Morgunblaðið - 31.05.2014, Síða 32

32 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. MAÍ 2014
Höfum fengið í sölu 1.825,8 fm eða 75,53% af fast-
eigninni Rauðarárstíg 23 ásamt hlutdeild í byggarrétti
og bílastæðum. Aðkoma að húsinu er mjög góð.
Sá hluti sem verið er að selja er jarðhæð, 2. hæð, 3. hæð og
kjallari sem er 1.825,8 birtir fm. Auk þess fylgir hlutdeild í
sameign.
Einnig er leitað eftir tilboðum í 4. og 5. hæð.
Fjórða hæð er 342 fm og fimmta hæð er 115,2 fm, samtals
457,2 fm eða 24,47% af fasteigninni ásamt hlutdeild í
byggingarrétti og bílastæðum. Lyfta er í húsinu. Mjög stórar
svalir eru á 5. hæðinni. Á 4. hæðinni eru svalir allan hring-
inn. Útsýni er glæsilegt.
Til sölu Rauðarárstígur 23
- Heil húseign og byggingarréttur
Tveir matshlutar ásamt 2.760 fm byggingarrétt auk 1.000 fm bílakjallara
Heildarstærð húseignar eru samtals 2.425 fm.
Sveitarfélögin Garða-
bær og Álftanes sam-
einuðust aftur 1. janúar
2013 eftir 135 ára að-
skilnað. Nú er bráðum
liðið eitt og hálft ár frá
sameiningu og ekki úr
vegi að velta fyrir sér
hvernig til hefur tekist.
Öðru hverju höfum við
íbúar í þessu „nýja“
sveitarfélagi fengið
upplýsingar í fjöl-
miðlum um sameininguna, en nánast
eingöngu um fjárhagsmálin – þ.e.
hvernig skuldastaða sveitarfélagsins
hefur þróast o.s.frv. En sameining,
hvort sem um er að ræða fyrirtæki, fé-
lagasamtök eða stofnanir eins og sveit-
arfélög, snýst um miklu meira en pen-
inga. Það sem skiptir öllu máli er að
sameiningin leiði til heildar sem verði
helst á öllum sviðum öflugri en báðar
eldri einingarnar hvor í sínu lagi.
Vandinn við sameiningu er alltaf
meiri þegar annar aðilinn er stærri og
öflugri. Hættan sem sérstaklega þarf
að varast við þær aðstæður er að sam-
einingin þróist ekki yfir í hreina yf-
irtöku. Ég bý á Álftanesi og greiddi
bjartsýnn atkvæði með sameiningu við
Garðabæ. Ég taldi líka eðlilegt að
„nýja“ sveitarfélagið
héldi nafni þess stærra
– þó að margir teldu að
við þyrftum nýtt nafn
fyrir „nýtt“ sveitarfé-
lag. Persónulega tel ég
reyndar að víðtækari
sameining sveitarfélaga
á höfuðborgarsvæðinu
gæti leitt til enn betri
árangurs - til enn
„bjartari framtíðar“.
En það mál er ekki á
dagskrá núna.
Það sem skiptir höf-
uðmáli við sameiningu er að báðir að-
ilar setji sig í spor hins og geti þannig
leitað lausna í hverju máli sem er best
fyrir heildina. Hvernig myndu t.d.
íbúar „gamla“ Garðabæjar upplifa
sameiningu við Hafnarfjörð eða
Kópavog – og að nafn stærra sveitar-
félagsins myndi haldast fyrir það
„nýja“? Sameining er aldrei einfalt
eða auðvelt verkefni og það þarf að
vanda sig í hverju skrefi. Sameining
er líka langt ferli og það er mikilvægt
að átta sig á því. Hún gerist ekki á
einni nóttu. Við megum vænta þess
að sameining Garðabæjar og Álfta-
ness verði ögrandi verkefni næstu
misseri og ár. Það er því hættulegt að
sofna á verðinum og ímynda sér að
sameiningin sé um garð gengin.
Við sem bjóðum okkur fram til
áhrifa fyrir hönd „Bjartrar fram-
tíðar“ leggjum áherslu á virðingu fyr-
ir fjölbreytileika og á mikilvægi far-
sæls sveitarfélags fyrir „alla“ – en
slíkt krefst einmitt þess að geta sett
sig í annarra spor og að hafa einlæg-
an vilja til að efla heildina.
Reynsla mín af forystuhlutverkum
við sameiningu björgunarsveitanna í
landinu í ein öflug landssamtök – og
sameiningu tveggja háskóla, KHÍ og
HÍ, í einn öflugan og leiðandi háskóla
– hefur kennt mér að slíkar samein-
ingar eru langt ferli sem þarf að sinna
af alúð, einlægni og virðingu. Það
sama á við um sameiningu sveitarfé-
laga.
Sameining eða yfirtaka?
Eftir Ólaf Proppé
Ólafur Proppé
» Sveitarfélögin
Garðabær og Álfta-
nes sameinuðust og það
sem skiptir öllu máli er
að hin nýja heild verði
öflugri en eldri eining-
arnar hvor í sínu lagi.
