Reykjalundur - 01.10.1977, Side 21

anna er þeir koma út af hælunum, óhentug
atvinna og fátækt voru meginorsakir þess
iive batinn entist illa hjá öllum fjöldanum,
live margir þurftu að fara inn á hælin hvað
eftir annað og máske með lélegri batahorfur
en við fyrstu innlögn. Vinnuheimili þurfti að
byggja og þá var að hefjast handa.
Arið 1944 þegar bygging Vinnuheimilis
SÍBS hófst, var Árni kosinn formaður fyrstu
byggingarnefndarinnar er fékk það verkefni
að sjá um byggingu vinnuheimilisins. Starf
þeirrar nefndar var bæði erfitt og margþætt.
Vegna ástandsins í berklamálum þurfti að
flýta byggingunni svo sem unnt var. Hinsveg-
ar ríkti styrjaldarástand svo að erfitt var um
aðdrætti. Þarna reyndist Árni SÍBS einkar
séður og hagsýnn. Sigrast var á öllum erfið-
leikum, og aðeins nokkrum mánuðum eftir
að byggingaframkvæmdir hófust var hægt að
hefja rekstur heimilisins með 20 vistmönnum.
Árið 1948 tók Árni við framkvæmdastjórn
Reykjalundar. Þegar hann tók við því starfi
var atvinnurekstur þar nreð frekar frumstæð-
um blæ. Trésmíðaverkstæði, járnsmíðaverk-
stæði, saumastofa og fleiri smáiðnverkstæði
voru starfrækt þar og flest í hermannaskálum.
Með árunum hefir orðið mikil breyting á.
í giæstum vinnusölum er framleitt í sjálfvirk-
um vélurn og framleiðsla Reykjalundar er
löngu landsþekkt að gæðum. Þetta vinnu-
heimili sjúkra hefir undir stjórn Árna orðið
að einni stærstu verksmiðju landsins, er fram-
leiðir nytjavörur fyrir hundruð milljóna kr.
árlega, og hefur fyrir löngu gert Reykjalund
að einu af fjárhagslega traustustu fyrirtækjum
landsins.
Hinn myndarlegi atvinnurekstur Reykja-
lundar og frábær stjórn Árna á honum, hefir
einnig átt stærsta þáttinn í því að vekja at-
hygli á og kynna hið sérstæða átak berkla-
sjúklinga í endurhæfingarmálum. Snemma
lærðist SÍBS mönnum að Árni var mikilvirk-
ur og traustur starfskraftur og hinn ágætasti
félagi er jafnan var gott að leita ráða hjá,
enda hefir það um langt árabil verið svo að
álits Árna hefir jafnan verið leitað þegar
SÍBS hefir átt úr vöndu að ráða.
f }i>au meira en 30 ár sem við Árni höfum
starfað saman í stjórn SÍBS og á Reykjalundi,
þá hefir sannarlega margt á dagana drifið er
vert væri að minnast á. Margskonar erfiðleik-
ar hafa dunið yfir er örðugir Jaóttu viðskiptis
en þó munu Jrær fleiri ánægjustundirnar er
áfangasigrum var náð og |kl stundum fyrr en
búist liafði verið við.
Ég býst við Jdví að við minnumst báðir með
stolti þeirrar stundar er við afhentnm fyrstu
berklasjúklingunum, er útskrifuðust úr Iðn-
skóla Reykjalundar, skírteini sín, og J)að var
einnig mikil gleðistund þegar fyrsta plastvélin
á Reykjalundi tók að spúa út úr sér verkefn-
um fyrir vistmennina.
Á Jressum tímamótum í lífi Árna óska ég
honum til hamingju með farinn veg. Ég flyt
bonum þakkir mínar og fjölskyldu minnar
fyrir öll samveruárin. Þau bundu okkur
traustum vináttuböndum. Ég vil sérstaklega
óska honum til hamingju með það að hann
skuli hafa fengið tækifæri til Jress að styðja
við bakið á þeim er gegn berklunum börðust
og að hafa fengið að lifa Joann dag, er berkla-
sjúklingar, sem útskrifuðust af hælum, þurftu
ekki að óttast að lenda Jiar á ný.
1. október 1934, kvæntist Árni Hlín Ingólfs-
dóttur Jónssonar frá Innra-Hólmi.
Þau hjón eiga 6 uppkomin efnisbörn. Árni
og Hlín kynntust er bæði voru sjúklingar á
berklahælum.
Árni hefur nú látið af störfum í Reykja-
lundi og Joau hjón fluttst Jraðan. Það er sann-
arlega sjónarsviptir er þau nú hafa vfirgefið
Jrann stað er þau hafa átt svo ríkan þátt í að
móta.
Félagar SÍBS og aðrir þeir er notið hafa
vináttu þeirra og félagsskapar á undanförnum
árum sakna þeirra. Þeir þakka }:>eim ómetan-
legt framlag að þjóðnytjastarfi og óska Jæim
hjónum heilla og hamingju.
REYKJALUNDUR
19