minnast, margs
er að sakna er við kveðjum
þennan vin og fóstbróður. Við
sendum Grétu, börnunum og
þeirra fjölskyldum okkar inni-
legustu samúðarkvðjur, megi
góðar vættir vernda ykkur á
þessum erfiðu tímum.
Far þú í friði, friður guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Garðar og Anna.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður, "Senda inn minningargrein", valinn úr
felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar