Víkurfréttir - 05.01.2012, Blaðsíða 10

10 FIMMTUdagUrInn 5. janúar 2012 • VÍKURFRÉTTIR
Flestir þekkja verslunina undir
nafninu Fíabúð, en hún virðist
blómstra ágætlega í núverandi
árferði og mitt á milli tveggja
stórverslana. Margir íbúar Reykja-
nesbæjar hafa á orði að þarna sé
vinalegt andrúmsloft og þjónusta
og vöruúrval með besta móti. Hver
sem skýringin er á velgengni Kosts
þá kíkti blaðamaður í heimsókn til
Gunnars þar sem hann sat á afar
litlum lager verslunarinnar. Faðir
hans Guðmann Rúnar Lúðvíks-
son, sem nýlega er kominn á eftir-
laun sat innar í enn minna rými
og grúskaði í pappírsvinnu. „Hann
kemur enn hingað karlinn, enda
hefur hann aldrei verið vanur að
sitja kyrr í langan tíma í einu,“ segir
Gunnar en faðir hans, sem alltaf
er kallaður Rúnar rak verslunina
um tíma áður en Gunnar tók við
keflinu.
„Þegar ég kaupi Hólmgarð árið
1994 þá eru flestir kaupmennirnir
á horninu að hætta. Þá fór maður
að leita hugmynda út fyrir land-
steinana. Maður heyrði af dönskum
kaupmönnum sem voru að rífa sig
upp aftur og voru að sérhæfa sig
svolítið og reyna að gera hlutina
svolítið öðruvísi,“ segir Rúnar en
hann mætir enn á skrifstofuna eins
og áður kom fram og börn þeirra
hjóna hjálpa einnig til í litla fjöl-
skyldufyrirtækinu.
Kostur er hluti af Þín verslun sem
er innkaupakeðja fjögurra verslana:
Melabúðarinnar í Vesturbæ, Kass-
ans í Ólafsvík, Miðbúðarinnar við
Seljabraut í Reykjavík og Kostar.
Fyrir u.þ.b. tuttugu árum voru 20
verslanir inni í keðjunni en nú
standa fjórar eftir. Keðjan sér um
innkaupasamninga við framleið-
endur og stórkaupmenn og sam-
eiginlega markaðssetningu verslan-
anna að hluta til. Gunnar segir að
Melabúðin sé kannski ekki bein
fyrirmynd að verslun þeirra hjóna
en það sé frábær búð sem ekki sé
slæmt að vera líkt við, sannarlega
megi taka hana til fyrirmyndar.
Erfitt að keppa við risana
Gunnar segir samkeppnina við
risana allt í kring vera djöfullega,
bilið milli búðanna er að hans
mati allt of mikið þegar kemur
að verði en hins vegar séu þau að
rembast eins og rjúpan við staurinn
við að keppa við stærri búðirnar.
Það segir Gunnar takast ágætlega.
„Við erum ánægð á meðan við
›› Matvöruverslunin Kostur í Njarðvík gengur vel í erfiðri samkeppni við matvörurisana.
›› Hálfrar aldar saga matvöruverslunar á sama stað:
Vinalegt andrúmsloft og þjónusta
og vöruúrval með besta móti
„Við fundum mikið fyrir því hjá Njarðvíkingunum að
það hafi vantað svona búð, sérstaklega þegar við fórum
af stað með þetta,“ segir Gunnar Felix Rúnarsson sem
rekur verslunina kost við Holtsgötu í Njarðvík ásamt
Örnu Hrönn Sigurðardóttur, konu sinni. Þau hafa rekið
verslunina allar götur síðan 2006 en húsnæðið er fyrir
löngu orðið samofið sögu Njarðvíkur enda staðið verslun
þar frá árinu 1960.
Fíabúð eins og verslunin er gjarnan kölluð í daglegu tali Njarðvíkinga, hefur verið einn af
hornsteinum Njarðvíkur allt frá því á fyrri hluta
20. aldar. Þeir Friðjón Jónsson og Sigurður Guð-
mundsson komu fyrst verslun í Njarðvík á tryggan
grunn árið 1939 þegar þeir reistu lítið verslunarhús
á Þórukotslóðinni. Friðjón og Karl Oddgeirsson
uppeldissonur hans réðust í það að reisa húsnæðið
á horni Borgarvegs og Holtsgötu árið 1959 þar sem
það hefur staðið síðan og hýsir nú verslunina Kost.
Þegar Friðjón hætti með búðina upp úr 1970 hafa
ýmsir aðilar komið að rekstri búðarinnar.
höfum laun út úr þessu en þetta er
engin peningavél,“ segir Gunnar
og hlær við. Hann segir þetta vera
skemmtilegt og gefandi starf þar
sem þau hjónin hitti mikið af fólki
og hafi kynnst sumum þeirra vel.
