Harmoníkan - 01.10.1988, Blaðsíða 3

Útgefendur og áb.menn:
Hilmar Hjartarson Ásbúð 17,
Garðabæ, sími 91-656385
Þorsteinn Þorsteinsson Torfu-
felli 17,111 R.vík.sími 91-71673
Blaðið kemur út þrisvar á ári.
í október, endaðan febrúar og í end-
aðan maí. Gíróreikn. nr. 61090-9.
Forsíðumyndin.
Frá landsmóti S.Í.H.U. á Akureyri
1987. Sjaldgæf sjón núorðið, tveir
heiðursmenn með díatónískar har-
moníkur, frá v. Friðjón Hallgrímsson
Reykjajvík og Jónatan Sveinbjörns-
son Bolungarvík.
Auglýsingaverð:
1/1 síða kr. 9.300
1/2 síða kr. 6.200
1/4 síða kr. 3.900
1/8 síða kr. 2.300
Smáauglýsingar (1,5 dálksentimetri)
kr. 650 + kr. 120 fyrir hvern auka
dálksentimetra.
PRENTTÆKNI
Til lesenda
Það svífur að hausti og áður en
varir, tekur vetur konungur völd-
in, herðir smátt og smátt tökin um
menn og málleysingja en öll von-
um við að hann verði sem allra
mildilegastur. Er það ekki einna
helst um vetrarmánuðina sem
menn taka til hendinni og þýða
fingurna á hljóðfærinu sínu, rifja
upp og toga úr hugarfylgsnum
hálf syfjulegar laglínur? Það er
óneitanlega skemmtilegt að geta
iljað sér á löngum vetrarkvöldum
við hugðarefni sitt, og koma
sprækur út í vorið. Nú á dögum er
barist harðri baráttu um að ná til
sem flestra í horfun sjónvarps og
hlustun ljósvakamiðla, eflaust
eru æ fleiri sem ánetjast og mala
eins og kettir yfir þessu fram á
rauða nótt. En hvernig er dag-
skráin, — er öllum hlustendum
gert jafnt undir höfði? Nei, síður
en svo, það er t.d. undravert hve
geysilegu púðri er eytt í kynningar
og flutning erlendtekstaðrar tón-
listar á tímum þegar verið er að
brýna fyrir íbúum þessa lands að
hressa upp á eigið málfar. Stærsti
hlustendahópurinn er eflaust
unga fólkið og hefur það hvarflað
að mér hvort ekki sé verið að grafa
undan þjóðerniskennt þegar ung-
dómurinn heyrir hve litlu íslenskt
virðist skipta. Ýtarlegri skoðana-
könnun þyrfti að hleypa af stokk-
unum sem næði til allra aldurs-
hópa, þá kæmi vilji almennings í
Hilmar Hjartarson.
Þorsteinn Þorsteinsson.
ljós. Flestar útvarpsrásirnar út-
varpa meira og minna síbyljutón-
list með banki og bumbuslætti,
oft með töluðu máli svo ofan á
allt, sem verður nær óskiljanlegt
spennuþrungið blikksmiðju-
glamur. Það hlýtur að slæva tón-
listarþroska þeirra er ánetjast svo
bárujárnskenndri tónlist. Há-
vaðamengun af völdum tónlistar
er víða óþolandi, á skemmtistöð-
um er þó hver mestur hryllingur-
inn og rýrir stórlega þá ánægju
sem þeim er þó ætlað að veita
fólki og eyðileggjandi fyrir
músik. Hver getur svarað hvaða
tilgangi þetta á að þjóna, það þarf
fyrr en seinna að taka í taumana,
og setja lagalegan hemil á þessar
trölladrunur. Því ekki að auka ís-
lenskt efni og fjölbreytni í tónlist
eins og ríkisútvarpið virðist vera
að gera í auknu mæli, þökk sé þvi
m.a. fyrir harmoníkuþáttinn og
talað mál, manni virðist þó har-
moníkutónlist utan þáttarins hafa
dvinað mjög eftir fjölgun út-
varpsstöðvanna. En af hverju er
maður að impra á þessu í blaðinu
Harmoníkan? Jú blaðið er mál-
gagn harmoníkunnar í landinu og
vitað er að mun fleiri en tali tekur
óska sér að heyra meira af fjöl-
breytilegri harmoníkutónlist inn-
lendri sem og erlendri.
Harmoníkan er örugglega í
flokki þjóðlegra hljóðfæra, hefur
þjónað dyggilega sem undirleiks-
hljóðfæri almennra dansleikja í
tímans rás, fyrir þjóðdansa og
stórt hlutverk á hún i tónlist sjó-
mannanna okkar. Við þurfum að
blása enn meira lofti í hana og
treysta í sessi um láð og lög í nútíð
og framtið.
Nú þegar vetrardagskráin er
hafin hjá harmoníkufélögum í
landinu vítt og breitt, er alltaf eitt-
hvað sem gerist sem í frásögur er
færandi, væri því vel til fallið að
punkta niður það helsta og senda
til okkar, gleymið heldur ekki
myndum, þær auka áhrifin. Við
viljum svo þakka öllum sem hafa
stutt okkur, og viljum við að
sjálfsögðu hafa sem allra besta
samvinnu við áskrifendur og vel-
unnara blaðsins, í öllum bænum
bendið vinum og vandamönnum
á blaðið ef þeir eru ekki þegar
áskrifendur, hægt er að hringja
eða skrifa, og gildir sama ef um
auglýsingar er að ræða. Næsta
blað kemur í febrúar, hafið það
gott á meðan.
H.H.
3