Skessuhorn - 16.05.2012, Blaðsíða 16

16 MIÐVIKUDAGUR 16. MAÍ
Þrátt fyr ir fjölda úr sagna úr þjóð­
kirkj unni síð ustu árin á hún án efa
sinn trausta sess með al meg in­
þorra lands manna sem vilja eiga
sína þjóð kirkju. Þess vegna má gera
ráð fyr ir að mikl ar vænt ing ar séu
bundn ar við ný kjör inn bisk up, Ag­
n esi M. Sig urð ar dótt ur. Þessi hæg­
láta kona hlaut af ger andi kosn ingu
í ný af stöðnu bisk ups kjöri. Fram­
koma henn ar og svör við á leitn­
um spurn ing um sem til henn ar
hafa ver ið beint á op in ber um vett­
vangi að und an förnu, finnst mörg­
um gefa fyr ir heit um að betri tím­
ar fari í hönd hjá kirkj unni og kirkj­
unn ar börn um. Agn es sagði einmitt
í sam tali við blaða mann Skessu­
horns að ein af stóru á skor un um í
því að taka við starfi bisk ups yfir Ís­
landi, væri það að end ur vekja traust
al menn ings á þjóð kirkj unni, þannig
að þeir sem hefðu yf ir gef ið hana á
seinni árum sáu tæki fær ið að snúa
til baka.
Í halds söm kona
Agn es er Vest lend ing um fjarri
lagi ó kunn, en hún starf aði fyrst
í sinni tíð sem sókn ar prest ur í
Hvann eyr ar presta kalli um átta ára
skeið, áður en hún réð ist til starfa í
Bol ung ar vík þar sem hún hef ur ver­
ið prest ur í sautján og hálft ár. Það
má segja um Ag n esi að hún sé jarð­
bund in mann eskja, hef ur ekki ver­
ið á mikl um flæk ing um um æv ina
og m.a. í 40 ár af 58 átt lög heim ili
á Vest förð um þar sem ræt ur henn­
ar liggja við Djúp ið. En tel ur hún
að það og jafn vel að hún er kona
hafi haft mik il á hrif á að hún hlaut
svo af ger andi kosn ingu sem bisk up
og raun ber vitni? En Agn es hlaut
64% at kvæða, helm ingi fleiri at­
kvæði en séra Sig urð ur Árni Þórð­
ar son þeg ar kos ið var milli þeirra
tveggja í lok bisk ups kosn ing anna.
„Ég held að hluta til hafi það
kom ið mér til góða að vera kona.
Ég hef líka grun um að það hafi
ver ið svo lít ill lands byggð ar vink ill
á kosn ing unni. Mér skilst að kos ið
hafi ver ið á milli í halds samr ar konu
og frjáls lynds karls. Ég veit ekki al­
veg hvern ig þessi í halds stimp ill
hef ur ver ið sett ur á mig. Kannski
má heim færa hann á mig fyr ir það
að ég er alin upp inn an kirkj unn ar,
þar sem að fað ir minn var prest ur.
Ég þekki því kirkj una vel og lít ekki
á hana með aug um gests ins."
Á kvað 17 ára að
verða prest ur
Agn es er bor in og barn fædd­
ur Ís firð ing ur, dótt ir séra Sig urð­
ar Krist jáns son ar sem um ára bil var
sókn ar prest ur á Ísa firði og Mar­
grét ar Haga líns dótt ur. „ Pabbi var
20 árum eldri en mamma sem er úr
Jök ul fjörð un um fyr ir vest an og er
enn á lífi. Það þótti tíð ind um sæta
á Ísa firði þeg ar þau tóku sam an og
áttu von á sínu fyrsta barni, sem
var ég. Þeg ar ég fædd ist var haft á
orði að ís firsk sókn ar börn höfðu
sagt. „Verst að þetta var ekki strák­
ur." Og hafa sjálf sagt ekki hugs að
lengra en svo að hann gæti þá hugs­
an lega tek ið við af föð ur sín um."
Agn es seg ir að það hafi ver ið gott
að al ast upp fyr ir vest an. Á hug inn
fyr ir utan venju bund ið skóla nám
hafi beinst að tón list inni sem alla
tíð hef ur skip að stór an sess á Ísa­
firði. Hún lagði stund á pí anó n ám
og lengst af var kenn ari henn ar sá
mikli snill ing ur Ragn ar H. Ragn­
ars. En hvenær á kvað Agn es að
verða prest ur?
„Það var þeg ar ég var 17 ára.
