Víkurfréttir - 21.06.2012, Blaðsíða 23

23VÍKURFRÉTTIR • FIMMTUDAGURINN 21. júNí 2012
útspark Ómar JÓhannsson
Ómar Jóhannsson, markvörður og
starfsmaður í Fríhöfninni sparkar
pennanum fram á ritvöllinn.
safnað fyrir
minningum
Ég fjárfesti í blaðinu Vinkillinn fyrir stuttu. Virkilega flott blað
sem ég vona að sem flestir hafi keypt. Ekki vegna þess að það
er mynd af mér í blaðinu, allir væntanlega komnir með nóg af
mér hérna í Víkurfréttum. Heldur vegna þess að salan á blaðinu
er fjáröflun fyrir 6. flokk Keflavíkur sem leggur brátt af stað til
Vestmannaeyja á hið árlega Shellmót. Fyrir þá sem eru aðeins
eldri er Shellmótið gamla Tommamótið. Stærsta og flottasta mót
yngri flokka Íslands. Ég er farinn að hallast að því að ég eigi aldrei
eftir að spila með íslenska landsliðinu á HM. Shellmótið fyrir
mér var það næsta sem ég komst því. Stemmingin að fara nánast
til útlanda, sem Vestmannaeyjar voru þá fyrir mér, að keppa í
fótbolta var æðisleg. Að sofa, borða og fíflast með liðinu heila helgi
og svo spila fótbolta, það gerist einfaldlega ekki betra.
Þessi pistill á reyndar ekki að vera neinn áróður fyrir 6. flokk
Keflavíkur. Ég vil bara hvetja fólk til þess að taka vel á móti
krökkum sem eru að safna fyrir hinum og þessum æfinga- eða
keppnisferðum. Að fara í keppnisferðir með liðinu var ekki
bara ótrúlega skemmtilegt, heldur einnig ótrúlega þroskandi.
Lítil skref í átt að standa á eigin fótum með hjálp fararstjóra og
foreldra sem fylgdu með. Það var til dæmis ekkert lítið mál þegar
maður fékk að heyra fyrsta dónabrandarann sinn 10 ára í Eyjum.
Það var einhver galsi í strákunum þegar átti að fara að sofa og
einn af fararstjórunum lofar okkur dónabrandara ef við höfum
hljóð. Það varð dauðaþögn á 0,3 sekúndum. Þá var maður stór
kall að hafa heyrt alvöru dónabrandara. Seinna áttaði maður sig
á því að brandarinn var ekki sérlega dónalegur, en samt nóg til
þess að þagga niður í okkur í smá stund.
Ég fór í mína fyrstu utanlandsferð með 4. flokknum til Hjörring í
Danmörku. Þá var ég 13 ára á yngra ári og spilaði með B-liðinu.
Það var engin sér keppni fyrir B-liðin heldur þurftum við að
spila við A-liðin hjá hinum. Það gekk ekkert allt of vel og við
lentum í neðsta sæti. Ferðin var samt virkilega skemmtileg og
við alls ekki ósáttir. Sól og blíða allan tímann og maður gat eytt
vasapeningnum í það sem maður vildi. Öll liðin fengu bikar fyrir
þátttökuna á mótinu og fyrirliðinn okkar, sem var Sigurður
Aðalsteins, tók við honum. Hann var fyrstur til að taka við bikar,
enda urðum við neðstir. Hann var samt ekki fúlari með úrslitin
en það að hann kyssti bikarinn rembingskossi og lyfti honum svo
hátt á loft. Fólk missti sig ekki alveg í fagnaðarlátunum en sumir
misstu sig samt, enda var þetta frábær endir á þátttöku okkar á
mótinu.
Úrslitin skipta ekki öllu máli í þessum mótum. Oft er það eitthvað
annað sem situr eftir og ferðin sjálf er aðalatriðið. Auðvitað vill
maður alltaf vinna og ég var nokkuð lánsamur að spila í góðum
flokki. Okkur gekk yfirleitt vel á þeim mótum sem við tókum
þátt í. Danmörk er þar undantekningin. Sala á blöðum, bóni,
mandarínum og annað eru mikilvægar fjáraflanir fyrir þessa
krakka. Vonandi taka sem flestir vel á móti þeim því reynslan
sem fæst úr þessum ferðum er ómetanleg.
Æfir í elsta „gymminu“
í Las Vegas
www.heilsuhusid.is
Hringbraut 99 Keflavík Sími 578 5560
Opið: mánud. - föstud. 10 -18
Ásdís Ragna
Einarsdóttir
grasalæknir
veitir ókeypis ráðgjöf í
Heilsuhúsinu, Hringbraut 99,
Reykjanesbæ
þriðjudaginn 26. júní
milli kl. 15:00 og 18:00.
Ástrós Brynjarsdóttir er 13 ára stúlka sem æfir taekwondo
með Kef lavík. Hún er með
svarta beltið og ein efnilegasta
taekwondo stúlka landsins. Hún
er tvöfaldur Íslandsmeistari, árið
2011 og 2012. Hún keppti einnig
á sínu fyrsta móti erlendis 2012,
Norðurlandamóti þar sem hún
fékk silfur og brons í tveimur
greinum. Páll Orri Pálsson
fréttamaður Víkurfrétta settist
niður með henni og ræddi við
hana um íþróttina taekwondo.
