Fréttir - Eyjafréttir - 08.12.2011, Síða 15
Fréttir / Fimmtudagur 8. desember 2011
15
Minning - Pálmi Sigurðsson frá
Skjaldbreið
Mig langar til að minnast aðeins fv.
tengdaföður míns, Pálma Sigurðs-
sonar fv. skipstjóra. Hann var einn
af frægum sonum Sigga Munda
(Sigurðar Ingimundarsonar) skip-
stjóra og útgerðamanns sem alltaf
var kenndur við hús sem hann
byggði, „Skjaldbreið“, og konu
hans, Hólmfríðar Jónsdóttur.
Þrír sona Sigurðar, Júlíus sem var
elstur, Kristinn og Pálmi, urðu
skipstjórar. Pálmi, sem var yngstur
þeirra bræðra, drakk sjómennskuna
í sig með móðurmjókinni. Alinn
upp á stóru heimili útgerðarmanns
og skipstjóra. Kynntist í uppeldinu
kvíða konu sjómannsins og áhyggj-
um útgerðarmannsins og skipstjór-
ans yfír aflabrögðum og velferð
manna sinna.
Pálmi byijaði sjómemnsku 15 ára
með föður sínum. Hann sigldi á
m/b Helga með ísfisk til Bretlands í
byrjun seinni heimstyrjaldarinnar.
Pálmi giftist eftirlifandi konu
sinni, Stefaníu Marinósdóttur, 16.
desember 1942. Eignuðust þau
fjögur böm. Guðbjörgu (Öddu),
Sigmar, Pál og Hafþór. Hafþór lést
af slysförum aðeins 23 ára, mikill
harmdauði foreldra sinna. Pálmi
lauk prófi frá Stýrimannaskólanum
í Reykjavík 1942. Eftir það stýri-
maður á ýmsum bátum og togurum
út stríðsárin. Þar á meðal á Júpiter
með Bjama Ingimarssyn. Þegar
Asmundur Friðriksson sigldi hinum
glæsilega nýsköpunartogara
Elliðaey í höfn í Vestmannaeyjum
1947 réðist Pálmi í áhöfn hans.
Enda hafði hann verið með Ás-
mundi bæði á Sjöstjömunni og
Helga. Pálmi vann sig þar upp í
afleysingaskipstjóra og tók svo við
skipstjóm á Bjamarey, hinum
nýsköpunartogara Vestmannaeyinga
1953, og var með hann í tvö ár.
1956 kaupir hann Hellisey VE 2
sem hann var svo með til 1960, að
hann selur hann og kaupir vél-
bátinn Smára frá Húsavík sem fékk
nafnið Hafþór. Hann missir bátinn
upp 18. febrúar 1962 í Beinskóga-
fjöm, skammt frá hinni illræmdu
Dynskógafjöru sem hýsir töluvert
af hrájámi eftir skipsstrand á
stríðsámnum seinni. Svona segir
Pálmi m.a. frá strandinu í viðtali
við fréttamann Morgunblaðsins 20.
feb. 1962: „Eg hrökk þá upp úr
svefni og þaut upp á nærklæðunum.
Ætlaði ég inn f stýrishús, en þegar
ég kom aftur á móts við lúgu, reið
brotsjór yfir bátinn og kastaði mér
til. Hafnaði ég þá á lúgukappanum.
Eg komst ekki í stýrishúsið, en fór
upp á stýrishúsþakið til að gera
gúmmíbátinn kláran."
Þama á nærklæðunum er það hans
fyrsta hugsun að sjá um björgun
manna sinna. Eftir að skipverjum
var bjargað í land urðu þeir að
ganga átta klst. til byggða. Eftir
þennan atburð var Pálmi með ýmsa
báta hér í Eyjum þar til hann hætti
sjómennsku sem aðalatvinnu 1964
og fer að vinna við netagerð hér í
Eyjum. Hann tók sveinspróf í þeirri
iðn og starfaði við hana þar til 1981
að hann byrjar að vinna í Glerborg.
Fljótlega eftir „gos“ fluttust hjónin
í Holtsbúð í Garðabæ og þar
bjuggu þau hjón þar til fyrir tveim
ámm að þau fluttu á Hraunbúðir
hér í Eyjum.
