Harmoníkan - 01.10.1997, Blaðsíða 6

ar flugu til lofts upp úr tertu einni mikilli
og tívolíbombur skreyttu festinguna. Það
sem meira var það tókst nú með flug-
eldana, gagnstætt því sem áður, er haldið
var upp á fimm ára afmælið, þá kölluðu
áhorfendurnir sýninguna meðal annars
jarðeldasýningu.
Frumlegasta hljóðfærið: Það var eins-
konar harpa búin til úr reiðhjólahlutum,
stell, með strengjum og stálvír á milli er
stóð á stýrinu. Leikið á með fingrunum
og magnari tengdur við.
Vinningshafinn Vigfús Sigurðsson,
var að vinna til þessara verðlauna í þriðja
sinn. Ævinlega verið einn um smíði hins
frumlega hljóðfæris. Harmoníkubelgur-
inn svokallaði eru verðlaun veitt aðila
sem lagt hefur sig verulega fram um að
efla blaðið Harmoníkuna eða annað starf
sem því tengist og tilheyrir.
Sá sem þessi verðlaun hlaut í ár heitir
Bragi Gunnarsson. Hann er félagi í
H.F.R. smiður að mennt og gítarleikari
m.m. Bragi hefur unnið það stórvirki fyr-
ir mótið í Þrastaskógi að setja upp dans-
pall frá 1995. Sett hann upp í byrjun
hvers móts og tekið hann niður í lokin. I
ár setti Bragi upp varanlegan danspall því
mikil vinna fylgir því að rokka með þetta
fram og til baka. Danspallur á harm-
oníkumóti er ómissandi, enda margir
dansglaðir með í för. Það sannaðist ekki
hvað síst nú. Eitt er þó eftir sem veldur
heilabrotum, hvernig fjármagna má fram-
kvæmdina, kostnað uppá ca. 60.-70.000
kr. það mál er í athugun. En danspallur-
inn hefur gert til þessa stormandi lukku
og eru Braga færðar bestu þakkir fyrir
hið fórnfúsa starf.
Það sem við vonum með því að halda
slíka harmoníkuhátíð er að fólk fínni sig
á staðnum og eigi góðar minningar á eft-
ir. Að okkar mati er boðið upp á nokkra
tjölbreytni eins og að framan má sjá, að
auki er farið í gönguferðir og leikið sér
Bragi Gunnarsson vann Harmoníkubelginn í
ár.
Vigfús Sigurðsson vinningsha.fi fyrirfrum-
legasta liljóðfœrið í Þrastaskógi 1997, eins
konar hörpu í reiðhjólastelli, með verð-
launagripinn í hendinni.
með börnunum. Eitt skar sig þó verulega
frá vananum að í stað gönguferðar á
sunnudeginum bauð Böðvar Bragason
oddviti og hreppstjóri Grímsneshrepps
mótsgestum á heimili sitt að Búrfelli.
Hann tók á móti fólkinu leiddi það til
kirkju og lýsti sögu hennar munum og
ýmsu fl. sem gaman var að fræðast um. í
lok kirkjustundarinnar lék Böðvar einn
sálm á orgelið og kirkjugestir tóku und-
ir. Síðan var öllum boðið til kaffidrykkju
inn á heimilið að Búrfelli rétt eins og gert
hefur verið áratugum saman hér á landi
eftir kirkjuathafnir. Sem sérstakan bónus
tók Böðvar lagið á harmoníkuna sína fyr-
ir mótsgesti Þrastaskógar, mikinn og
vandaðan grip sem sveitungarnir höfðu
gefið honum í afmælisgjöf. Að lokum vil
ég þakka öllum fyrir komuna og þátttök-
una á mótið með von um að flestir eigi
góðar endurminningar um þessa glað-
væru en votviðrasömu helgi í Þrasta-
skógi. Harmoníkuunnendur eru einstakt
Saman komu sveinit og snót
sœl, á vinarfundi.
Harmoníku herlegt mót
lialdið í Pollalundi.
Okkur fógnuð auðnan bar
ei þótt regni linni.
Votmúlabóndinn vígðist þar
vinkonunni sinni.
Þessi mikla skírnaskúr
skerpir eflaust trúna.
Botninn virðist alveg úr
upphœðunum núna.
Sárt við þráum sólskinið
sudda og regn við fáum.
Nœsta sumar sjáum við
sól á himni bláunt!
Vigfúsfrá Brúnum.
t rainnmg — Magnús Gunnar Jörundsson
Góður félagi er fallinn frá. Manni verður
ávallt bilt við að frétta um lát félaga eða
vina. Magnús Jörundsson andaðist þriðja
ágúst síðastliðinn á Sjúkrahúsi Reykjavík-
ur. Hann var fæddur á Hafnarhólmi í Stein-
grímsfirði þann þriðja október 1918.
Ég kynntist Magnúsi fyrir æði mörgum
árum í sambandi við starf Félags harm-
oníkuunnenda í Reykjavík, mig minnir það
hafi verið á félagsdansleik, þá áttaði ég mig
á að Magnús var vel þekktur innan harm-
oníku- og gömludansafólks í Reykjavík,
svo ég ekki tali um Strandamenn. Hann
kom mér fyrir sjónir sem ákaflega léttur og
lífsglaður. Hláturinn var aldrei langt undan
og hann bar rammar taugar til átthaganna.
Magnús byrjaði ungur að leika á harm-
oníku og varð eftirsóttur harmoníkuleikari,
spilaði áratugum saman fyrir dansi á
Hólmavík og nærsveitum. Ég hef það fyrir
satt að Magnús hafi byrjað að leika á
hnappaharmoníku en eftir að hann lenti í
slysi á sjó og missti við það löngutöng
hægri handar söðlaði hann um og þjálfaði
6