Þetta var auð veld á kvörð un því ég
var mik ið í kring um föð ur minn og
fannst allt svo flott sem hann var að
gera í kirkj unni. En þetta var ekki
al veg sam kvæmt því sem þá var að
ger ast inn an þjóð kirkj unn ar. Þá var
ekki enn þá far ið að vígja kon ur til
prests og fram að þessu að eins tvær
kon ur lok ið guð fræði prófi, Geir­
þrúð ur Hild ur Bern höft 1942 og
Auð ur Eir Vil hjálms dótt ir 1962.
Það var held ur ekki „inn" á þess­
um tíma að fara í guð fræði deild ina.
Þeg ar ég inn rit að ist haust ið 1975,
að loknu stúd ents prófi frá Mennta­
skól an um á Ísa firði, voru sam tals
42 í allri guð fræði deild inni en ég
held þeir séu í dag yfir 200. Á hinn
bóg inn ein fald aði það hlut ina mik­
ið fyr ir mig að taka þessa á kvörð­
un varð andi há skóla nám ið. Á þessu
tíma voru að bæt ast við mörg fög
í há skól an um og marg ir af mín um
sam nem end um skiptu um deild í
HÍ."
Við erum
Hvann eyr ing ar
Að loknu guð fræði prófi hlaut
Agn es prests vígslu, enda þurfti þess
í starf æsku lýðs full trúa þjóð kirkj­
unn ar, sem Agn es gegndi í fimm
ár, frá 1981­'86. Þá sótti hún um
starf sókn ar prests Hvann eyr ar­
presta kalls í Borg ar firði sem hún
gegndi í átta ár, það er fram á árið
1994. Áður en Agn es kom til starfa
á Hvann eyri höfðu verið nokk ur ör
presta skipti þar. Agn es tók við af
séra Ó lafi Jens Sig urðs syni, en þar
áður var séra Krist ján Ró berts son
prest ur á Hvann eyri.
„Til að byrja með settu hús næð­
is mál in strik í reikn ing inn. Prests­
bú stað ur inn á Stað ar hóli á Hvann­
eyri var orð inn lé leg ur og unn ið
var að end ur bót um á hon um fyrsta
árið í minni prests tíð á Hvann eyri.
Fyrstu mán uð ina bjugg um við því
í íbúð okk ar í Reykja vík, þar til að
Snorri og Sigga á Syðstu­Foss um
lán uðu okk ur gamla hús ið sitt til að
búa í. Þar vor um við í átta mán uði
eða þar til prests bú stað ur inn var
til bú inn um haust ið.
Það sem með al ann ars stend ur
upp úr frá ár un um á Hvann eyri er
að þar var ég með börn in ung. Sig­
urð ur elsta barn ið var sex ára þeg­
ar við kom um þang að. Mar grét var
ný fædd, þriggja mán aða, og einu og
hálfu ári eft ir að við kom um þang að
fædd ist Bald ur þriðja barn ið. Ég fór
því í fæð ing ar or lof með an ég var á
Hvann eyri. Þeg ar við svo flutt um
vest ur í Bol ung ar vík og börn in mín
voru spurð hvað an þau væru, þá
svör uðu þau því gjarn an til að þau
væru Hvann eyr ing ar. Það var gott
að vera barn í sveit inni."
Lífstakt ur inn öðru vísi
í sveit inni
Agn es seg ist minn ast góðra
kynna af fólki á Vest ur landi á árum
sín um á Hvann eyri. „Það var gam­
an að kynn ast fólki á þessu svæði
og það studdi mig í starf inu. Að
því leyti var auð velt að vera prest­
ur í Hvann eyr ar presta kalli. Hins­
veg ar gat stund um ver ið erfitt að
fara að vetr in um og sinna ferm ing­
ar fræðslu upp á Klepp járns reykj­
um, oft í hálku og vindi og stund­
um ó færð. Það hef ur breyst margt
frá þess um tíma, sam göng ur orðn­
ar betri bæði inn an hér aðs og milli
Vest ur lands og höf uð borg ar inn­
ar og bíl arn ir líka orðn ir betri. Ég
átti á Hvann eyr ar ár un um ekki bíl á
nagla dekkj um eða fjór hjóla drif inn,
en þeir veita meira ör yggi ef eitt­
hvað er að færð."
Að spurð seg ir Agn es að tals verð­
ur mun ur sé á sam fé lög un um, í
Borg ar firði og vest ur í Bol ung ar­
vík, á þess um tveim ur stöð um sem
hún hef ur þjón að sem sókn ar prest­
ur.
„Lífstakt ur inn er tals vert öðru­
vísi í sveit inni en í sjáv ar þorp un um
sem ég hef kynnst á mínu heima­
svæði fyr ir vest an. Í Borg ar firð in­
um var allt tengt við fjósa tím ann.