Hvernig kom það til að þú byrjaðir
í taekwondo?
Ég var í 2. bekk og vinkona mín
kom til mín og spurði mig hvort
ég vildi koma með sér og prufa og
ég var til í það. Okkur fannst þetta
bara skemmtilegt svo við héldum
bara áfram. Hún hætti síðar en
ég hélt áfram af því að mér fannst
þetta bara svo skemmtilegt.
Hvað heillar þig mest við þessa
íþrótt?
Hvernig maður getur varið sig ef
eitthvað kemur upp á.
Hvernig undirbýrðu þig fyrir
taekwondomót?
Við gerum mikið af þrekæfingum
og eftir æfingar setjumst við niður
í svona 1 mínútu og hugsum um
hvernig bardaginn á að vera.
Hv a ð e r l e i ð i n l e g a s t v i ð
æfingarnar?
Þegar kennarinn segir manni að
gera eitthvað og maður skilur bara
ekki hvað hann er að tala um.
En hvað er skemmtilegast?
Það er bara allt skemmtilegt
en Poomsae er skemmtilegast
(Poomsae er þegar maður ímyndar
sér einhvern andstæðing og maður
á að verja sig og sparka í hann,
eins og þú værir að keppa á móti
einhverjum).
Hvað ertu búin að æfa lengi?
Í fimm ár.
Áttu þér einhver markmið í
íþróttinni?
Já, fara til útlanda og vinna næsta
mót.
Hvað æfirðu mikið á viku?
Ef það er venjuleg vika þá er það
3-4 sinnum í viku en ef það er mót
framundan þá er það svona 5-6
sinnum.
Hvernig nýtist taekwondo þér í
daglegu lífi?
Einbeitingin nýtist mér vel.
Hvað þarf maður að gera til þess
að fá svart belti?
Maður þarf að mæta á æfingar, æfa
vel kóresku orðin og æfa spörkin
og allt. Svo þarf maður að brjóta
múrstein og vera með spörkin á
hreinu þegar mætt er í prófið.
Hvað þarf maður að gera til að
sigrast á andstæðingnum?
Bara vera yfirvegaður og passa
brynjuna og líka sparka í hana hjá
andstæðingnum, þannig safnar
maður stigum.
Af hverju þarf maður að klæðast
svona hvítum slopp, eins og
margir kalla það?
Þetta er bara gömul hefð í
taekwondo.
E r t a ek won d o ek k i f rek ar
strákaíþrótt, er eitthvað verið að
skjóta á þig?
Nei, ég held að stelpur þori bara
ekki eins mikið að fara í þetta, en
þetta er klárlega fyrir bæði kynin.
En hvernig er félagsskapurinn í
taekwondo?
Bara mjög góður.
Hver er uppáhaldsíþróttamaðurinn
þinn?
Helgi R afn (Guðmundsson)
kennari minn, hann er bara góður
og er alltaf að sýna okkur eitthvað
nýtt og skemmtilegt.
Hver er fyrirmynd þín
í íþróttum?
Jón Steinar bróðir minn og Helgi
Rafn kennari minn.
Hvað eru mörg belti?
12 belti með svarta beltinu og
eftir svarta beltinu koma nokkrar
gullrendur á beltið.
Á næstunni mun Víkurfréttir kynna ungt og efnilegt íþróttafólk
af Suðurnesjunum bæði hér í blaðinu og með myndbandi á vf.is.
Umsjón með þættinum hefur Páll Orri Pálsson.
STELPUR ÞORA BARA EKKI EINS
MIKIÐ AÐ FARA Í ÞETTA
Uppáhalds matur?
Píta
Sjónvarpsþáttur?
90210
Drykkur?
Klárlega vatn
Tónlistarmaður?
Adele
Skyndibiti?
Subway
Ávöxtur?
Epli
Hlutur?
Bikararnir mínir
Yfirheyrslan:
Sjáið skemmtilegt video
um þetta efni á vf.is
Meiðir maður sig eitthvað
í taekwondo?
Maður fær alveg marbletti og slíkt
en maður er eiginlega ekkert að
meiða sig eða brotna eða eitthvað
þannig. Svo erum við líka með
hlífar, hjálm og góm og svoleiðis.
Fylgistu með öðrum íþróttum og
þá hverjum?
Já, stundum handbolta, körfubolta
og fótbolta. Ég æfði þær líka þegar
ég var lítil.
Áttu svo einhverja
skemmtilega sögu úr íþróttum?
Já, t.d. á seinasta ári á Íslandsmótinu
þá var ég búin að vera með
lungnabólgu og ég var ekkert búin
að æfa neitt en fór samt á mótið og
ég gerði bara formið og svo þegar
formið var búið þá fór ég út í horn
og hóstaði mikið af því að ég mátti
ekki hósta í forminu, þá myndi ég
fá mínusstig og vann mótið.
Víkurfréttir á nýjum stað!
Erum á 4. hæð í Krossmóa 4, Reykjanesbæ.