Morgunblaðið - 22.05.2014, Síða 35
MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. MAÍ 2014
✝ Hákon Odd-geirsson fædd-
ist á Grenivík 18.
desember 1925.
Hann lést á Vífils-
staðaspítala 11. maí
2014.
Foreldrar hans
voru Aðalheiður
Kristjánsdóttir
húsfreyja á Hlöðum
á Grenivík, f. 9.
nóvember 1885, og
Oddgeir Jóhannsson, útvegs-
bóndi, f. 23. október 1880. Að-
alheiður og Oddgeir eignuðust
12 börn; Agnes, Alma, Að-
alheiður, Björgólfur (lést á
fyrsta ári), Jóhann Adolf, Krist-
ján Vernharð, Fanney og Há-
kon, sem öll eru látin. Eftir lifa
Hlaðgerður, Margrét, Sigríður
og Björgvin.
Þann 11. janúar 1952 kvænt-
ist Hákon eftirlifandi eiginkonu
sinni Friedu Sophie Mahler
Oddgeirsson, f. í Dornbusch í
dís Björg, sambýlismaður henn-
ar er Heiðar Ernest Karlsson; b)
Bergþóra Lára; c) Þórhildur
Arna; d) Hilmar Elís.
Hákon nam málaraiðn og
starfaði sem slíkur allan sinn
starfsferil. Hann var með meist-
araréttindi í sínu fagi. Á sínum
yngri árum var hann liðtækur
íþróttamaður í ýmsum íþrótta-
greinum, þá sérstaklega í knatt-
spyrnu og í skíðastökki. Hann
lék knattspyrnu með Magna á
Grenivík og KA og tók þátt í
fjölmörgum mótum í skíða-
stökki. Söngur átti hug hans
alla tíð, hann nam óperusöng
hjá Maríu Markan og var 1. ten-
ór. Hákon var í Þjóðleik-
húskórnum í yfir 30 ár og lék
áratugum saman í mörgum óp-
eruuppfærslum á fjölum Þjóð-
leikhússins og í Íslensku óp-
erunni. Hann var í
Fóstbræðrakórnum og var einn
af 14 Fóstbræðrum, sem gáfu út
nokkrar hljómplötur. Jafnframt
var hann í ýmsum öðrum kór-
um, þ. á m. Polýfónkórnum und-
ir stjórn Ingólfs Guðbrands-
sonar.
Hákon verður jarðsunginn
frá Bústaðakirkju í dag, 22. maí
2014, kl. 13.
Þýskalandi 29. nóv-
ember 1925. Börn
þeirra eru: 1)
Gunnar Örn, f.
1952. 2) Kristín
Björg, f. 1956, gift
Hallfreði Emils-
syni, börn þeirra
eru: a) Fríða
Hrönn, gift Styrmi
Hafliðasyni, börn
þeirra eru Dóra
Hrönn, Stefnir og
Sara Hrönn; b) Emil, kvæntur
Ásu Maríu Reginsdóttur, sonur
þeirra er Emanuel; c) Hákon
Atli, unnusta hans er Sara Björk
Gunnarsdóttir; d) Helena Rut. 3)
Hákon Jóhann, f. 1960, synir
hans eru: a) Arnúlfur; b) Hallþór
Jökull. 4) Birgir, f. 1964, kvænt-
ur Hólmfríði Grímsdóttur, synir
þeirra eru: a) Grímur, unnusta
hans er Hildur Erla Gísladóttir;
b) Gunnar. 5) Hilmar Þór, f.
1969, kvæntur Dórótheu El-
ísdóttur, börn þeirra eru: a) Val-
Gott er sjúkum að sofna,
meðan sólin er aftanrjóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgblíð vögguljóð.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað,
sem enginn í vöku sér.
