Fréttir - Eyjafréttir - 05.05.2011, Síða 15

Fréttir / Fimmtudagur 5. maí2011
15
Sigurjón Aðalsteinsson skrifar Jóhönnu forsætisráðherra um sjávarútvegsmál:
Ovinir, sem hægt er að sam-
eina þjóðina gegn, tryggja líf
ríkisstj ór narinnar
s
-Tel að það sé að gerast með árásum á útgerðarmenn - Eg hélt að þessi stjórn-
unarstíll væri liðin tíð - Því miður hefur sú ekki orðið raunin
M
Qrcin
Sigurjón Aðalsteinsson,
nemi
Sæl Jóhanna!
Sigurjón Aðalsteinsson, heiti ég,
Vestmannaeyingur sem hef starfað
við sjávarútveg nánast alla mína
starfsævi. Ég hef m.a. verið á sjó,
unnið í afurðalánadeild í banka, á
skrifstofu hjá útgerð, á fiskmarkaði
erlendis og 13 ár á höfuðborgar-
svæðinu, hjá Fiskistofu en sl. ár hef
ég verið í námi.
Vil fá þig í heimsókn
I þessu bréfi langar mig að byija á
því að skora á þig sem leiðtoga
þjóðarinnar að reyna að þiggja eða
rétta út sáttarhönd í málefnum sjáv-
arútvegsins og óska eftir því í leið-
inni að þú heimsækir okkur í Vest-
mannaeyjum til að útskýra þín sjón-
armið í sjávarútvegsmálum og
hlusta á aðra. Og það án þess að
steyta hnefann framan í okkur úr að
mér finnst öruggri fjarlægð.
Einnig mun ég beina að þér
nokkrum spumingum um strand-
veiðar, og um þær aðgerðir sem
gripið hefur verið til og hafa átt að
bæta hag almennings, og fjölga ný-
liðum í greininni, s.s. skötusels-
frumvarpið, makrílinn o.fl.
Fari svo að þú treystir þér ekki til
að svara beiðninni um að heimsækja
okkur Eyjamenn, eða ákveður að
hundsa að svara, þá kalla ég eftir
viðbrögðum frá forsvarsmönnum
Samfylkingarinnar í Vestmanna-
eyjum, þ.e. að þeir annaðhvort hlut-
ist til um komu þína eða þá svari
fyrir þína hönd.
Þögn landsbyggðarfélaganna,
bæði Samfylkingarinnar og Vinstri
grænna, er reyndar æpandi þegar
kemur að því að verja okkur Eyja-
menn fyrir endalausum áróðri rikis-
stjómarinnar og sérstaklega þínum.
Munu hafa slæm áhrif á
sjávarbyggðir
Mér verður tíðrætt um slæm áhrif á
Vestmannaeyjar í þessu opna bréfi,
en aðgerðir ríkisstjómarinnar í sjáv-
arútvegsmálum munu ekki síður
hafa slæm áhrif á aðrar sterkar sjáv-
arbyggðir eins og Grindavík, Akur-
eyri og fleiri.
Ég, ásamt mörgum Eyjamönnum,
fagnaði því í haust þegar ríkis-
stjómin ásamt aðildarfélögum náði
samkomulagi um að fara svokallaða
samningaleið í sjávarútvegsmálum.
Eftir að samkomulag hafði náðst hjá
svo breiðum hópi um að fara
samningaleiðina er það með öllu
óskiljanlegt að fámennur hópur
skuli setjast bak við luktar dyr og
breyta þeim tillögum sem þar komu
fram, eitthvað sem setur sjávarútveg
í algjöra óvissu.
Samstaða Eyjamanna í því að
reyna ná sátt og reyna að koma í veg
fyrir harðvítugar árásir á atvinnulíf-
ið í bænum, kom einnig berlega í
ljós þegar fyrst var kynnt fymingar-
leið. Þá var haldinn opinn fundur í
Vestmannaeyjum og á hann mættu
rúmlega 450 manns sem einróma
mótmæltu fyrningarleiðinni. Ef
sama hlutfall höfuðborgarbúa hefði
mætt til að mótmæla hefði þurft
rúmlega 20 þúsund manns, sem lík-
lega hefði verið talið nægjanlegt til
að endurspegla vilja þjóðarinnar.
