Reykjalundur - 01.10.1977, Síða 15

Carl Brand
FRAMKVÆMDASTJÓRI
Hugleiðingar um atvinnumöguleika
öryrkja hér á landi og erlendis
Hvaða hindranir eru helstar fyrir öryrkja
á islenskum vinnumarkaði?
Ef talað er um t.d. í iðnaði þá eru helstu
vandkvæði þau hve fyrirtækin hér á landi eru
fámenn. Samkvæmt skýrslu 1974 frá Þjóðhags-
stofnuninni telja 57,3% allra íslenskra fyrir-
tækja 1—5 menn, 27% telja 6—10 menn, 8%
telja 11—20 menn, síðan er hundraðstalan öllu
lægri eða á bilinu 1,3—2,6%. Hjá flestum fyrir-
tækjum eru Jiví mjög verulegar takmarkanir
á Jjví að ráða menn til sérstaks starfs, heldur
þurfa menn að vera liðtækir við margbreytileg
störf. í hájjróuðum iðnaðarlöndum er frek-
ar hægt að veita einfaldari hluta framleiðslu-
vinnunnar til öryrkja, og t.d. þeim hluta, sem
inniheldur einföld, vanabundin störf til verk-
taka-fyrirtækja sem sjá um pakkningu og sam-
setningu og ráða gjarna öryrkja í sína þjón-
ustu.
Hér á landi verður hið opinbera að teljast
stærsti almenni vinnuveitandinn. Hjá ríkis-
stofnunum eru á starfsmannaskrá 11,839
manns, og á vegum Reykjavíkurborgar eru
nú um Jæssar mundir 9056 fastráðnir og 9133
lausráðnir, nokkur hluti þeirra eru árstíma-
bundnir starfskraftar. Þessar tölur samanlagð-
ar eru 30,028 eða tæplega 14% af allri íslensku
Jjjóðinni. Ekki hafa verið tekin með í dæminu
önnur bæjarfélög. Borgarstjórn Reykjavíkur
sýndi öðrum bæjarfélögum og að sjálfsögðu
REYKJALUNDUR
13