Harmoníkan - 01.02.1988, Qupperneq 4

Tónleikaferð til Bergen
í október 1987
Loks rann langþráð stund upp,
31 þátttakandi var mættur í
flugstöð Leifs Eiríkssonar eld-
snemma morguns 29. október, glað-
beittir og brosandi. Hér voru á ferð-
inni lOhljómsveitarmeðlimirúr félagi
harmonikuunnenda í Reykjavík
ásamt stjórnanda, einleikarar, að-
standendur, fólk úr félaginu í Reykja-
vík og utan af landi.
Mikil undirbúningsvinna var að
baki, miklar æfingar og undir það
síðasta var drifið i að leika inn á
hljómband svo taka mætti snældu
með út og selja upp í útlagðan kostn-
að.
Skömmu áður en fara átti, hafði
Bergensflugið verið lagt niður svo við
lentum fyrst í Osló og tókum aðra vél
til Bergen. Á leiðinni naut maður út-
sýnisins yfir Harðangursöræfi (Hard-
angervidda) snjór á hæstu stöðum
minni á að vetur væri skammt undan.
Svo skyndilega birtist Bergen, sem
talin er af mörgum fegursta borg
Evrópu, umgirt sjö fjöllum, aðal-
byggðakjarninn liggur í fjarðarbotni
en hún teygir sig langt upp í fjallshlíð-
arnar og setur sérstakan svip á borg-
ina, íbúar eru á milli 220.000 og
230.000 manns.
Sól skein í heiði þegar John Mande-
lid tók á móti okkur á flugvellinum,
þá var um 14 stiga hiti. Hann er og
maðurinn sem stofnað hafði til þess-
arar ferðar, og var þar hugsanlega að
opna brautir tækifæranna fyrir tón-
listarfólk frá íslandi, með því að gefa
,,Jam session “ með sólódansívafi, Elsa, Þorleifur og Þórir stórtrommari.
Meginhiuti ferðahópsins fyrir framan
heimili Edvard Grieg í Bergen (Mynd
Jakob Yngvason).
kost á að koma fram í stærstu tón-
leikahöll Noregs Grieghöllinni, hver
veit? Fleiri voru þarna mættir, ásamt
John M., bílstjóri með hópferðabíl og
maður að nafni Per Bolstad og höfðu
þeir allir það sameiginlegt að vera fé-
lagar í Fana trekkspillklubb í Bergen.
Okkur var nú vísað inn í bílinn og við
innganginn léku J. Mand. og Per B. á
harmoníkur nokkur lög. Þegar allir
voru sestir bauð John alla velkomna
Kynnirinn Gunnar G. Pedersen kynnir
nafna sinn K. Guðmundsson vel og rœki-
lega. (Mynd Ingrid Hlíðberg).
og fararstjóri túlkaði á íslensku. Því
næst var boðið upp á rauðleitan
drykk sem virtist fljótt kalla fram enn
meira bros en fyrir hafði verið á sam-
ferðafólkinu, og hálftímaferðin inn
til borgarinnar virtist taka óvenju
skamma stund. Hotel Bryggen var
framundan, okkar dvalarstaður
næstu daga, staðsett nærri miðbæn-
um, þreyttir ferðalangar drifu í að
koma sér fyrir, með sælubros á vör.
Föstudagur 30. október.
Þegar litið var til veðurs að íslenskum
sið um morguninn höfðu veðurguð-
irnir dregið fyrir sólina en einhver tek-
inn við sem var mikið mál. Það var
farið að rigna, og einhver gárunginn
sagði að í Bergen rigndi að meðaltali