(Davíð Stefánsson)
Genginn er góður maður,
tengdafaðir minn, Hákon Odd-
geirsson. Síðustu misseri voru
Hákoni erfið; líkaminn þreyttur
og máttfarinn og smátt og smátt
hvarf glettnisglampinn og blikið
úr augum hans. Hákon var
kannski ekki maður margra orða
en hann var traustur, hjálpsam-
ur og hlýr. Hann sýndi mér ávallt
mikla væntumþykju, spurði
frétta og fylgdist með því sem ég
tók mér fyrir hendur. Hann
gladdist á góðri stundu og sýndi
samúð þegar það átti við. Þannig
man ég hlýleg orð hans og þétt
faðmlag á erfiðri stundu í mínu
lífi. Ég minnist þess líka hvernig
hann brosti með augunum og
skellti innilega upp úr þegar eitt-
hvað vakti kátínu hans. Hlátur-
inn bjartur og fallegur eins og
röddin hans. Það er ómetanlegt
að hafa átt stundir með honum
og Fríðu tengdamóður minni á
æskuheimili Hákonar að Hlöðum
á Grenivík. Þar sló hjartað hans
og þangað leitaði hugurinn þegar
hann bjó sig undir þá ferð sem
hann er nú farinn í. Ég held hann
hafi horft til hafs, litið upp í hlíð-
ar fjallsins sem vakir yfir bænum
hans og ákveðið sáttur að nú
væri komið að kveðjustund. Góða
ferð, minn kæri.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Hólmfríður Grímsdóttir.
Í dag kveð ég ástkæran afa
minn.
Þegar ég var lítill dvaldi ég oft
hjá afa og ömmu í Kjalarlandinu
þegar ég var heima á Íslandi á
sumrin. Það var alltaf yndislegt
að koma í Kjalarlandið. Afi minn
var mikill áhugamaður um
íþróttir og á sínum yngri árum
æfði hann meðal annars fótbolta
og skíðastökk og þótti mjög efni-
legur íþróttamaður. Hann var
einnig frábær söngvari og söng
meðal annars lengi með Karla-
kór Fóstbræðra og í Íslensku óp-
erunni þar sem hann söng fjöl-
mörg einsöngshlutverk. Á sínum
efri árum greindist afi minn því
miður með parkinson-sjúkdóm-
inn sem lagðist mjög illa á hann.
Afi minn gerði allt sem hann gat
til þess að berjast gegn sjúk-
dómnum með því að halda sér í
formi. Á meðan hann gat fór
hann með ömmu minni daglega í
sund og naut ég góðs af þeim
ferðum er ég dvaldi hjá þeim. Ég
fór einnig oft með afa í göngu-
túra um Fossvogsdalinn og voru
það oft okkar bestu stundir sam-
an. Þegar afi gat ekki lengur far-
ið í sund og í göngutúra fékk
hann sér æfingarhjól og handlóð
og með daglegum æfingum gerði
hann sitt besta til þess að berjast
gegn hrörnun líkamans. Snyrti-
mennska einkenndi afa minn alla
tíð, og stundum þótti honum nóg
um þegar litlar kámugar hendur
aflöguðu og rótuðu til í Kjalar-
landinu, og var hann þá á eftir
mér með tuskuna á lofti og gerði
sitt besta til að kenna litlum
dreng að ganga snyrtilega um.
Afi var að mestu leyti hættur að
syngja opinberlega þegar ég
man fyrst eftir mér, en þegar vel
lá á honum þá átti hann það til að
syngja fyrir mig. Ég á margar
góðar minningar aðrar af honum
afa, eins og þegar við fórum í fót-
bolta úti í garði þá átti ég það til
að minnka markið mitt en
stækka hans. Afi hló þá alltaf að
því og spurði mig ávallt „Hvað
heldur þú að hann Emil frændi
þinn myndi segja við þessu?“. Nú
hefur afi minn hins vegar rifað
seglin og siglir hann ei meir fleyi
sínu hér í þessu lífi. Ég óska þess
að hann hafi fundið bæði frið og
hvíld og ég vil þakka honum fyrir
að hafa alla mína tíð verið til
staðar fyrir mig.
Arnúlfur Hákonarson.
