Skessuhorn - 25.07.2007, Blaðsíða 13

13 MIÐVIKUDAGUR 25. JÚLÍ
Þeir virð ast stund um
frem ur ein mana hjól reiða­
menn irn ir sem leggja það
á sig að ferð ast um ís lenskt
þjóð vega kerfi á reið hjól um.
Ljós mynd ari Skessu horns
rakst á einn slík an á ferð sinni
um Kalda dal í skúra veðr inu á
sunnu dags kvöld ið. Á mót um
Uxa hryggja og Kalda dals var
Lund úna bú inn Simon Till
stadd ur. Simon beið kunn­
ingja sinna sem voru á leið­
inni frá Þing völl um en sjálf ur
hafði hann kom ið yfir línu­
veg inn frá Hauka dalsheiði.
Simon sagð ist ekki al veg hafa
slopp ið við rign ingu á ferð
sinni en hann væri svo sem
van ur henni, enda London
nokk uð vot viðra söm borg.
Hon um hafði hins veg ar
tek ist að kom ast frá amstri
hvers dags leik ans því þeg ar
ljós mynd ari spurði hversu
lengi hann hafði ver ið á ferð­
inni, gat hann ekki mun að
hvaða dag ur væri. Hann
sagði hins veg ar að hann
hefði kom ið hing að til lands
þann fjórða júlí og yrði í þrjár
vik ur. Sím oni var leyft að lifa
í sín um tíma lausa heimi og
ekki sagt hvaða dag ur væri.
Spurð ur um hvert hann væri
að fara, sagð ist Simon vera á
leið til Snæ fells ness.
hög
þau komu til, en við eig um tíu. Það
er gam an að geta end ur gold ið það
sem afi minn gaf mér, þeg ar ég var
lít ill snáði með hon um í fjár hús un­
um.“
Hætt í raf virkj un inni og
fleiri breyt ing ar
Ótt ar var alltaf í raf virkj un inni
með fram versl un ar rekstr in um.
Eins og áður seg ir var það mik ið
hjúa lán og sam heldni fjöl skyld unn­
ar sem gerði það að verk um að slíkt
var mögu legt. En nú er hann hætt­
ur í raf virkj un inni, hvenær gerð ist
það?
„Það var árið 1995 sem ég á kvað
að hætta sem raf virki,“ svar ar Ótt ar.
„ Þetta var orð ið á gætt, nóg að gera
í búð inni svo mál var að hætta. Með
þess ari breyt ingu átti ég í fyrsta sinn
í lang an tíma mat ar tíma með fjöl­
skyld unni. Fólk vissi að mað ur kom
heim á mat máls tím um og sím inn
hringdi stöðugt á með an. Þá voru
eng ir gems ar og þetta var oft eini
tím inn til að ná í mann. Ég var hálf
feg inn að losna við kvabb ið sem
fylg ir þessu og veit að marg ir iðn­
að ar menn taka í sama streng. Síð an
var það árið 1998 að verslun in var
gerð að eign ar halds fé lagi fjöl skyld­
urnn ar, áður var allt á mínu nafni
og kenni tölu. Sú breyt ing var bara
til bóta, mað ur er þá ekki í per sónu­
leg um á byrgð um fyr ir öllu.“
Víða kom ið við
Ótt ar Svein björns son er einn af
þeim sem ekki hef ur lát ið eitt járn í
eld in um duga. Auk þess að vera raf­
virki og reka versl un var hann með
trillu, sat í sveit ar stjórn og sókn ar­
nefnd svo eitt hvað sé nefnt.
„Það er með auka störf in eins og
fjár hús ið, mér finnst nauð syn legt að
breyta til. Ég réri á trillu á sumr in
í fimmt án ár á kvöld in og um helg­
ar, þeg ar tími vannst til . Þetta var
svona auka jobb. Bæði til að drýgja
tekj urn ar og eins og að gera eitt­
hvað ann að. Mér fannst þetta gott.
Hins veg ar var ég svo klaufa leg ur
að hætta rétt áður en kvót inn kom,
svo ég fékk engu út hlut að þar.“
Gef ur lít ið fyr ir lof orð
stjórn mála manna
„Ég sat í sveit ar stjórn hérna í 8 ár
og finnst það vera eitt mesta gæfu­
spor sem Snæ fell ing ar hafa stig ið
að sam ein ast og jafn vel mætt um við
sam ein ast meira. Við lif um aldrei af
ein ir, þurf um sam vinnu og sam starf
til þess að hlut irn ir gangi upp. En í
sam bandi við sam ein ing una þá hef
ég kom ist að því að lof orð stjórn­
mála manna eru ekki mik ils virði.
