Neytendablaðið - 01.09.2007, Blaðsíða 23

Seðilgjöldin eru mörgum þyrnir í augum
enda er fljótt að safnast saman þegar seðil-
gjald er lagt á hvern einasta reikning í
hverjum mánuði. Neytendasamtökin hafa
mótmælt þessu gjaldi og telja eðlilegt að
kostnaður við að greiða reikninga eigi að
vera innifalinn í verði vörunnar eða þjón-
ustunnar.
Rafrænir greiðsluseðlar vinsælir
Til að lækka eða losna við seðilgjöldin
kjósa sífellt fleiri rafræna greiðsluseðla, en
sú leið er aukinheldur umhverfisvænni en
hefðbundna leiðin. Gallinn er bara sá að
þegar greiðsluseðlarnir og reikningarnir
hætta að berast inn um lúguna og eru
greiddir sjálfkrafa í greiðsluþjónustu eða
af kreditkortareikningi er hætt við að fólk
skoði ekki reikningana reglulega.
Skoðunarskylda neytenda
Neytendasamtökin hafa fengið þó nokkur
mál inn á borð til sín er varða greiðslu
fyrir óumbeðna þjónustu eða þjónustu sem
fyrirtækið veitir ekki lengur. Í mörgum
tilfellum er um að ræða reikninga frá
símafyrirtækjum sem hafa verið greiddir
jafnvel mánuðum saman áður en upp
kemst að enn er verið að greiða fyrir ADSL-
tenginguna sem löngu var búið að segja
upp eða farsímanúmerið sem ekki er lengur
í notkun. Þegar slík mál koma upp getur
verið erfitt að fá leiðréttingu mála sinna
vegna þess að neytandinn ber að hluta sök.
Honum ber skylda til að skoða reikningana
sína og gera athugasemdir ef eitthvað er
ekki eins og það á að vera.
Greitt fyrir netfang sem sagt hafði
verið upp
Maður flutti netviðskipti sín frá einu
fyrirtæki til annars og vissi ekki betur en
allt hefði gengið vel fyrir sig. Þó hélt hann
áfram símaviðskiptum hjá fyrirtækinu
sem hann hafði verið í netviðskiptum við.
Maðurinn hafði nokkru áður samþykkt
boðgreiðslur af kreditkorti sínu til að spara
seðilgjöldin. Vissulega hafði hann mögu-
leika á að skoða reikninginn á læstum
viðskiptasíðum hjá símafyrirtækinu með því
að skrá sig inn og stofna lykilorð o.þ.h. en
aldrei varð úr því. Það var ekki fyrr en 28
mánuðum síðar sem hann rakst á rafræna
símareikninga í heimabankanum að hann
sá að þar voru gjaldfærðir reikningar uppá
1.320 krónur í mánuði fyrir netfang sem átti
að hafa verið lagt niður þegar hann skipti
um netfyrirtæki. Þessi þjónusta var skuld-
færð mánaðarlega allan þennan tíma án
þess að hann hefði gert sér grein fyrir því.
Símafyrirtækið endurgreiddi 12 mánuði þó
það viðurkenndi að uppsögnin hefði farið
fram 28 mánuðum fyrr.
Flókinn reikningur
Í öðru máli sem kom inn á borð Neytenda-
samtakanna var þó ekki um að ræða rafræna
greiðsluseðla. Í því máli hafði maður nokkur
borgað tvöfalda ADSL-áskrift í heilt ár. Upp
komst um þetta þegar maðurinn hringdi í
fjarskiptafyrirtækið þar sem honum þótti
símreikningur sinn óvenju hár. Þá kom
í ljós að hann borgaði 4.000 krónur auka-
lega á mánuði fyrir þjónustu sem hét „mán-
aðargjald vegna internetáskriftar“. Hann
borgaði líka mánaðargjald vegna ADSL-
tengingar. Þarna hafði fyrirtækið gert
mistök og þegar maðurinn leitaði réttar
síns var honum boðin endurgreiðsla 6
mánuði aftur í tímann. Maðurinn leitaði
til Neytendasamtakanna sem skoðuðu
málið og töldu manninn eiga rétt á fullri
endurgreiðslu enda hafði fyrirtækið gert
mistökin í upphafi og þá voru upplýsingar
á reikningum langt í frá skýrar og einfaldar.
Þannig hafði t.d. ADSL-áskriftin gengið
undir þremur ólíkum nöfnum á einu ári á
reikningum.
Fyrirtækið ákvað að endurgreiða manninum
ofgreidda upphæð að öllu leyti eftir afskipti
Neytendasamtakanna af málinu.
Mikilvægt að skoða reikninga
Skoðunarskylda hvílir vissulega á viðskipta-
vininum en það er samt engin afsökun að
vísa í innri eigin reglur þegar fyrirtæki fá
greiðan aðgang að greiðslukerfi neytandans
og misnota aðstöðu sína. Þessi sömu fyrir-
tæki hika ekki við að innheimta fullt verð
fyrir þjónustu hjá viðskiptavinum sem
týnast í kerfinu í langan tíma. Neytendur
hafa þá ekkert frekar tök á að vísa í
innri reglur heimilisins. Það er brýnt
að neytendur hafi yfirsýn yfir hvað er
skuldfært í boðgreiðslum eða í annarri
bankaþjónustu. Við viljum ekki að fyrirtæki
séu áskrifendur að tekjum fyrir óunna eða
óumbeðna þjónustu á okkar kostnað.
Þá er ástæða til að benda lesendum á að
tryggja að uppsögn sé gild þegar viðskiptum
við fjarskiptafyrirtæki er sagt upp. Algengt
er að fyrirtæki sjái um uppsögn fyrir
viðskiptavini en upplýsingarnar virðast oft
ekki skila sér. Það er því um að gera að fá
skriflega staðfestingu á því að uppsögnin sé
móttekin.
Það getur verið gott að losna við alla pappírshrúguna en
ekki má gleyma að skoða reikningana.
Eru fyrirtækin áskrifendur að tekjum fyrir óunna
eða óumbeðna þjónustu á kostnað neytenda?
Ertu að borga tvisvar?
 NEYTENDABLA‹I‹ 3. TBL. 2007