Að ég best veit þá treysti sjávar-
útvegs- og landbúnaðarráðherra, Jón
Bjamason, sér ekki til að mæta á
þennan fund.
Stríðsyfirlýsingar ríkis-
stjórnar
I orðræðunni hjá ríkisstjóminni, um
stríðsyfirlýsingar útgerðarmanna
gegn launþegum landsins, gleymist
alltaf að tala um fólkið í sjávar-
byggðunum sem þráir ekkert heitara
en að fá að starfa í friði og vinna
sína vinnu heiðarlega eins og það
hefur gert alla tíð.
I þessum hóp em skipstjómar-
menn, landverkafólk, synir og dætur
og vinir og ættingjar útgerðar-
manna, en þennan hóp leggið þið í
einelti, þegar orðaflaumurinn er sem
mestur. Slíkur málflutningur er
langt í frá í kristilegum anda og þá
um leið alls ekki á þeim nótum sem
vænlegast er til að sameina fólk og
fá það til að flykkjast að baki
ríkisstjómarinnar til að glíma við
kreppuna.
Að meirihluta þjóðarinnar sé í nöp
við útgerðarmenn, skýrist fyrst og
fremst af röngum og afvegaleiðandi
málflutningi sem ríkisstjómin gripur
til þegar öll sund önnur em lokuð.
A meðan til em einhverjir óvinir
sem hægt er að sameina þjóðina
gegn þá er líf ríkisstjórnarinnar
tryggt. Það tel ég að sé að gerast
með árásum á útgerðarmenn. Ég
hélt að þessi stjómunarstíll væri
liðin tíð, en því miður hefur sú ekki
orðið raunin.
Alið á hatri gegn útgerðar-
mönnum
Varðandi þetta, þá langar mig að
spyrja þig einnar spumingar, en það
er hvað þú teljir hátt hlutfall út-
gerðarmanna óheiðarlegt fólk.
Einnig langar mig að vita hvað
margir útgerðarmenn em til skoðun-
ar hjá sérstökum saksóknara, vegna
þeirra þátttöku í misferli í að-
draganda hmnsins.
Það sem ég held að ríkisstjóm þín,
Jóhanna, átti sig ekki á, er að með
því að ala á hatri í garð útgerðar-
innar emð þið í leiðinni að reka
fleyg á milli höfuðborgarbúa og
landsbyggðarfólks, en slíkt ættuð
þið að hafa getað lesið út úr síðustu
Icesave kosningu.
Eftir að ríkisstjómin hefur brotið
lög, sett sig upp á móti sjálfsögðum
lýðræðislegum rétti fólks til að fá að
kjósa í þjóðaratkvæðagreiðslu o.fl.
þá efast maður reyndar um hæfi
hennar til að lesa leikinn rétt.
í hatursáróðri ykkar í ríkisstjóm-
inni virðist gleymast að nefna að
nokkur hundruð einstaklingsút-
gerðir í smábátakerfinu standa höll-
um fæti, en hjá þeim eins og stórút-
gerðinni hafa lánin hækkað um
100% eða svo. Utgerðarmenn í
smábátakerfinu ættu því samkvæmt
öllu að vera á svarta listanum og fá
sinn skerf af hatursáróðri ríkis-
stjómarinnar.
Sumir fóru glannalega
Ég er langt í frá að réttlæta gjörðir
sumra útgerða sem fóm glannalega í
aðdraganda hmnsins en það þýðir
ekki að hægt sé að gefa skotleyfi á
einn hóp fólks, sem hefur í lang-
flestum tilvikum stritað alla sína
ævi, sjávarbyggðum sínum til heilla
og þá um leið þjóðinni allri.
