Húnavaka - 01.05.1997, Blaðsíða 40

38
HÚNAVAKA
Eftir áramót fékk Kvenfélagasambandið mig til að vera með sauma-
námskeið í Hljómskálanum á Hótelinu á Blönduósi. Námskeiðið stóð í
fjórar vikur og það sóttu átta stúlkur.
Eftir námskeiðið var haldin sýning á því sem saumað hafði verið og
fengum við góða dóma fyrir árangurinn. Það var mér mikils virði.
Hafmn búskapur í Holti
Um jólin árið 1946 opinberuðum við Pálmi og giftum okkur svo vorið
eftir. Pálmi er sonur hjónanna, Olafs Björnssonar og Jósefínu Pálmadótt-
ur. Hann er fæddur 12. október 1916 að Mörk á Laxárdal. En þau voru
þá flutt að Eyvindarstöðum og höfðu búið þar um hríð. Á þeim tíma
höfðum við Pálmi kynnst.
Það var ekki mikið stúss í kringum giftinguna. Við komum bara við á
Æsustöðum hjá séra Gunnari Árnasyni um leið og við fluttum í Holt. En
um veturinn hafði Pálmi keypt Neðra-Holt á Ásum af Guðmundi Guð-
mundssyni og Jakobínu Vermundsdóttur sem bjuggu þar. Það þótti mik-
ið í ráðist því ekki var mikill auður í garði. Foreldrar Pálma fluttu með
okkur í Holt ásamt Sigríði Skaftadóttur sem var dótturdóttir þeirra og
ólst upp hjá þeim. Þau dvöldust þar hjá okkur meðan heilsa þeirra leyfði.
Búskaparár okkar í Holti gengu mjög vel. Það var náttúrlega mikið
unnið því að Pálmi byggði öll útihús upp og bætti við íbúðarhúsið því að
það var lítið. Og þegar börnin voru orðin sjö og görnlu hjónin með hluta
af því var orðið það þröngt í gamla húsinu að ekki varð komist hjá að
byggja við það. Túnið var lítið þegar við komum en búið að þurrka tölu-
vert af landi upp. Pálmi lagði kapp á að stækka það og tókst að rækta
mikið á ótrúlega skömmum tíma. Þegar við fórum var túnið orðið 35-40
hektarar.
Á okkar búskapartíma urðu feikilega miklar breytingar. Eg held að
fáar kynslóðir eigi eftir að lifa slíka byltingu á búskaparháttum og við höf-
um gengið í gegnum. Á okkar æskuárum voru orfið og hrífan enn, eins
og á landnámstíð, helstu heyskapartækin. Túnin lítil og að mestu leyti
þýfð og mikið heyjað á engjum þar sem jrúfurnar voru kroppaðar með
orfi og ljá. Annars hafði ég mikið gaman af heyvinnu og var alltaf úti að
raka, rifja eða taka saman þegar ég gat. Við heyjuðum mikið uppi í Efra-
Holti og höfðu krakkarnir mjög gaman af að fara þangað og leika sér í
þúfunum en það voru engar þúfur heima við bæinn þegar búið var að
slétta túnið þar í kring.
Svo breyttist þetta þegar vélarnar komu til sögunnar. Pálmi var með
þeim fyrstu sem fékk dráttarvél og eftir það tók \dð stöðug vélvæðing við
heyskap.