Skessuhorn - 22.08.2007, Blaðsíða 33

33 MIÐVIKUDAGUR 22. ÁGÚST
S
K
E
S
S
U
H
O
R
N
e
h
f.
/©
2
0
0
7
Fornleifarannsóknir í Reykholti
Fluttur verður fyrirlestur um
stöðu fornleifarannsókna í Reykholti
í Snorrastofu þriðjudaginn
28. ágúst kl. 20.30.
Fyrirlesari verður Guðrún Sveinbjarnardóttir,
fornleifafræðingur.
Aðgangseyrir er 500 kr. og er boðið
upp á veitingar.
Fyr ir skömmu fannst rost ungs-
tönn á Brim ils völl um í Snæ fells-
bæ. Gunn ar Tryggva son sem rek ur
ferða þjón ust una þar sagði í sam tali
við Skessu horn að hann hafi ver ið
í fjör unni að ná í efni. „Fað ir minn
var bú inn að moka upp haug af efni
þarna og þeg ar mig ber að garði
er þýsk ur ferða mað ur að snigl ast í
kring um haug inn. Hann rak aug un
í tönn ina sem ég fór með til Leifs
Á. Sím on ar son ar jarð fræð ings hjá
Há skóla Ís lands sem skoð aði hana.
Á ætl aði hann að tönn in gæti ver ið
um 10 þús und ára göm ul. Það kom
Leifi á ó vart hvað tönn in var heil-
leg. Hún er 47 senti metr ar að lengd
og veg ur um tvö kíló.“
Gunn ar bæt ir við að karl rost ung-
ar og karl sel ir séu kall að ir brim l-
ar og gæti gát an um nafn jað ar inn-
ar ver ið leyst með þess um fundi.
„ Kannski að hinn eini sanni Brim-
ill sé fund inn,“ sagði Gunn ar glett-
inn að lok um.
af
sem bet ur fer gat ég feng ið vinnu í
Heið ar skóla við ræst ing ar, þar sem
ég vann í tutt ugu ár, og ég held að
það hafi al veg bjarg að mér. Að hafa
nóg að gera leiddi hug ann að öðru
og á þann hátt vann ég úr þessu
tíma bili. Það hefði ver ið enn erf ið-
ara að vera bara heima. Sem bet ur
fer var eitt af því síð asta sem Njáll
gerði áður en hann dó að selja syni
okk ar sem hér býr, hálfa jörð ina. Ég
var afar á nægð með að það var allt
í höfn þeg ar hann lést. Síð ar þeg-
ar ég var búin að fá nóg af fé lags-
bú skap keyptu þau hjón in, son ur
okk ar og tengda dótt ir af gang inn af
jörð inni og búa hér nú með hross.
En árið 1975 orti Njáll til mín ljóð
sem skrif að var í gesta bók ina okk-
ar. Mér þyk ir afar vænt um það og
ljóð ið er svona:
Hug ur inn reik ar hér og þar
hugs uð æfi braut in
enn eru störf in alls stað ar
ó full ráð in þraut in.
Margt er breytt frá bernsk unni
bær inn, lind in, foss inn.
búið litla í brekkunni
og ber in út um kross inn.
Mörg þá árin beygja bak
best má hæg an rölta.
Gleð ur hug ann hófatak
á hesti góð um tölta.
Að eins kíkt á
fé lags mál in
Víða í sveit um lands ins eru kon ur
sem ekki hafa mik ið haft sig frammi
á fund um en þó starf að að fé lags-
mál um. Þær hafa ver ið í kven fé lög-
um og lagt sam fé lag inu lið á þann
hátt. Fríða er ein af þeim. Hún
gekk í kven fé lag ið Grein árið 1952
og starfar þar enn, þótt hún segi
það vera mun minna en var. Hún er
sjálf bjarga að öllu leiti því enn keyr-
ir hún á fundi, ef með þarf. Á veg-
um kven fé lags ins sat hún oft í 17.
júní nefnd og ferða nefnd og hef ur
reynd ar oft far ið í ferða lög með or-
lofi hús mæðra. En í 17. júní nefnd-
inni, sem í voru full trú ar frá fleiri
kven fé lög um á svæð inu, kynnt ist
hún kon um sem hún hef ur oft ferð-
ast með síð an. Þær eru fjór ar sem
hald ið hafa hóp inn og reyna að fara
eitt hvert ár lega, til að skoða land ið
sitt. Fríða seg ir þess ar ferð ir ó met-
an leg ar og hlakk ar alltaf jafn mik-
ið til.