Í dag kveðjum við elskulegan
afa okkar. Við hefðum viljað eiga
meiri tíma með honum, tíma til
þess að njóta, tíma til þess að
vera, tíma til þess að eyða, tíma
til þess að kveðja.
Þegar við systkinin lítum til
baka er margt sem kemur upp í
huga okkar. Afi var góður mað-
ur, blíður og hress. Hann var
mikill söngvari og minningar um
hann syngja jólalögin í Kjalar-
landinu meðan barnabörnin
dönsuðu í kringum jólatréð hlýja
manni um hjartarætur. Hann
hafði mikinn áhuga á söng og
vissi sínu viti um þau mál. Á
yngri árum tók hann þátt í ófáum
uppfærslum á hinum og þessum
óperum. Mikið hefði verið gaman
að sjá hann í allri sinni dýrð á óp-
erusviðinu með sína mjúku og
fallegu rödd.
Afi var mikill fótboltaáhuga-
maður og var hann dyggur Tott-
enham-stuðningsmaður. Það var
gaman að horfa á boltann með
honum og eiga drengirnir í ætt-
inni ekki langt að sækja fótbolta-
áhugann.
Sumrin í Kjalarlandinu voru
stórkostleg. Afi og amma sögðu
ávallt að það væri algjör óþarfi
að fara til útlanda á sumrin þeg-
ar það væri eins og að vera úti á
Mallorca í garðinum hjá þeim.
Við eyddum ófáum sumardögun-
um í garðinum þeirra. Hlaupandi
um í sundfötum með litla upp-
blásna vaðlaug til að henda okk-
ur í, lágum þess á milli í sólbaði á
gömlum svefnpokum og lífið gat
ekki verið betra.
Afi var ávallt stoltur af okkur.
Það fundum við systkinin og það
var gott að finna. Við vissum að
afi var stoltur og ánægður með
okkur. Afi átti heldur ekki erfitt
með að sýna að hann unni okkur
heitt, það var ávallt gott að fá
hlýtt faðmlag frá elsku afa okk-
ar. Einnig förum við með það
góða veganesti út í lífið að fá að
vera vitni af því hvað afi elskaði
ömmu mikið. Hann vildi fram á
síðasta dag allt fyrir ömmu gera,
hún var hans sólargeisli. Afskap-
lega falleg ást sem við barna-
börnin viljum tileinka okkur í
framtíðinni.
Við vitum að þú ert á betri
stað núna, þar sem þér líður bet-
ur og syngur af gleði. Við
sjáumst aftur einn daginn. Þang-
að til:
Ég vil gjarnan lítið ljóð
láta af hendi rakna.
Eftir kynni afargóð
ég alltaf mun þín sakna.
(Guðrún V. Gísladóttir)
Við elskum þig.
Fríða Hrönn, Emil, Helena
Rut og Hákon Atli.
Hann afi Hákon er dáinn. Það
er ótrúlega erfitt að þurfa að
sætta sig við að við sjáum hann
aldrei aftur og getum ekki heils-
að upp á hann framar. En við
brosum í gegnum tárin og hugg-
um okkur við það að afi er kom-
inn á betri stað. Við trúum því að
honum líði vel og finni ekki leng-
ur til. Minning hans lifir áfram
og við munum ávallt minnast
hans sem einstaklega góðs
manns sem vildi öllum vel.
Hákon og amma Fríða voru
einstök hjón, ást þeirra dofnaði
aldrei og þau eru góðar fyrir-
myndir fyrir okkur hin. Þetta er
því mjög erfitt fyrir ömmu sem
þarf núna að venjast lífinu án afa.
Afi var alltaf mjög blíður við okk-
ur barnabörnin, kyssti okkur
alltaf þegar við hittum hann og
tók okkur með hlýjum og opnum
örmum. Á síðustu árum fór
heilsa afa því miður að versna en
aldrei lét hann það vanta að sýna
okkur ást og umhyggju. Þó svo
að líkaminn væri orðinn máttfar-
inn, breyttist sálin ekki. Við
fundum alltaf fyrir hlýju frá afa
okkar og kveðjum hann nú með
söknuði í hjarta, en eigum góðar
minningar sem munu fylgja okk-
ur alla tíð.
