Harmoníkan - 01.02.1988, Side 8

Jakob Yngvason
Jakob Yngvason er ungur mjög
efnilegur harmoníkuleikari, sem
vert er að gefa gaum, ekki síst nú á
dögum þegar manni virðist alltof lítið
af ungu fólki bætast í hóp eldri kyn-
slóðarinnr sem aðallega heldur uppi
harmoníkulífi í landinu. En hvað
kom til að Jakob barnungur féll fyrir
nikkunni? Var það á líkan veg og hin-
ir eldri eða allt annað og frumlegra?
Hann kynntist harmoníkunni ungur
að árum. Við skulum vita meir um
þennan pilt, og hvernig hlutirnir hafa
þróast til dagsins í dag.
,,Svo kom hann með litla
harmoníku“
Ég er fæddur í Reykjavík 25. janúar
1971. Hóf nám í harmoníkuleik 7 ára,
þann 6. maí ’78, hjá Sigurði Alfons-
syni sem kom mér á sporið. Ég var
mun yngri er ég fór að veita Sigurði og
harmoníkunni athygli, eða um jóla-
leytið ár hvert. Svo kom hann með
litla harmoníku um vorið ’78 og lán-
aði mér í þeirri von að ég prófaði.
Skömmu seinna hóf ég nám hjá Sig-
urði. Þegar hann fór að kenna við
tónskóla Sigursveins fluttist ég í tón-
skólann og hef verið þar síðan. Ásamt
harmoníkuleiknum var ég í tónheyrn
og tónfræði. Svo hef ég verið einn
vetur hjá Braga Hlíðberg, og hálfan
vetur hjá breta að nafi Stíven. Eftir
áramótin ’88 byrjaði ég einnig í tím-
um hjá Erni Magnússyni píanóleik-
ara. Hef tekið fjórða stig á harmon-
íku, fimmta stig í tónheyrn, og sjötta
stig í tónfræði. Þegar ég hóf nám
byrjaði ég strax á harmoníkunni og
lærði nótur um leið.
Hvenær komstu fyrst fram opinber-
lega?
Það var á skemmtifundi félags har-
moníkuunnenda í Reykjavík, í Eddu-
húsinu 1979 með aðstoð Sigurðar
Alfonssonar. Siðan hef ég í gegnum
árin komið nokkuð oft fram hjá fé-
laginu, og við ýmis tækifæri önnur.
Ég hóf aðleikaíhljómsveitF.H.U.R.
1980 um haustið, en um sumarið 1982
er félaginu boðið til norður Noregs og
þá er ég í hljómsveitinni og er enn.
Þegar Lars Ek kom hingað 1985 lék ég
í upphafi tónleika sem voru haldnir í
Ártúni, með þeim Sigurði Alfonssyni,
Jóni Inga Júliussyni og Þorsteini Þor-
steinssyni. Svo einnig á tónleikum
Lars í íslensku óperunni (Gamlabió)
1986, í upphafi tónleikanna og eftir
hlé, þá með Sigurði Alfonssyni á har-
moníku, Þórði Högnasyni kontra-
bassa og Þorsteini Þorsteinssyni á
gítar. Tvisvar komið fram sem ein-
leikari í ríkissjónvarpinu, og núna rétt
fyrir jól ’87 meðhljómsveitF.H.U.R.
á Stöð 2. Hef líka leikið á hljómplöt-
um sem félagið hefur gefið út, bæði
sem einleikari og með hljómsveitinni.
Margsinnis hef ég leikið í ríkisút-
varpið, einu sinni fyrir útvarpsstöð-
ina Stjörnuna og tvisvar á skólatón-
leikum framhaldsnema i Norræna
húsinu. Ef á að telja upp allan frægð-
arferilinn get ég sagt að ég hef komið
fram á öllum landsmótum S.Í.H.U.
frá upphafi, það síða§ta er ferðin til
Bergen nú í haust með F.H.U.R., ég
lék þar með hljómsveit félagsins í
Grieghöllinni ásamt því að leika sem
einleikari, og var þar örugglega mesti
mannfjöldi sem ég hef leikið fyrir,
fram að þessu.
í lokin lagði ég nokkrar spurningar
fyrir Jakob.
Eru jafnaldrarnir a'hugasamir fyrir
harmoníkunni?
Ekki almennt, en vinirnir virðast
vera svolítið forvitnir.
Hvert er viðhorf þitt til hljóðfæris-
ins, ef svo mætti spyrja?
Ég hef mikla ánægju af þessu nú í
seinni tíð og það færist sífellt í auk-
ana.
Hverju þakkar þú mest velgengni
og stöðugt áframhald frá upphafi?
Mammá hefur stutt mig dyggilega
og sat m.a. fyrstu árin hjá mér meðan
ég æfði mig heima, og ók mér í tíma.
Foreldrar mínir hafa stutt mig á allan
hátt, í dag fínn ég að það er mikils
virði. Einnig á ég Sigurði Alfonssyni
mikið að þakka ekki síst hans þolin-
mæði.
Hefur þú alltaf átt góð hljóðfæri?
Já þau fara batnandi. Fyrsta nikk-
an var Parrod 60 bassa, síðan Sonola
72 bassa, þá Guverini 96 bassa, nú í
Jakob Yngvason, viðsundin blá, með
Esjuna í baksýn. Hin vandaða Giu-
lietti harmoníka fer vel á eiganda
sínum. (Mynd Elsa Haraldsdóttir).
dag hef ég eignast Giulietti 120 bassa
með handunnum tónum, hún hefur
23 skiptingar fyrir hljómborðið og 17
í bassa.
Hvers konar tónlist líkar þér best?
Mér likar öll harmoníkutónlist, en
ég hlusta á poppið.
Já þetta var ferill Jakobs um har-
moníkubylgjurnar, það væri
skemmtilegt ef fleiri ungmenni bætt-
ust í hópinn, til að róa á þau mið sem
yrðu til að auka áhugann á skemmti-
legu hljóðfæri sem er harmoníkan.
Það hefur Jakob svo sannarlega gert,
og við hér á blaðinu viljum óska hon-
um alls hins besta í framtíðinni. For-
eldrar Jakobs eru Yngvi Jóhannsson
frá Hólakoti í Grimsnesi og Elíane
Hommersand fædd og uppalin á
Akranesi.
Eftir tónleikana í Grieghöllinni
kom eftirfarandi gagnrýni í norska
harmoníkublaðinu Trekkspilleren,
des. ’87, eftir Thrond Stenberg. ,,ís-
lendingur af ungu kynslóðinni Jakob
Yngvason var mjög áhrifamikill. ,,St.
Louis blues“ eftir Handy hefur aldrei
verið túlkaður á svo áhrifamikinn og
músíkalskan hátt eins og þessi strákur
gerði.“
H.H.
8