Alltaf átt hesta
„Eins og ég sagði fyrr þá höf um
við alltaf átt hesta. Mér hef ur fund-
ist afar gam an að bregða mér á bak
á góð um hesti. Marga skemmti-
lega reið túrana hef ég far ið hér um
sveit ina og víð ar í góð um fé lags-
skap. Fyr ir nokkrum árum keypti
ég mér hesta fyr ir norð an sem son-
ur minn sem býr á Akra nesi tamdi
fyr ir mig. Nú er ég búin að fella
síð asta reið hest inn. Ég vildi hætta
á með an ég var enn sjálf bjarga með
að kom ast á bak. Vildi ekki hafa það
þannig að ég yrði að hætta af því
að get an væri ekki leng ur til stað ar,
það fannst mér ó mögu legt. Son ur
okk ar sem býr hér er hrossa bóndi.
Hann hef ur ver ið að ná á gæt ist ár-
angri í sinni rækt un. Mér finnst
gam an að fylgj ast með því. Pabbi
var nat inn við hross og ég held að
kannski liggi það í ætt um að hafa
gam an af hest um.“
Hætti að vinna
ríf lega sjö tug
Fríða er afar ern þótt kom in sé
á ní ræð is ald ur. Eins og fram hef-
ur kom ið fór hún að vinna við ræst-
ing ar í Heið ar skóla þeg ar hún varð
ekkja.
„Ég hætti um ára mót in eft ir að ég
var sjö tug. Ég hefði al veg treyst mér
til að vinna leng ur, ein hverja tíma á
dag, en það borg ar sig ekki. Ef elli-
líf eyr is þegi vinn ur eft ir að byrj að
er að borga út líf eyr inn þá skerð-
ast bæt urn ar veru lega. Eins vildi ég
hleypa yngra fólki að þótt mér finn-
ist að fólk sé ekk ert skyldugt til að
vera í ein hverju fyr ir fram á kveðnu
munstri. Mér finnst sem dæmi að
leyfa ætti þeim sem til þess hafa
heilsu og getu að vinna leng ur án
þess að þeim sé refs að fyr ir það.
Það hafa auð vit að ekki all ir heilsu
til þess og þá eiga þeir að njóta þess
að fá að hvíla lúin bein, ef svo má að
orði kom ast. Hin ir sem vilja, eiga
líka að fá tæki færi til að nýta krafta
sína á fram. Það er auð velt að upp-
lifa það sem höfn un þeg ar að ein-
hverj um aldri er náð að þá sé ekki
þörf fyr ir mann. Reynd ar gerði ég
það ekki, en það er auð velt að sjá að
svo geti ver ið.“
Aldrei búið við ríki dæmi
„Ég veit ekki hvað ríki dæmi er,
í fjár mun um talið, býst ekki við
að kynn ast því úr því sem kom-
ið er og verð að við ur kenna að ég
sakna þess ekk ert. Hins veg ar hef
ég not ið þeirra for rétt inda að kynn-
ast góðu fólki og það hef ur sann-
ar lega gef ið líf inu gildi. Ég lærði
það snemma að reyna að nýta það
sem til tækt er. Við það hef ég hald-
ið mig og ekk ert gert mér rellu út af
öðru. Sem dæmi þá keypti ég mér
fyrstu mublurn ar mín ar, al veg nýj-
ar þeg ar ég varð átt ræð. Við átt-
um auð vit að eitt og ann að áður en
það hafði aldrei ver ið keypt nýtt.
Ekki tek ég með mér þetta dót þeg-
ar ég fer svo til gang ur inn með því
að safna því er kannski ekki mik-
ill, sér stak lega ekki þeg ar mað ur er
kom inn á minn ald ur. Ég hef eins
og aðr ir reynt sitt hvað í líf inu en
flest af því hef ur þrosk að mig. Ég
get ekki kvart að. Ég á níu börn á
lífi, 28 barna börn, 20 langömmu-
börn og eitt langa langömmu barn
er á leið inni. Svo auð vit að er ég gíf-
ur lega rík, það ligg ur bara ekki og
verð ur mölét ið inni á banka,“ sagði
Fríða bros andi.
Það hef ur ver ið ynd is legt að
koma í litla hús ið henn ar Fríðu.
Auð vit að var tek ið á móti blaða-
manni með kost um og kynj um þótt
Fríða seg ist ekk ert kunna að taka á
móti „ svona“ fólki. Heima bak aða
hafra kex ið með sal at inu rann ljúf-
lega ofan í blaða mann og það eina
sem hann sá eft ir þeg ar kvatt var,
að hafa etið sér til ó bóta, einu sinni
enn.
bgk
Fríða á ein um af gæð ing un um sín um.
Tíu þús und ára
rost ungs tönn finnst
Gunn ar Tryggva son á samt syni sín um Bene dikt með tönn ina góðu