Harmoníkan - 28.02.1992, Qupperneq 11

þangað undir morgun svangur og
slæptur. Ljósmóðirin í þorpinu var
svo væn að fara á fætur og taka til
mat handa mér. Síðan var mér vísað
á hvar mjólkurbíllinn stóð, - í hann
lagði ég mig og fór svo með að ölf-
usá Selfossi. Jú, maður skilaði sér í
bæinn, þó oft væri það ansi slark-
samt. Þú varst á White Star?: - Jú
það var á milli 1930 og 40 sem ég
spilaði á White Star. Þetta var búlla
af verstu sort, - mest sótt af mellum
og útlenskum sjómönnum. Fyrir utan
að dansa, skemmtu menn sér við
áflog og drykkju, þá hún ætti að heita
bönnuð á þessum árum. Vertinn var
danskur, - hét Olsen. Þetta var mesti
hörkukarl. Þegar honum mislíkaði
við þann sem var með trommuna,
þreif hann í bakhlutann á manng-
arminumog fleygði honum út og öll-
um trommunum á eftir! Ég held nú
að hann hafi séð eftir þessu, því hann
hækkaði við mig kaupið á eftir, svo
ég héldi áfram. „Það var sandurinn
af sjönsunum á Seltjarnarnessdöns-
unum... “ þú spilaðir þar?: - Mikil
ósköp, ég kom nú við að spila þar.
Þetta var í Mýrarhúsaskólanum, þar
voru haldnar jólatrésskemmtanir og
dansarnir frægu sem segir frá í gam-
anvísunni. Þarna var ég með nikkuna
í nokkur ár. Var kaupið hátt?: Það
var 5 krónur á tímann og böllin stóðu
frá klukkan 9 til 3 eða 4 svo kvöldið
gerði um 30 krónur. Mánaðarkaupið
hjá Agli Vilhjálmssyni var mig
minnir 250 krónur svo þetta var vel
viðunandi Hvað með verð á harm-
oníkum ?: Þær voru dýrar og illfáan-
legar. Flestir reyndu að kaupa af út-
lendum sjómönnum t.d. keypti II
stýrimaður á Novu fyrir mig Royal
Standard með tröppuborði þá fyrstu
sem hingað kom. Hún var fengin hjá
Carli M. Iversen fyrrum sendli hjá
Trekkspillesentralen, síðar umsvifa-
mesta harmoníkusala Noregs. Þetta
var 30 punda hljóðfæri og kostaði
975 noskar krónur, eða um 1300 ís-
lenskar. Áður hafði ég verið með
Koch keypta hjá Benedikt Elvar
föður Árna. Verðið gerði 5-6 mán-
aða laun og meira hjá sumum. C.M.
Iversen seldi því íslendingum harm-
oníkumar með 300 krónum út og 30
á mánuði. Það fór samt svo að Carl
M. Iversen varð að ráða sér lögfræð-
ing til að ná inn greiðslum. Var hart
gengið fram í þeim málum, en oft
lítið af mönnum að hafa í kreppunni.
Þú varst fyrsti íslenski bílamálar-
inn?: Það er rétt, ég má heita það.
Georg bróðir Egils Vilhjálmssonar
lærði úti í Danmörku og hann kenndi
mér. Ég var í 8 ár hjá Agli og síðan í
40 hjá Steindóri. Eftir að ég fór að
vinna hjá honum minkaði ég við mig
spilamennskuna. Þá tóku aðrir við;
Halldór á Kárastöðum, sem ég Hafði
spilað með hélt áfram, svo held ég að
Jóhannes G. Jóhannesson, hafi með
hléum verið í danshljómsveitum
fram yfir 1960. Áttu góðar minning-
ar um þessi ár?: Þær eru nú kannski
svolítið blendnar. Það var erfitt að
sitja heilu næturnar með níðþungar
harmoníkurnar í stórum húsum eða
úti. Þar á móti kom, að harmoníku-
leikarar voru í meiri metum þá en nú,
höfum sennilega verið „popparar“
okkar tíma. Það aftur á móti hafði í
för með sér ýmsar hættur og margur
harmoníkuspilarinn kynntist Bakkusi
í vinnunni, enda þakklæti fyrir
spiliríið oft tjáð með framréttri
flösku! Eg lœt nú lokið samtalinu við
Jóhannes Jensson bílamálarameist-
ara, þar sem hann situr á friðarstóli
með konu sinni Viktoríu Runólfs-
dóttur vestur í Sörlaskjóli. Bæði hafa
þau skilað góðum degi. Eftir að son-
ur þeirra Jens, húsasmíðameistari
komst á leggfór Viktoría ífiskvinnu,
sem hún vann við fram á áttræðis-
aldur. Eg sendi þeim bestu þakkir
fyrir löng og góð kynni.
Högni Jónsson.
SPAKMÆLI:
Hljómlistin lýsir
því sem maður
hvorki getur sagt
né þagað yfir.
Höf. V. Hugo.
KARL JONATANSSON
NEISTAFLUG
Stuttu fyrir jólin sendi Karl Jónatans-
son frá sér nýja hljóðsnældu með fjórtán
innlendum og erlendum lögum. Hljóm-
sveitina kallar hann Neista og hana skipa
auk Karls, Edwin Kaaber sem leikur á
gítar, Ingi Karlsson á trommur og Pétur
Urbancic á bassa. Að auki spila með á
harmoníku í tveimur lögum þeir Einar
Friðgeir Bjömsson, Sveinn Rúnar
Bjömsson og Öm Arason. Alls em sex
lög á snældunni eftir Karl að auki eiga
synir hans, Ingi og Jónatan sinnhvort
lagið.
Það var löngu komin tími til að Karl
sendi frá sér hljóðritun í fullri lengd, en
hann hefur áður sent frá sér lög á smá-
skífum og eins leikið tvö lög inn á fyrstu
hljómplötu F.H.U.R. Ólafur Þ. Krist-
jánsson skrifar á seðilinn í hylkinu þar
sem hann segir m.a.:
Það er því mikið gleðiefni að þessi
kassetta kemur út, með fmmsömdum
lögum og jass og söngleikjalögum, þar
sem „stíllinn“ hans Karls er allsráðandi.
Auk Karls, eru þeir Pétur og Edwin
„sjóaðir“ tónlistarmenn sem og Sveinn
Rúnar, þó ég viti ekki til þess að hann
hafi áður leikið á útgefinni hljóðritun.
Hinir em nýliðar á þessu sviði og er ekki
ú vegi að óska þeim til hamingju með
frumraunina og öllum í heild, þeim sem
að þessu stóðu. Eins og áður, þá viljum
við hvetja þá sem hafa hug á að kaupa
snælduna að snúa sér beint til útgefanda,
sem í þessi tilfelli er Karl Jónatansson,
og kaupa hana þar. Ekki endilega til að
kaupa hana ódýrari, heldur til að útgef-
andi fái fullt verð til sín. Það eflir útgáfu
á hljóðritunum á íslensku harmoníku-
efni.
Þ.Þ.