Málfríður - 15.10.2014, Blaðsíða 11

til að skrásetja, sem fordæmi fyrir aðra, það sem vel
hefur gengið. Þegar við áttuðum okkur betur á því
hvernig ætti að hvetja ungt fólk til að vera ábyrgir þátt-
takendur í samfélaginu heima fyrir og til að að taka
þátt í aðgerðum á vettvangi Evrópu, reyndist hægt að
innleiða evrópska þætti inn í námskrá kennaramennt-
unar og tryggja þannig að kennarar framtíðarinnar fái
tækifæri til að fræðast um Evrópu og taka þátt í nem-
endaskiptum til að bæta verklag sitt innan kennslu-
stofunnar í framtíðinni.
Tungumálanám samþætt efnisnámi
Síðan þá hef ég tekið þátt í meira en 20 verkefnum,
allt frá litlum verkefnum umfangsmikilla akademískra
tengslaneta. Það er í raun ótrúlegt hvernig eitt leiðir til
annars og hvernig dyr opnast fyrir kennara og þá sem
mennta kennara.
Eitt af því sem hafði úrslitaáhrif á mig var nám-
skrárþróunarverkefnið „Bilingual Integrated Teaching“
þar sem akademískir háskólar og kennaramennt-
unarskólar unnu sameiginlega að því að móta áfanga
samkvæmt CLIL-módelinu, Content and Language
Integrated Learning, og námsefni sem byggir á C-unum
fjórum Content-Communication-Culture-Cognition. Að fá
tækifæri til að vinna með þekktum alþjóðlegum sér-
fræðingum, að vera tekin alvarlega í því samhengi
var eitthvað sem ég hafði aldrei látið mig dreyma um!
Hugmyndir um að CLIL nálgunin nýtist í víðara sam-
hengi en eingöngu í L2 tungumálanámi voru þróaðar
fyrir aðeins rúmum áratug en hafa síðan verið í endur-
skoðun og þróun síðan. CLIL-módelið hefur verið
grunnurinn að áföngum í grunn- og framhaldsnámi í
háskólum í Austurríki og Suður-Týról og hefur þannig
haft áhrif á kennaramenntun og starfið sem fram fer í
kennslustofunum. Ég tel að við hefðum ekki náð svona
langt án hvatans sem við fengum í evrópsku samstarfi.
Nemendaskipti í kennaranámi
Annað mikilvægt verkefni var EUROPROF verkefnið.
Átta samstarfsstofnanir í Evrópu þróuðu ferilmöppu
til að auðga reynslu nemenda af nemendaskiptum í
kennaranáminu með stýrðum vettvangsathugunum.
Okkur gafst tvisvar sinnum færi á að senda 14 af fram-
tíðarkennurum okkar í menntastofnanir í Danmörku,
Íslandi, Ítalíu, Frakklandi, Litháen, Póllandi og
Bretlandi til að kynnast kennslu í þessum löndum.
Víðförull sérfræðingur í upplýsingatækni spurði mig
eitt sinn: „Er menntun ekki staðbundið fyrirbrigði?“
Hann var nokkuð sannfærður um að svo væri og ég
er nokkuð sannfærð um mikilvægi þátttöku kennara
í alþjóðlegri þróun menntavísinda. Það er svo margt
sem við getum lært hvert af öðru og það er svo mikil
hvatning „þarna úti“ fyrir okkar daglegu störf.
Sem grunnskólakennari hafði ég ekki tækifæri til
að vinna þvert á landamæri. Sýn mín á menntakerfi
takmarkaðist við austurrískar og breskar aðstæður.
Það kom mér skemmtilega á óvart árið 2000 þegar ég
var beðin sem leiðsagnarkennari um að skipuleggja
COMENIUS-verkefnið Network on Regional Identity
& Active Citizenship (RIAC). Að samræma slíkt sam-
skiptanet með 25 þátttakendum frá Evrópu var heil-
mikil áskorun, en það reyndist framkvæmanlegt og
opnaði algjörlega nýja sýn á menntun.
Átthagi og borgaraleg vitund
RIAC beindi sjónum að menntun í borgararéttindum
með fjölbreytileika Evrópu sem bakgrunn og að tengja
saman akademískar rannsóknir, kennaramenntun og
skóla. Grunnurinn voru fræðilegar hugmyndir um
kennslu í svæðisbundnum sérkennum og borgara-
réttindum almennt séð sem og sérhæft efni eins og
lýðræði í skólastarfi. Eitt verkefna tengslanetsins var
að styðja við skólaverkefni — evrópskar íþróttavikur
og fundi fyrir nemendur og skólaþing — til að varpa
ljósi á hvernig hægt sé að ná sem bestu verklagi og
MÁLFRÍÐUR 11
Xxxxxx
Dr. Christine Lechner, leiðsagnarkennari í kennara- og
endurmenntun kennara við Kennaraháskólann í Týról.
Úr kennslustofunni til Evrópu og til baka