Þeg ar við vor um að sam ein ast hér
þá var okk ur lof að öllu fögru því
við vor um eins kon ar til rauna sveit­
ar fé lag og þau fyrstu sem sjálf vilj­
ug á kváð um að sam ein ast. Lít ið af
því hef ur stað ist og því hef ég ekki
nokkra trú á að önn ur lof orð stand­
ist eitt hvað frek ar. Lof orð þeirra
um sér tæk ar að gerð ir gef ég ekki
mik ið fyr ir þótt að fáir verði lík lega
eins illa úti vegna kvóta að gerð anna
og við. Mik ið gæfu spor sem stig ið
hef ur ver ið hér er fjöl brauta skól­
inn. Unga fólk ið okk ar stopp ar hér
leng ur og fer jafn vel síð ur með til­
komu hans.“
Far sælt sam starf
skil ar sínu
Ótt ari hef ur ver ið tíð rætt um
sam starf og það hversu mik il vægt
það sé að vinna sam an. Seg ist þess
full viss að versl un ar rekst ur inn hefði
ekki geng ið eins vel ef sam vinna
allra, bæði skyld menna og ann arra
hefði ekki ver ið með þeim á gæt um
sem raun ber vitni.
„Það geng ur allt svo mik ið bet ur
með sam vinnu og sam starfi. Eins og
ég hef sagt þá hef ur alltaf ver ið gott
sam starf við heild sala sem marg ir
eru fjöl skyldu vin ir. Við höf um ver­
ið hepp in með starfs fólk sem hef ur
hald ið tryggð við okk ur og síð ast
en ekki síst hef ur fjöl skyld an stað ið
öll að þessu með okk ur. Allt þetta
er mik ils virði. Við erum einnig svo
hepp in að börn in okk ar búa öll á
svæð inu svo sam skipt in eru mik­
il og góð. Þeg ar ég horfi til baka
finnst mér að þetta hafi ver ið mál ið,
rekst ur inn hef ur geng ið vegna far­
sæls sam starfs,“ sagði Ótt ar Svein­
björns son að lok um. Blaða mað ur
þakk ar Ótt ari og fjöl skyldu hans
fyr ir nota leg ar mót t tök ur. Greini­
legt er að þar er sam hent fjöl skylda
á ferð.
bgk
Giftu sig í Akra nes höfn um
borð í bátn um sín um
Sum ar ið er tími brúð kaupa. Mjög
mis jafnt er hversu mik ið er í lagt við
slík ar at hafn ir. Marg ir kjósa kirkju­
leg brúð kaup með stórri veislu, en
aðr ir kjósa að vígj ast borg ara lega
með minna til standi. Síð ast lið inn
föstu dag fór ein slík at höfn fram um
borð í litl um skemmti báti, Golu RE
í Akra nes höfn. Þar voru gef in sam­
an þau Árni Páls son og Hall gerð ur
Pét urs dótt ir. Það var Ó laf ur Þór
Hauks son, sýslu mað ur sem gaf þau
sam an en vígslu vott ar voru hafn ar­
verð irn ir sem voru á vakt þann dag­
inn. Þau Árni og Hall gerð ur voru
að ljúka hring ferð kring um land ið
á bát sín um og má því segja að þau
hafi byrj að á brúð kaups ferð inni og
end að á brúð kaup inu sjálfu. „Við
höf um ver ið á ferða lagi síð an 25.
maí í vor, byrj uð um við Eyj ar og
höf um síð an ver ið á ferð inni í ró leg­
heit un um. För um næst í Hvamms­
vík ina en end um um helg ina þar
sem ferð in hófst, í Reykja vík. Það
var eig in lega til vilj un sem réði því
að við lét um fram kvæma at höfn ina
hér á Akra nesi, en það var veðr ið og
veð ur spá in sem réði því. Við erum
hins veg ar hæstá nægð með hvern­
ig til tókst og vilj um hrósa frá­
bærri þjón ustu hér í Akra nes höfn.
Bæði svara menn og sýslu mað ur eru
mikl ir húmorist ar og það var eng­
in helg i slepja yfir at höfn inni sem
tók ein ung is fimm mín út ur. Síð an
fengu all ir sér kaffi og vín ar brauð
í boði báts ins,“ sögðu þau Árni og
Hall gerð ur í sam tali við Skessu­
horn.
mm/Ljósm. kóó.
Ótt ar við hús ið á Kjal vegi. Það væs ir ekki um kind urn ar í þess um húsa kynn um.
Árni og Hall gerð ur nutu augna bliks ins
um borð í bátn um sín um, ný gift og á nægð
með þjón ustu Akra nes hafn ar og sýslu­
manns ins.
Á kross göt um á Kalda dal