Hann segir hvern dag jafnframt
vera skemmtilegan og fjölbreyttan.
Þeir feðgar segja reksturinn hafa
gengið bærilega en til þess að þetta
geti gengið þá þurfi að vera til vörur
og smá sérstaða. „Fólk þarf að finna
fyrir því að við séum að vinna okkar
vinnu og maður þarf að vera stöð-
ugt á tánum, segir Gunnar. Rúnar
bætir svo við: „Það er nú þannig
að þú kemur tvisvar og biður um
einhvern hlut og hann er ekki til,
þá eru allar líkur á því að þú farir
eitthvert annað,“ segir Rúnar. „Hjá
okkur er það líka þannig að einhver
Jón Jónsson úti í bæ kemur til okkar
af því að við eigum til einhverja
ákveðna vöru, þá þurfum við að
passa upp á að sú vara sé alltaf til,
jafnvel þó að þetta sé eini einstak-
lingurinn sem kaupir þessa vöru.
Það gerir okkar verslun sérstaka.“
Miðað við fermetrafjölda þá er
vöruúrvalið gott í versluninni
en Gunnar segir að oft hafi hann
langað í meira pláss. Búðin er þó
ágætlega stór að hans sögn en að-
staðan mætti vera betri. Lager-
pláss er takmarkað og aðstaða fyrir
starfsfólk alls ekki stór. „Það er samt
ekkert samasemmerki milli góðrar
afkomu og stærðar búðarinnar,“
bætir Rúnar við.
Sárvantar kjötborð
á Suðurnesjum
Oft hefur verið rætt um að koma
upp kjötborði í Kosti en umstangið
í kringum það yrði töluvert. „Þar
kemur inn gríðarleg reglugerð og
við þyrftum líklega að byggja við
húsið,“ segir Gunnar. Faðir hans
man tímana tvenna þegar kemur
að verslun og hann rifjar upp
þegar hann var að hefja rekstur í
Hólmgarði árið 1994. „Ég get nú
sagt þér það að þegar ég var að byrja
þar þá var þar kjötborð eins og í
flestum verslunum á þeim tíma. Ég
var einungis búinn að reka búðina
í rúma tvo mánuði þegar ég ákvað
að hætta með kjötborðið og fór að
forpakka öllu kjöti. Þá sögðu aðrir
sem voru tengdir verslunarrekstri
að ég yrði nú snöggur að fara á
hausinn eftir þetta. Það voru hins
vegar ekki liðin nema 2-3 ár þangað
til að allir nema Samkaup voru
búnir að henda út kjötborðinu, svo
hentu þeir því út á endanum,“ segir
Rúnar og hlær við.
Hann segir það vera dýrt að vera
með kjötborð. „Þar þarftu að vera
með eina manneskju fyrir innan
öllum stundum á meðan búðin er
opin. Það er líka óhemju vinna að
gera allt klárt á morgnana. Síðan
þarf að vera með aðstöðu til að
hantera kjöt, helst þarf fagmann í
því. Til þess að það gangi að vera
með kjötborð þarf töluvert mikla
verslun, þess vegna skildi ég aldrei
þá ákvörðun að taka kjötborðið úr
Samkaupshúsinu á sínum tíma.“
Hann er þeirrar skoðunar að þá
hefðu þeir hjá Samkaupum átt að
fara meira í áttina að því sem er í
gangi hjá Fjarðarkaup í Hafnarfirði
en að fara að keppast við Bónus,
það sé afar erfitt. Þeir feðgar eru
sammála um það að það sé skömm
af því að ekki sé kjötborð á Suður-
nesjum.
Eru ekki í verðstríði
Varðandi samkeppnina þá er
Gunnar ekki mikið að eltast við
verðstríðið. „Um leið og maður er
farinn að velta því of mikið fyrir
sér hvort að þú sért á sama róli og
hinir hvað verðið varðar þá held ég
að maður gleymi því að hugsa um
gæðin. Það er t.d. orðið þannig hjá
þessum stóru verslunum að þeir
eru með starfsfólk sem gerir ekkert
annað en að kanna verðið hjá
keppinautunum. Þannig er það nú
ekkert hjá okkur smærri búðunum
og það sést bara best á því að
fólk kemur mikið hingað því við
reynum að hafa þetta persónulegt
og vinalegt. Þó eru stórmarkaðirnir
Kostsfjölskyldan, Gunnar Felix Rúnarsson, Arna Hrönn Sigurðardóttir og Kamilla Sól Gunnarsdóttir.
Verslunarhúsið hefur ekki breyst mikið í áranna rás. Hér er
verslunin undir merkjum Fíabúðar og eins og sjá má hefur oft
verið fjör á bílastæðinu. Myndirnar eru yfir 20 ára gamlar.