Fólk var því að fara á fund, sön gæf­
ingu eða leikæf ingu klukk an níu á
kvöld in og lét sig ekki muna um
að keyra þrjá tíu kíló metra á milli
sveita. Í fjörð un um fyr ir vest an,
sem voru inni lok að ir átta mán uði
árs ins þeg ar ég var að al ast þar upp,
fannst fólki vera þar allt til alls og
það var meiri hátt ar mál að skreppa
á milli staða. Það breytti ó skap lega
miklu fyr ir Bol vík inga þeg ar að
göng in komu. Núna skrepp ur fólk
á milli oft á dag, en áður var þetta
ó ör yggi að fara um Hlíð ina, Ós­
hlíð. Sér stak lega í myrkri og rign­
ingu þeg ar eng an veg inn var hægt
að gera sér grein fyr ir hvort eitt­
hvað grjót hrun var á ferð inni."
Þá hug ar mað ur mál ið
Blaða mað ur hafði velt upp þeirri
spurn ingu í fram hald inu þeg ar
Agn es sagð ist hafa á kveð ið að læra
til prests 17 ára göm ul, og kirkj an
á þeim tíma kven manns laus, hvort
að svona á kvörð un mætti hrein­
lega ekki rekja til upp reisn ar anda.
En það hef ur þá varla hvarfl að að
henni á þeim tíma að hún ætti ein­
hver tím ann eft ir að verða bisk up?
„Jú, Hólm fríð ur syst ir mín, sem
er ári yngri en ég, sagði einmitt að
þetta væri upp reisn ung lings ár anna
hjá mér að ætla að verða prest ur.
Nei, vita skuld leiddi ég ekki hug­
ann að ein hverju öðru í fram tíð inni
en að starfa sem guð fræð ing ur eða
prest ur. En þeg ar nógu marg ir eru
bún ir að segja þetta og hvetja mann
til þess þá hugs ar mað ur mál ið.
Fram í jan ú ar á þessu ári hafði ég
ekki leitt hug ann að því að ég yrði
kannski bisk up, þannig að að drag­
and inn var ekki lang ur."
Sam eig in legt verk efni
Sam tal ið hjá okk ur Ag n esi
beind ist að þeim erf iðu mál um sem
kirkj an hef ur glímt við síð ustu ára­
tug ina, mál sem upp komu 1996
og síð an 2010. Agn es seg ir að þeg­
ar fyrra mál ið kom upp hafi kirkj an
ver ið mjög van bú in að mæta því.
„Ég vona svo sann ar lega að þessi
erf iðu mál séu að baki og kirkj­
an geti nú horft fram á bjart ari og
betri tíma. Sann ar lega harma ég að
fólk hafi þurft að líða vegna þess ara
mála eins og fram hef ur kom ið við
það í við töl um.
Ég vil stuðla að því að við lít­
um á það sem sam eig in legt verk­
efni okk ar að halda fagn að ar er ind­
inu á lofti. Þetta á við um okk ur öll
sem þjón um kirkj unni, hvort held­
ur við erum vígð ir þjón ar eða ekki.
Þá á ég við allt sem felst í trúnni;
orð, hugs un ar hátt ur og breytni. Ég
myndi vilja sjá að krist in gildi verði
á fram grund völl ur hugs ana okk ar
og við mót un þjóð fé lags ins."
Eitt af stóru mál un um inn an
kirkj unn ar eru mál efni sam kyn­
hneigðra. „Með nýj um hjú skap ar­
lög um er fólki af sama kyni heim­
ilt að ganga í hjóna band. Kirkj an
fer eft ir þeim lög um og form fyr­
ir hjóna vígsl ur fólks af sama kyni
hef ur ver ið út bú ið í sam ræmi við
það. Kirkj an lít ur á all ar mann eskj­
ur jafn ar fyr ir lög um og fyr ir Guði
og eru þá eng ar mann eskj ur und­
an skild ar.
Verk efn in framund an eri fjöl­
mörg. Það þarf að huga vel að
skipu lags mál um, fjár mál um,
fræðslu mál um og boð un svo eitt­
hvað sé nefnt. En að al mál ið er þó
alltaf það að finna nýj ar leið ir til að
er indi Jesú Krists nái eyr um fólks,
því það hjálp ar í dag legu lífi og gef­
ur kraft til að lifa og starfa."
þá
„Verst að þetta var ekki strák ur"
Sögðu Ís firð ing ar þeg ar Agn es ný kjör inn bisk up kom í heim inn
Nokk urra ára gömlu mynd af börn um Agn es ar: Bald ur, Sig urð ur og Mar grét
Séra Agn es M Sig urð ar dótt ir ný kjör inn bisk up Ís lands.