Þó svo ég, foreldrar mínir og
bróðir eigum engan kvóta þá tökum
við því mjög illa þegar verið er að
rægja útgerðina og það á við
meginþorra minna vina og ættingja.
Ég trúi því að það sama eigi við í
öðmm sterkum sjávarbyggðum, þ.e.
á þeim stöðum sem þið forvígis-
menn ríkisstjómarinnar hafið forð-
ast að heimsækja vegna þeirra
fyrirætlana sem þið hafið í hyggju
að koma í framkvæmd á kostnað
þeirra.
Að tala um þjóðaratkvæðagreiðslu
um kvótann finnst mér umræða á
villigötum. Hvað eigum við að kjósa
um? Þó svo samanburðurinn sé ekki
fallegur þá finnst mér þetta álíka og
ætla að bjóða upp á þjóðaratkvæða-
greiðslu um hvort krabbameins-
sjúklingar eigi að fá lyfja- eða
geislameðferð.
Verið sjálfum ykkur sam-
kvæm
Síðan verðið þið náttúrulega að vera
samkvæm sjálfum ykkur um at-
kvæðagreiðslur. Það þýðir ekki að
stökkva fram og bjóða upp á at-
kvæðagreiðslu á meðal þjóðarinnar í
einu málefni meðan þið hamist gegn
því í öðrum málefnum.
Sjávarútvegur er líflína Eyjamanna
og er því ekki skrýtið að þeir séu
áhyggjufullir um að skrýtnar og illa
ígrundaðar breytingatillögur verði
að veruleika eins og að taka frá 10
til 15% aflans í potta til að bjarga
öðrum. Ég spyr mig, hvemig verður
það framkvæmt? Auðvitað með því
að taka það frá einum og rétta það
öðrum sem bitnar á þeim sem standa
styrkum fótum í dag. Einhvers
konar Hróa hattar aðferð.
Ef sú er raunin er viðbúið að Vest-
mannaeyjar verði fyrir mikilli
skerðingu, þú leiðréttir mig ef ég fer
með rangt mál.
Reyndar er stór munur á aðferð
Hróa hattar til að rétta kjör almenn-
ings og ykkar í ríkisstjórninni.
Ykkar aðferð býður upp á glundroða
og ójafnræði. Hefur ekkert með
bættan hag almennings að gera, en
það útskýri ég með eftirfarandi
dæmum:
Skötuselsfrumvarpið. Þeir sem
höfðu áunnið sér aflareynslu og
keypt heimildir, misstu hluta af
þeim í uppboð sem gaf útgerðar-
mönnum sem höfðu selt frá sér og
útgerðum sem hafa farið illa að ráði
sínu tækifæri til að komast inn aftur.
Strandveiðikerfið. Það átti að
fjölga nýliðum, eitthvað sem mis-
tókst hrapallega. Varðandi strand-
veiðikerfið mun ég beina nokkrum
spurningum til þín hér á eftir,
spumingum sem enginn úr stjómar-
liðinu hefur náð að svara.
Frjálsar veiðar á rækju. Utgerðar-
fyrirtæki sem hafði fengið lán; takið
eftir, hjá Byggðastofnun, fyrir kvót-
anum, var svipt þeim rétti með einu
pennastriki. Eitthvað sem gefur
öðrum útgerðum tækifæri til að
sækja í þær veiðar. Auðvitað mun
þetta hafa í för með sér gjaldþrot hjá
handhafa kvótans með tilheyrandi
hörmungum, ekki bara fyrir bæjar-
félagið heldur okkur þjóðina, ef ég
les leikinn rétt.
Breytingar á makrflveiðum. Upp-
sjávarskipin, sem höfðu með æmum
tilkostnaði skapað veiðireynslu á
makríl, voru með aðstoð ríkis-
stjómarinnar svipt þeim rétti að
hluta, þegar frystitogurum var af-
hent á silfurfati veiðiréttur, m.a.
Guðmundi Kristjánssyni, Rifi, sem
af mörgum í ríkisstjóminni er talinn
tákngervingur hins illa útgerðar-
manns.