Grímur og Gunnar.
Kveðja frá Karlakórnum
Fóstbræðrum
Fallinn er frá fóstbróðir Há-
kon Oddgeirsson. Hákon gekk í
raðir Fóstbræðra árið 1962 og
söng 1. tenór alla tíð. Hákon
hafði fallega söngrödd og næma
tónlistargáfu og söng hann
margsinnis einsöng með kórnum,
m.a. í söngferð til Sovétríkjanna
1976, en einnig nutu Fóstbræður
krafta Hákonar við byggingu
Fóstbræðraheimilisins að Lang-
holtsvegi. Fóstbræður minnast
Hákonar Oddgeirssonar af þakk-
læti og hlýhug og óska minningu
hans allrar blessunar. Hafi hann
heila þökk fyrir samfylgdina og
félagsskapinn meðan varaði.
Ragnar Árni Sigurðarson,
formaður Fóstbræðra.
Hákon
Oddgeirsson
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð vegna andláts og
útfarar eiginkonu, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
JANE MARÍU ÓLAFSDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Hjartans þakkir fær starfsfólk Hrafnistu.
Guðmundur Ólafsson
og fjölskylda.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur, afi og bróðir,
ÓMAR JÓNASSON
húsasmiður,
Engihjalla 11,
Kópavogi,
lést föstudaginn 16. maí á LSH, deild 11G.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju
mánudaginn 26. maí kl. 13.00.
Kristín Björgvinsdóttir,
Úrsúla Guðmundsson,
Guðmar Ómarsson, Andrea Anna Guðjónsdóttir,
Karen Ómarsdóttir,
Ómar Ómarsson,
Alexandra Eir Davíðsdóttir, Viktor Sveinsson,
Kristín Birta Davíðsdóttir,
Sigríður Ása Guðmarsdóttir
og systkini hans látna.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSA JÓNSDÓTTIR,
Múlasíðu 38,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar laugardaginn
17. maí. Útförin fer fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Sjúkrahúsið á Akureyri
eða Hjartavernd.
Fyrir hönd aðstandenda,
Örlygur Ingólfsson,
Gretar Örlygsson, Svandís Þóroddsdóttir,
Jóhann Örlygsson, Elva Björg Vigfúsdóttir,
Örlygur Már Örlygsson,
Bryndís Örlygsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
ÁSGERÐUR ESTER BÚADÓTTIR
listvefari,
sem lést mánudaginn 19. maí á Hrafnistu,
Kópavogi, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju mánudaginn 26. maí kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Baldvin Björnsson,
Björn Þrándur Björnsson,
Þórunn Björnsdóttir Bacon.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÓRHILDUR SKARPHÉÐINSDÓTTIR,
Kjalarsíðu 16c,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 23. maí kl. 13.30.
Jónína Pálsdóttir,
Rósa Pálsdóttir, Arnór Þorgeirsson
og ömmubörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
JÓHANNESAR BALDVINSSONAR,
Jóa Bald,
Brekkugötu 38,
Akureyri.
Hulda Ellertsdóttir,
Jónína Freydís Jóhannesdóttir, Ingvi Þór Björnsson,
Anna Hafdís Jóhannesdóttir, Óskar A. Óskarsson,
Agnes Bryndís Jóhannesdóttir, Reimar Helgason,
Jórunn Eydís Jóhannesdóttir, Páll Viðar Gíslason,
Hanna Vigdís Jóhannesdóttir, Barði Westin,
afa- og langafabörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför
JÓNS HERMANNSSONAR
frá Borgarnesi,
Hlaðhömrum 2,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Eirhamra fyrir
umhyggju og hlýju í hans garð, einnig kveðjur og þakkir til íbúa
þar.
Indriði Albertsson, Helga Sveinbjörnsdóttir,
Helga Indriðadóttir,
Margrét Kristín Indriðadóttir,
Sveinbjörn Indriðason,
Magnús Indriðason
og fjölskyldur þeirra.