Fréttablaðið - 01.12.2015, Side 18

Fréttablaðið - 01.12.2015, Side 18
Á síðasta ári stunduðu 1.293 háskólanemar á 22 mismun-andi námsbrautum nám sitt á Landspítala. Ég var einn þessara nema og fyrir okkur er Landspítali ekki bara sjúkrahús heldur kennslustofa og þjálfunaraðstaða. Á Landspítala hef ég lært flest það mikilvæga sem ég kann í læknisfræði, að tala við mjög veikt og kvíðið fólk, sauma sár, velja réttu sýklalyfin og margt fleira. Ég gerði BS- rannsóknina mína við Landspítala líkt og hundruð annarra nema sem skila BS-, BA-, meistara- eða doktors- ritgerð í HÍ og HR á hverju ári. Þar þró- aði ég setninguna „Ég sé að þú hefur fengið stærsta herbergið“ til að kæta þá sem þurftu að liggja á ganginum vegna plássleysis og þar hef ég séð að ástandið er algjörlega óviðunandi. Vanrækt aðalatriði í umræðunni Flestum virðist ljóst að reisa þurfi nýjan Landspítala en staðsetning nýs spítala hefur orðið talsvert hita- mál og umræðan einkum snúist um umferðar mál. Hringbraut varð fyrir valinu í kjölfar ítarlegrar greiningar- vinnu sem m.a. tók tillit til nálægðar við HÍ. Í umræðunni virðist þessi þáttur nú hafa verið settur í annað, ef ekki þriðja sæti. Gagnrýnendur telja að nálægð háskóla sé óþarfi þar sem að á nýja spítalanum verði aðstaða fyrir nemendur og hægt er að senda tölvupóst milli stofnana. Ég hef fengið að vera hluti af því mennta- og rann- sóknarstarfi sem fer fram á Landspít- ala og ég held að þetta sé stórkost- legt vanmat á mikilvægi sambands háskóla og Landspítala og nálægðar í því samhengi. Ég er ekki tilbúinn að samþykkja að það eina sem skiptir máli við val á staðsetningu nýs spítala sé hvernig best er að keyra þangað. Háskólasjúkrahús er betra sjúkrahús Ég skynjaði það fljótt að Landspítali er háskólasjúkrahús. Kennslan er metnaðarfull og í fyrirlestrum mátti líta gröf og tilvitnanir úr tímamóta- rannsóknum eftir kennarann. Mér varð ljóst að á Landspítala er öflugt þekkingarsamfélag á heimsmæli- kvarða. Kennsla leiðir af sér nýjar kynslóðir heilbrigðisstarfsfólks auk þess sem hún viðheldur þekkingu kennaranna. Vísindastarf skilar nýrri þekkingu til sjúklinga mörgum árum áður en hún ratar í kennslubækur. Margir heilbrigðisstarfsmenn starfa því bæði fyrir háskóla sem kennarar og vísindamenn og fyrir spítala sem heilbrigðisstarfsfólk. Þannig sinna þau tveimur störfum sem tvinnast í eitt á Landspítala og geta veitt þjón- ustu sem ekki fengist með öðrum hætti. Nálægð skiptir máli Nálægð sjúkrahúss og háskóla er lykilatriði í góðu og frjóu samstarfi. Það er ómetanlegt fyrir sjúkrahús að vera huglægur hluti af háskóla en ávinningurinn er illa áþreifanlegur. Samnýting tækjabúnaðar, persónu- legar og stuttar boðleiðir og auðvelt aðgengi að sjúklingum, starfsfólki og rannsóknargögnum eru hins vegar afar áþreifanleg dæmi um þætti sem krefjast nálægðar og skerðast ef spítali og háskóli eru færðir í sundur. Nú rís þekkingarklasi í Vatnsmýrinni þar sem HÍ, HR, DeCode og Alvogen ryðja veginn fyrir heilbrigðistengda nýsköpun á Íslandi. Með nánu sam- starfi við þessa aðila skapast gríðar- leg tækifæri fyrir heilbrigðiskerfi og efnahag sem skerðast til mikilla muna með aukinni fjarlægð. Þess vegna