Vísbending - 23.12.2013, Blaðsíða 38

38
Páll postuli
Páll eða Sál, sem hann var áður nefndur, var gyðingur og farísei,
seinna kallaður Páll postuli. Hann var fæddur í Tarsus í Anatólíu,
Asíuhluta Tyrklands, 10 árum fyrir fæðingu Jesú. Er þess getið
í Biblíunni, að hann sem farísei hafi ofsótt kristna menn, brennt
bænahús þeirra og jafnvel tekið þátt í pyndingum og drápi heilags
Stefáns, þess sem alltaf er sýndur sundurstunginn af örvum. Frá því
segir líka í Biblíunni að Páll hafi verið á leið á hestbaki til Damaskus
í Sýrland. Nema hvað, mikið ljós lýsti upp himininn, gæti hafa
verið einhver konar elding. Hann er ávarpaður að ofan með rödd sem
spyr: Sál, af hverju ofsækir þú mig? Páli bregður svo að hann datt
af hestinum og spyr: Hver ert þú, lávarður? Sá segist heita Jesús
sem hann sé að ofsækja. Snerist nú Páli hugur og trúir því að hann
hafi verið ávarpaður af guðlegri veru. Ákveður hann þá að snúast
á sveif með kristnum mönnum og hjálpa þeim við að breiða út
fagnaðarerindi Jesú. Eftir hann liggja margar ritsmíðar í Biblíunni
sem hann skrifar í þessum tilgangi.
Á hásléttunni, suðaustur af Ankara, eru frjósöm svæði og þar
er sumstaðar að finna „fjölbýlishús“ af ýmsum stærðum, bæði
náttúrugerðum steinturnum og í stórum neðanjarðarborgum. Um
200 neðanjarðarborgir hafa fundist þar sem hundruð þúsunda gátu
búið, eða flúið til ef hætta ógnaði tilveru þeirra. Þarna var stunduð
búfjárrækt, bjór- og víngerð, nóg var af vatni og rörakerfi sáu um
að nóg væri af fersku lofti sem dregið var úr farvegi ár sem rennur
U
m 300 árum eftir fæðingu Jesú ákvað hin kristna
kirkja, að frelsarinn hefði fæðst 25. desember í
upphafi tímatalsins í Betlehem, þar sem nú er
Vesturbakki lands Palestínumanna. Nákvæm tíma-
og staðsetning skiptir ekki meginmáli, nálægt þessari tímasetningu
og ekki langt frá Jerúsalem fæddist þessi líklega merkilegasta
persóna mannkynssögunnar, sem sagðist vera sonur guðs og
boðaði kærleika og frið. Hann er upphafsmaður fjölmennustu
trúarbragða heims og siðmenning þeirra sem hana aðhyllast er
byggð á kenningum Jesú. Eins og kunnugt er létu Júdeubúar, með
fulltingi Rómverja, krossfesta hann fyrir þessar skoðanir. Engu að
síður trúðu margir á fullyrðingar Jesú um guðlegan uppruna og
tileinkuðu sér kærleiksboðskap hans. Þessi hópur óx þótt þeir væru
ofsóttir af yfirvöldum og þeim sem töldu Jesú vera falsspámann.
Margir flúðu Júdeu og hluti þeirra hélt norður, gegnum Sýrland til
Tyrklands, en margir í því landi trúðu á „heilaga móður jörð“ sem
þeir nefndu Hebu. Sá átrúnaður var víst ekki svo ólíkur kristinni
trú, Maríu mey og barninu hennar. Engu að síður urðu þessir
kristnu söfnuðir fyrir áreiti í Tyrklandi og gerðu eflaust margir
ráðstafanir til að forðast óvinveitta hópa með því að notfæra sér
bústaði í steingerðum turnum sem þar eru fyrir af náttúrunnar hendi
og með því að setjast að í neðanjarðarborgum, sumum átta hæðir
niður í jörðinni.
BJöRN
SIguRBJöRNSSON
FV. FORSTJÓRI Og
RÁðuNEYTISSTJÓRI
Á SLÓðum PÁLS POSTuLa,
ÓðINS Og þÓRS
Valan sér - væntanlega þegar norður í álfu kom - jörð upp koma úr ægi, iðjagræna, fossa, fugla
og fiska. þar finnast gullnar töflur í grasi sem goðin virðast hafa týnt. Nú vaxa akrar, böl allt batnar.
Á þessi fagra lýsing við Norður-Evrópu, danmörku, Svíþjóð og Noreg?
Vangaveltur um fjarlæga frændur