Húnavaka - 01.05.1997, Blaðsíða 135

HÚNAVAKA
133
þær mundir. Virðast síðustu leifar þeirra lána sem tekin voru til að fjár-
magna áveituna þar með hafa verið úr sögunni. Umsvif félagsins jukust
lítið næstu ár enda ekki við því að búast meðan kreppan herjaði enn en
brátt varð breyting á.
Aðdragandi framræslu
Frá og með aðalfundi í janúar 1941 hefst annar kafli framkvæmdasögu
Aveitufélagsins. A þessum fundi var ályktað um framræslu á engjunum:
Fundurinn felur stjórn félagsins að leita til Búnaðarþings ogfarafram á að
fá ríflega aðstoð frá því oþinbera til að koma íframkvæmd því nauðsynjamáli að
rœsa fram áveitusvœðið, svo fljótt sem nokkur kostur er á.
Þessi tillaga var samþykkt í einu hljóði og virðist því hafa verið talsverð-
ur áhugi meðal félagsmanna um þessar mundir á því að hrinda fram-
ræslu í framkvæmd.
Fyrrnefnd ályktun frá 1941 var reyndar ekki fyrsta ályktun aðalfundar
um framræslumál á Eylendinu. Þegar á 3. áratugnum var hafist handa
um að undirbúa framræslu með mælingum á svæðinu. A aðalfundi árið
1925 var skorað á stjórn félagsins „að útvega mann, sem til þess er hæfur
að gera mælingar á áveitusvæðinu og áætlun yílr skurði til framræslu“.
Fékkst það sumar reyndar enginn mælingamaður til verksins hjá Búnað-
arfélaginu en sumarið 1926 vann Guðmundur Jónsson frá Torfalæk \dð
mælingar á Eylendinu. Afrakstur þeirrar vinnu er kortið sem fyrr er
nefnt. Gerist síðan ekkert í framræslumálum til ársins 1941 að því er séð
verður og eru ástæður eflaust þær sem nefndar eru að framan fyrir lítilli
starfsemi félagsins almennt. Auk þess voru tæknilegar forsendur þess að
fara út í slíkar framkvæmdir tæpast fyrir hendi fyrr en í seinni heimsstyrj-
öldinni. Þá breyttust þær mjög með tilkomu nýrra skurðgrafna.
Þrátt fyrir áhuga upp úr 1940 fyrir framræslu varð nokkur aðdragandi
að því að hafist væri handa um hana. Félagsmenn ítrekuðu á aðalfundi
1942 að þeir teldu „brýna þörf að ræsa fram engjalönd félagsins" svo
fljótt sem kostur væri á. Búnaðarþing hafði þá þegar mælt með því við Al-
þingi að styrkja verkið. Akveðið var að breyta samþykkt félagsins með til-
liti til framræslu. Stjórninni var falið að útvega fjármagn og reyna að fá
skurðgröfu. Dráttur varð á því að skurðgrafa fengist.
í júní 1944 var áætlun Pálma Einarssonar landnámsstjóra um fram-
ræsluna ásamt korti af landinu kynnt félagsmönnum á aðalfundi. Ein-
dregið var þá gert ráð fýrir að félagið fengi skurðgröfu á næsta vori og
varð því að taka ákvörðun um hvort hefja ætti framræslu. Fundurinn