Eg kynntist Pálma að einhverju
ráði er ég flutti í kjallarann hjá
Palla Helga á Hólagötunni 1968 að
mig minnir. Eg hafði að vísu fallið
marflatur fyrir dóttur hans níu ámm
áður er ég kom á mína fyrstu vertíð
hér. Svo ég vissi vel hver maðurinn
var. Þó endar næðu ekki saman hjá
okkur Öddu þá kom það seinna.
Þegar ég bjó á Hólagötunni var ég
á ýmsum bátum á togveiðum og
hitti því nágranna minn oft. Og
þegar ég svo taldi mér trú um að ég
væri maður til að stjóma bát, þá
leitaði ég til Pálma um ráð. Hann
teiknaði inn í kort fyrir mig ýmsar
togslóðir hér við Eyjar.
Þegar Adda fluttist svo til Eyja
um þetta leyti tókum við upp sam-
bandið sem slitnað hafði á ámm
áður. Það gekk nú ekki upp og ég
hvarf úr lífi þessa ágæta fólks. En
skildi samt eftir líf hér. Þ.e.a.s
dótturina Rósu sem við Adda
eignuðumst saman.
Árin liðu og ég hélt uppi mínum
lifnaðarháttum í miklu sambandi
við Bakkus. Svo skeður það að ég
dett niður í lest á flutningaskipi og
hryggbrotna. Þegar ég er svo að ná
mér eftir það liggja leiðir okkar
Öddu saman aftur. Eg var nú
hálfkvíðinn að hitta þá tilvonandi
tengdaföður aftur. En sá kvíði var
óþarfur. Pálmi tók mér eiginlega
eins og hinum týnda syni. Og ég
hafði séð mína sæng útbreidda eftir
slysið hvað sjómennsku á fiski-
skipum varðaði og íhugaði að fara
aftur í Stýrimannaskólann og ná
mér í farmannapróf.
Pálmi studdi mig af ráð og dáð til
þess. Ég lét verða af þessu og ég
man að hann lét sig miklu varða
hvemig gengi. Og ekki er ég viss
hvor var glaðari þegar það tókst.
Ekki tókst okkur Öddu að skapa
okkur framtíð saman og ég flutti til
útlanda og bjó þar í 15 ár. En aldrei
slitnaði strengurin milli okkar
Pálma og Stefaníu. Og það var
venja hjá mér ef ég kom til landsins
að kíkja við í Holtsbúðinni. Og
mörg vom símtölin og jólakort við
hver jól. Og eftir að ég flutti hingað
og þau komu til Eyja litu þau alltaf
við hjá mér. Og þegar þau vom
flutt í nágrenni við mig hér kíktu
þau oft við hjá mér í kaffi og spjall.
Og eitt var áberandi hjá Pálma:
Ef einhver fann einhvers staðar til
átti sá sami að leita strax læknis.
En að hann færi sjálfur til þeirra,
það var dregið fram á síðustu stund.
Stundvísi og að standa við orð sín
var hans aðalsmerki. Því fengu
synir hans að finna fyrir ef þeir
mættu ekki á réttum tíma til að
„skutla“ þeim gamla í banka eða á
fótboltaleik.
Því miður áttaði ég mig ekki á því
fyrr en of seint að maðurinn var
„hafsjór" af fróðleik um siglingar á
stríðsámnum seinni. Reglumaður
var Pálmi alla tíð. Hann sagði mér
einhvem tíma að hann hefði lofað
móður sinni að áfengi skyldi hann
aldrei hafa um hönd, væri hann
með mannaforráð. Ég bið góðan
guð að styrkja Stefaníu og böm
þeirra.. Ég þakka fyrir mig, Pálmi
Sigurðsson. Megi minningin um
góðan mann lifa.
Olafur Ragnarsson.
Ragnar Óskarsson skrifar:
Sleðaferð í
Herjólfsdal
Hjónin Geir Reynisson og
Sigþóra Guðmundsdóttir fengu
góða hugmynd á dögunum. Þau
vilja fá fjölskyldur í Eyjum til að
sameinast í sleðaferð í Herj-
ólfsdal, þar sem brekkan verður
lýst upp og boðið verður upp á
létt lög í Dalnum. Geir og
Sigþóra gerðu gott betur en að fá
hugmyndina, því þau em búin að
hrinda henni í framkvæmd og er
fjölskyldusleðaferðin næstkom-
andi föstudag, milli 16 og fram
eftir kvöldi. Ekki er úr vegi að
taka með sér hitabrúsa og heitt
kakó til að ylja sér í kuldanum.