Þessar breytingar höfðu í för með
sér tilflutning frá Vestmannaeyjum
að andvirði um 1200 milljóna.
I þessari breytingu felst reyndar
hámark hræsninnar. Fyrir nokkrum
vikum svaraði stjórnarþingmaður
mér því í tölvupósti, hvers vegna
veríð væri að þrengja framsalsrétt til
dæmis. Svarið var orðrétt: „til að
koma í veg fyrir að útgerðarmenn
eins og hinn vinalausi (líklega átt
við Guðmund Kristjánsson) komist
yfir sjávarútvegsfyrirtæki í Eyjum
og flytji þaðan óheft aflamark.
Breytingar þjóna ekki þjóð-
arhagsmunum
Að ofantöldu get ég ekki með
nokkm móti séð að breytingar sem
„í þessu bréfi langar mig að byrja á því að skora á
þig sem leiðtoga þjóðarinnar að reyna að þiggja
eða rétta út sáttarhönd í málefnum sjávarútvegsins“
farið hefur verið í þjóni þjóðar-
hagsmunum á nokkum hátt og tel ég
það hámark ósvffninnar að reyna að
telja almenningi trú um annað.
í öllum tilvikum, hvað varðar ofan-
greindar breytingar, hefur tilfærslan
verið úr einum vasa í þann næsta,
innan greinarinnar, frá útgerðum til
útgerða.
Ef þú hefur aðra sögu að segja um
þessar breytingar þá þætti mér vænt
um að fá staðfestar tölur um hvað
þær hafa gert mikið til að auka
nýliðun í greininni og hversu miklu
þær hafa skilað sér til almennings.
Mátti litlu muna
Það munaði litlu að björgunar-
aðgerðir sem átti að fara í á Flateyri
fyrir skemmstu fæm illa þegar tveir
útgerðarmenn, sem hafa frekar vont
orðspor og hafa brotið lög um
fiskveiðistjórn, ætluðu að leggja
fram kvóta með því skilyrði að þeir
fengju byggðarkvóta í staðinn.
Slíkar uppákomur eiga eftir að
verða tíðar, gangi það eftir að ríkið
úthluti út og suður eftir geðþótta og
eftir því hversu slæm staðan sé í
sjávarbyggðum á hverjum tíma.
Ef þú kemur til Eyja færðu eflaust á
þig margar spumingar en hér em
nokkrar sem enginn úr stjórnar-
liðinu hefur treyst sér til að svara,
heldur bent á skýrslur og hafið bláa
hafið. Þessar spumingar snúast um
strandveiðikerfið, sem átti svo mikið
að fjölga nýliðum.
1. Hver hefur nýliðunin verið í
strandveiðikerfinu?
Eftir því sem ég kemst næst, með
því að viða að mér opinbemm upp-
lýsingum, mjög lítil.
2. Hver hafa gæðin á fiskinum
verið?
Samkvæmt upplýsingum frá fisk-
mörkuðum mun verri en ef landað er
af kvótabát.
3. Hvert fór allur fiskurinn sem átti
að halda uppi vinnslu á þeim
stöðum sem honum var landað á?
Ég veit ekkki betur en stór hluti
aflans hafi farið á markað og verið
seldur þaðan út og suður.
4. Hver er afkoma útgerðarmanna
sem stundað hafa strandveiðar?
í viðræðum mínum við marga út-
gerðarmenn í strandveiðikerfinu,
afar bágborin.
5. Hafa ekki fyrrverandi útgerðar-
menn, sem hafa selt frá sér kvóta,
komið inn í þetta nýja kerfi?
6. Til að drýgja þann afla sem má
koma með að landi á hverjum degi,
hefur verðminnsta aflanum verið
kastað fyrir borð, er eitthvað hæft í
því?
7. Sagt er að brask sé byrjað í þessu
nýja kerfi, að fyrrverandi útgerðar-
menn leigi báta sína okurverði?
Þetta læt ég nægja í bili og bíð eftir
svari.
Bestu kveðjur,
Sigurjón Aðalsteinsson, nemi.