Höfundur er fv. prófessor og rektor
KHÍ. Skipar 22. sæti á lista Bjartrar
framtíðar í Garðabæ.
Í dag er gengið til
kosninga í sveit-
arstjórnum landsins.
Íbúar hafa flestir fjöl-
breytt val um fulltrúa
til að sjá um sinn hag
næstu fjögur árin. Í
gegnum tíðina hafa
margir upplifað
ósætti, sundrung,
spillingu og stútfulla
lista af innihalds-
lausum loforðum.
Margir hafa því miður misst traust til
stjórnmálamanna og jafnvel áhuga á
kosningum yfirhöfuð. Í augum
margra snúast kosningar um valda-
baráttu og leiðindi. En kosningar
eiga fyrst og fremst að snúast um það
að fólk hafi val. Með því að kjósa höf-
um við áhrif. Ég hvet íbúa til að nýta
kosningarétt sinn og kjósa eftir eigin
sannfæringu. Björt framtíð í Garða-
bæ er valkostur. Garðabær er því
miður bara fyrir suma
en ekki alla. Vald spillir
til langs tíma og reglu-
leg endurnýjun í stjórn-
málum er nauðsynleg.
Nýir tímar kalla á nýtt
fólk og nýja hugsun.
Björt framtíð býður
nýja nálgun sem virkjar
hugmyndir og krafta
íbúanna. Við viljum
hlusta, læra og leysa.Við
erum ekki með lista
langra loforða en við lof-
um því að gera okkar
besta til að gera Garða-
bæ að betri bæ að búa í. Við viljum
hlusta á íbúa og framkvæma í sam-
vinnu og sátt við aðra. Við sjáum
tækifæri til hagræðingar í rekstri
bæjarins til að veita meiri þjónustu
án meiri tilkostnaðar. Garðabær er
með hæstu tekjur á íbúa en inn-
heimtir einnig hæstu þjónustugjöldin
í flestum málaflokkum. Við viljum
styðja lífsréttindi íbúa og jafnt að-
gengi allra að þjónustu og lífs-
gæðum. Það á að vera réttur allra að
geta tjáð fjölbreyttar skoðanir sínar
um málefni bæjarins. Hlutir þurfa
að vera uppi á yfirborðinu og hér
þarf að vera til vettvangur til að
ræða þá. Taka á ákvarðanir og fram-
kvæma í sátt og samvinnu við aðra. Í
samvinnu við íbúa og aðra flokka
með heiðarleika, einlægni og heilindi
að leiðarljósi.
Við bjóðum okkur fram til þjón-
ustu við bæjarbúa næstu fjögur árin.
Veljum Bjarta framtíð og kjósum Æ
í Garðabæ.
Björt framtíð
– Garðabær fyrir alla
Eftir Guðrúnu El-
ínu Herbertsdóttur
Guðrún Elín
Herbertsdóttir
»Ég hvet íbúa til að
nýta kosningarétt
sinn og kjósa eftir eigin
sannfæringu. Björt
framtíð í Garðabæ er
valkostur.
Höfundur er viðskiptafræðingur og
skipar 1. sæti á lista Bjartrar fram-
tíðar í Garðabæ.
Hver kannast ekki
við síbyljuna um að
flugvöllurinn í Vatns-
mýrinni „verði að
víkja“? Og hver hefur
ekki heyrt þennan:
„Flugvellir eru hvergi í
miðborgum líkt og
hér.“ Skoðum þetta
nánar: Fyrir það fyrsta
er Reykjavík-
urflugvöllur ekki í mið-
borginni heldur skammt fyrir utan
hana! Þannig háttar einnig til í ótal
borgum heims. Lítum á nokkur
dæmi í Evrópu:
London státar af fjórum flug-
völlum og er London City Airport
nánast í miðri borginni. Völlurinn í
Belfast á Norður-Írlandi er í aðeins
3 km fjarlægð frá borgarmiðju
(centrum). Stokkhólmsflugvöllurinn
Bromma er í 7 km fjarlægð frá
centrum; völlurinn í Lúxemborg er
í 6 km fjarlægð; völlurinn í Inn-
sbruck í 4 km fjarlægð; Berlín Te-
gel flugvöllurinn 8 km; völlurinn í
Kiel 7 km; völlurinn í Hamborg 8
km; völlurinn í Nürnberg 5 km; Za-
ventem-völlurinn í Brussel 10 km;
Kastrup 11 km frá miðborg Kaup-
mannahafnar; Malmi-völlurinn í
Helsinki 10 km, völlurinn í Nice 7
km; völlurinn í Álaborg 6 km; völl-
urinn í Salzburg 4 km og svo mætti
lengi telja.
Víðast hvar er lögð áhersla á að
hafa flugvellina innan borgarmarka
og sem næst miðju nema alstærstu
millilandaflugvellina.
Dagljóst er að tvíeykið Dagur
B(löndal) mun girða af neyð-
arbrautina fljótlega nái fyrirbærið
meirihluta í kosningunum. Með ný-
samþykktu aðalskipulagi var höfð-
inu stungið í sandinn (eða öllu held-
ur í Vatnsmýrina) og blásið á
lengsta undirskriftalista Íslands-
sögunnar (um 70 þúsund manns!).