Boðað er til viðburðarins á face-
book undir nafninu „Brunum
saman í dalnum“ en þar segir
m.a. að ef þátttakan verði næg,
þá ætti að vera mögulegt að vera
lengur og kannski á laugar-
deginum, ef veður leyfir. IBV-
íþróttafélag, Slökkvilið Vest-
mannaeyja, H-hljóð og Vest-
mannaeyjabær aðstoða við að
gera þetta að vemleika en Geir
segir að um sé að ræða tilrauna-
verkefni sem megi þróa áfram.
„Annars er þetta bara sameigin-
legt verkefni allra; enginn einn
sem stendur fyrir þessu þannig
séð og allar hendur vel þegnar
við að koma þessu heim og
saman. Svo viljum við bara
minna fólk á að mæta til að
skemmta sér en ekki mæta til að
láta skemmta sér.“
Getur
Landsmenn hafa að undanfömu
sárlega fundið fyrir niðurskurði á
ýmiss konar opinberri þjónustu.
Einkum hefur þetta komið fram í
heilbrigðisþjónustunni og ýmsum
öðmm velferðarmálum. Af skiljan-
legum ástæðum er fólk ekki sátt við
niðurskurðinn og reynir með
ýmsum hætti að telja stjómvöld á
að falla frá honum. Stjómvöld hafa
á móti bent á að niðurskurðurinn sé
ill nauðsyn meðan verið að er koma
efnahag Islendinga í eðlilegt horf
eftir hmnið.
Þama er komið að kjama málsins.
Efnahagshranið sem dundi yfir
þjóðina í boði Sjálfstæðisflokks og
Framsóknarflokks skildi nefnilega
eftir svo alvarlega bresti í íslensku
þjóðfélagi að langan tíma tekur að
ráða bót þar á. Þrátt fyrir allt hefur
þeirri ríkisstjóm sem nú situr tekist
betur til við að endurreisa íslenskt
efnahagslíf en þeir bjartsýnustu
þorðu að vona. Til dæmis þar um
em einróma jákvæðar umsagnir
erlendra sérfræðistofnana og ein-
staklinga sem um fjármál fjalla.
Þingmenn Sjálfstæðis- og Fram-
sóknarflokks og fjölmargir íylgis-
menn þessara flokka um allt land
berja hins vegar hausnum við
steininn, neita að viðurkenna
staðreyndir um mælanlegan bata og
sjá eintómt svartnætti framundan.
Margir úr þessum hópi em meira
að segja þeir sömu og leiddu þjóð-
ina í þá kreppu sem hún á nú við að
glíma.
Mér dettur ekki í hug að halda því
fram að hér á landi sé allt í lagi og
að stjómvöld séu haftn yfir gagn-
rýni. Það er langur vegur því frá og
stundum finnst mér of hægt ganga
við að reisa landið úr rústunum.
verið?
Ég er hins vegar sannfærður um að
stjómvöld em á réttri leið og eiga
eftir að stýra þjóðinni út úr þeim
þrengingum sem hún nú býr við.
Hér í Vestmannaeyjum hefur mikið
verið rætt um Sjúkrahúsið og niður-
skurð þann sem það hefur mátt þola
undanfarin ár. Niðurskurðurinn var
reyndar einnig mikill í hinu svo-
kallaða góðæri þegar Sjálfstæðis-
flokkurinn réð ríkjum og kapp-
kostaði að færa fjármuni frá al-
menningi til hinna ríku en skar
jafnframt niður í samfélagslegri
þjónustu. Vissulega er niðurskurð-
urinn nú alvarlegur en ég held að
full ástæða sé til að treysta stjóm-
völdum til þess að tryggja okkur þá
heilbrigðisþjónustu sem við þurfum
og að til framtíðar verði mörkuð sú
stefna að bæta hana og auka. Ég
held og að full ástæða sé til þess að
ætla að núverandi stjómvöld muni
kappkosta að nota sanngjaman
hluta af skatttekjum í velferðarmál,
ekki síst heilbrigðismál.