Kosningabrellunni dýrustu,
„3.000 nýjar leiguíbúðir!“, sem
lenda skal á herðum útsvarsgreið-
enda með litlum 75 milljarða þunga,
er vitaskuld fyrst og síðast ætlað að
beita í formi blokkakumbalda í kæf-
ingarherferðinni gegn vellinum.
Og hverjir hafa ekki heyrt þessa
barnalegu réttlætingarklisju úr
sömu átt:
„Ekkert mál að flytja innanlands-
flugið til Keflavíkur og sætta sig við
aðeins lengri ferðatíma til og frá
velli.“ Upp í hugann koma ummæli
er birtust í ritstjórnargrein 17.
september 2005: „Um leið og komið
er út úr Hafnarfirði tekur ekki
nema 15-20 mínútur að aka til
Keflavíkur.“ Vegalengdin er um 40
km og þar sem ritstjórinn taldi í
lagi að aka hana á korteri þýðir það
160 km hraða á klst. Vonandi fær
ekki nokkur lifandi sála tækifæri til
að mæta slíkri ofsaumferð á Kefla-
víkurveginum og enda túrinn hinum
megin við „móðuna miklu“.
Árlega ferðast hátt í hálf milljón
farþega um Reykjavíkurflugvöll
sem svarar til þess að næstum
hvert mannsbarn á Íslandi fari um
völlinn tvisvar á ári. Höfum í huga
að banaslysin og limlestingarnar
verða í bílaumferðinni en ekki í far-
þegafluginu. Flugvallafyrirkomulag
höfuðborgar Svíþjóð-
ar, með Bromma- og
Arlandaflugvöllinn,
svarar til Reykjavík-
ur- og Keflavík-
urflugvallar hér
heima. Það sama er
upp á teningnum í
Finnlandi með Hels-
inki-flugvellina Malmi
og Vaanta. Í höf-
uðborg Danmerkur er
alþjóðaflugvöllurinn
Kastrup í aðeins 11
km fjarlægð frá centr-
um.
Norðmenn sitja hins vegar uppi
með stóru skipulagsmistökin, Gar-
demoen-flugvöllinn um 50 km frá
Ósló, eftir að hafa lagt af Fornebu-
völlinn í borginni.
Dagur B(löndal)-tvíeykið tilheyrir
þeim hópi sem vill ganga svo langt
að leggja Reykjavíkurflugvöll niður
þó svo að ekki yrði byggður annar í
staðinn.
Það er í raun ótrúlegt að þetta
annesjasjónarmið skuli yfirhöfuð fá
einhvern hljómgrunn í nútímaborg.
Í því sambandi yrði það að teljast
mikið lán fyrir Reykvíkinga og alla
landsmenn að fánaberum þessara
sjónarmiða yrði hafnað í kosning-
unum.
Það er svo til að misbjóða alger-
lega brjóstvitinu þegar áróðurs-
meistarar þessara afturhaldssjón-
armiða halda því fram að létta muni
á umferðarþunganum í vesturhluta
borgarinnar við það að reisa tug-
þúsunda manna viðbótarbyggð í
Vatnsmýrinni.
Er meiningin að íbúarnir verði að
skila inn ökuskírteininu og megi að-
eins eiga reiðhjól? Á að banna íbú-
unum að sækja vinnu utan Vatns-
mýrarinnar? Hvað
umferðarmengun viðvíkur þá mun
þorri borgarbúa ferðast um á
mengunarlausum rafbílum fyrr en
marga grunar og vonandi heyrir
notkun nagladekkja brátt sögunni
til.
Hvernig stendur á því að stein-
aldarfólkið í borgarstjórninni virðist
halda að eina ráðið til að losna við
mengunina í náinni framtíð sé að
koma borgarbúum á reiðhjól í stað
bíla þegar við blasir aðeins þarf að
uppræta notkun nagladekkja eftir
að rafbílarnir hafa að mestu tekið
yfir? Það er huggun harmi gegn að
hirðuleysi sömu aðila um viðhald
gatnakerfisins kemur ekki niður á
leiðum háloftanna enda ekki mal-
bikaðar.
Látum ekki misvitra stjórn-
málamenn koma í veg fyrir að við
getum áfram leyft okkur skjótvirk-
an og öruggan ferðamáta um loftin
blá eins og verið hefur í okkar stóra
landi. Nýtum til þess kosningarétt-
inn!
Borgarstjórn
úti í mýri
Eftir Daníel
Sigurðsson
» Víðast hvar er lögð
áhersla á að hafa
flugvellina innan borg-
armarka og sem næst
miðju nema alstærstu
millilandaflugvellina.
Daníel Sigurðsson
Höfundur er sjálfstætt starfandi vél-
tæknifræðingur.
Nú geta allir fengið
iPad-áskrift
Skráðu þig í iPad-áskrift á
www.mbl.is/mogginn/ipad/