Niðurskurðurinn var
reyndar einnig mikill í
hinu svokallaða
góðæri þegar
Sjálfstæðisflokkurinn
réð ríkjum og kapp-
kostaði að færa fjár-
muni frá almenningi til
hinna ríku en skar
jafnframt niður í sam-
félagslegri þjónustu.
Og þá er ég kominn að því sem
við ættum kannski að íhuga vel,
einkum nú þegar svo mikilvægt er
að skattfé sé notað sem best í þágu
almennings sem um þessar mundir
býr vissulega við krappari kjör en
oft áður. Við, hvert og eitt, vitum
um fjölmarga sem komast hjá því
ár eftir ár að greiða skattana sína til
samfélagsins. Við sjáum þetta fólk
daglega og eigum jafnvel samskipti
við það. Það brosir til okkar sínu
breiðasta og það tekur gjaman hæst
undir þær raddir sem hvað harðast
gagnrýna niðurskurðinn nú í
kreppunni. Getur verið að þetta
fólk beri einhverja ábyrgð á
niðurskurðinum? Getur t.d. verið
að við hér í Vestmannaeyjum
byggjum við betri heilbrigðisþjón-
ustu ef allir greiddu sitt til sam-
félagsins? Em þetta kannski óþarfa
pælingar hjá mér eða jafnvel alvar-
legt íhugunarefni?
Ragnar Óskarsson
Bruninn í Drífanda:
Kom upp
í þurrkara
Lögreglan sendi frá sér eftirfar-
andi fréttatilkynningu vegna
bmnans í Drífanda í síðustu viku:
-Eins og þegar hefur komið fram
í fjölmiðlum þá varð bruni að
Bámstíg 2 aðfaranótt 30. nóvem-
ber sl. en í húsnæðinu voru Hótel
Eyjar og verslun Eymundsson.
Töluverður eldur logaði í húsinu
þegar slökkviliðið kom á staðinn
en fljótlega tókst að ráða niður-
lögum hans. Töluvert töluvert
tjón varð í brananum bæði vegna
elds og ekki síður reyks og vatns.
Lögreglan naut aðstoðar tækni-
deildar lögreglunnar á höfuð-
borgarsvæðinu við rannsókn
málsins og var niðurstaðan sú að
eldurinn hafði kviknað út frá
þurrkara.
Ráðist á
næturvörð
Það var í nógu að snúast hjá lög-
reglu í vikunni sem leið, eins og
fram kemur hér að neðan.
Skemmtanahald helgarinnar fór
að mestu ágætlega fram en þó var
nokkuð um stympingar við og á
skemmtistöðum en einungis ein
kæra liggur fyrir vegna líkams-
árásar. Þá var nokkuð kvartað
yfir hávaða í heimahúsum vegna
gleðskapar.
Líkamsárásin átti sér stað í
andyri Hótel Þórshamars að
morgni laugardagsins. Þarna
höfðu tveir ölvaðir menn ætlað
sér inn á hótelið en næturvörður
meinaði þeim inngöngu. Við það
varð annar mannanna ósáttur og
henti bjórflösku í höfuð nætur-
varðarins. Fékk hann mar á enni
og þá skemmdust gleraugu sem
hann var með.
Úr urðu átök á milli nætur-
varðarins og þess sem henti
flöskunni og bárust þau út á götu
þar sem lögreglumenn, sem
höfðu verið í útkalli á veitinga-
staðinn Lundann, skökkuðu leik-
inn.
Árásarmaðurinn var handtekinn
og vistaður í fangageymslu þar til
víman rann af honum. Hann var
síðan laus eftir skýrslutöku síð-
degis sama dag.
Fíkniefni og
akstur undir
áhrifum
Tvö fíkniefnamál komu upp í
vikunni. { öðm tilvikinu fannst
smáræðis af kannabisefnum við
leit í heimahúsi. í hinu tilvikinu
var komið með smáræði af am-
fetamíni á lögreglustöðina og
hafði fundist fyrir utan veitinga-
staðinn Lundann.
Tveir ökumenn vom stöðvaðir í
vikunni vegna gmns um akstur
undir áhrifum áfengis og fíkni-
efna. Einn var stöðvaður án rétt-
inda og annar fékk sekt fyrir að
leggja ólöglega.