leitast öll helstu háskólasjúkra- hús í heimi við að umkringja sig svip- uðum þekkingarklasa og þeim sem rís nú í Vatnsmýrinni. Farsæl sambúð í stað fjarbúðar Landspítali er undirstaða mennt- unar og rannsókna í heilbrigðisvís- indum á Íslandi. Á þannig stofnun vil ég starfa. Það er staðreynd að stór hluti HÍ verður að vera á sama stað og Landspítali ef ekki á að draga úr þjónustu, rannsóknarstarfi og sam- þættingu rannsókna og klínískrar starfsemi. Þetta er ekki aukaatriði eins og sumir vilja meina. Þetta er aðalatriði sem ekki má líta framhjá. Sjúklingurinn er í fyrsta sæti og með því að setja rannsóknir og menntun í öndvegi tryggjum við öfluga heil- brigðisþjónustu fyrir sjúklinga dags- ins í dag og sjúklinga framtíðarinnar. Þetta fæst ekki með fjarbúð. Þetta fæst með sambúð tveggja stofnana sem eru svona svakalega skotnar hvor í annarri. Landspítali + háskóli = sönn ást Mig setti hljóðan við orð Har-aldar Einarssonar á Alþingi þann 12. nóvember, þar sem þingmaðurinn fullyrti „að draga [mætti] úr eða nánast lækna 63% þeirra sem greinast með ADHD með breyttu mataræði“. Máli sínu til stuðn- ings vísaði Haraldur til bókarinnar Meltingarvegurinn og geðheilsa eftir Dr. Natöshu Campbell-McBride. Sagði efnið nokkuð torlesið, en ítrekar að höfundur rökstyðji mál sitt rækilega. Samkvæmt heimasíðu Alþingis stundar 8. þingmaður Suðurkjör- dæmis háskólanám og ætti því að vera fær um að staðreyna gildi heimilda. Í einhverjum heimóttarskap yfirsést Haraldi þó að Dr. Campbell-McBride hefur aldrei lagt fram gögn sem styðja fullyrðingar hennar, hvað þá gert öðrum kleift að staðreyna þær. Slæmt mataræði, hvað þá fæðuóþol eða ofnæmi, setur alla út af laginu. Ég hef sjálfur reynt að slíkt getur ýtt undir neikvæð einkenni ADHD. En Dr. Campbell-McBride vill meina að GAPS mataræðið jafnvel „lækni“ með- fædda taugaþroskaröskun á borð við ADHD, svo ekki sé minnst á einhverfu, þráhyggju, geðklofa … listinn teygir sig í hundraðið! Hingað til hafa flestar gagnreyndar rannsóknir staðfest að stórkostleg breyting á mataræði er svo mikið inngrip í daglegt líf einstaklings að engin leið er að draga ályktanir hvað ADHD varðar. Því kemur varla á óvart að vafi leiki á læknisfræðilegri menntun Dr. Campbell-McBride, en vissulega nam hún síðar næringar- fræði og selur grimmt bækur og fæðu- bótarefni sem byggja á hugmyndum hennar. Mér væri ljúft og skylt að senda Haraldi nokkra tengla til upp- lýsingar. Á haustfundi Framsóknarflokks- ins fann formaður sig knúinn til að kvarta yfir ótrúlegu „umburðarlyndi fyrir bulli og rangfærslum“. Með eftir- farandi orð í huga bið ég Sigmund Davíð vinsamlegast að huga að eigin framsóknarkálfum áður en lengra er haldið: Það er mikið af marklausum yrðingum hjá mönnum sem tala með virðingu um þessa alþingisbola sem ætti ekki að þola nema í nautheldum girðingum. (höf. Jóhann S. Hannesson, Hlymrek á sextugu) Marklausar yrðingar alþingisbola Það er staðreynd að stór hluti HÍ verður að vera á sama stað og Landspítali ef ekki á að draga úr þjónustu, rannsóknarstarfi og sam- þættingu rannsókna og klínískrar starfsemi. Mér væri ljúft og skylt að senda Haraldi nokkra tengla til upplýsingar. Sæmundur Rögnvaldsson 5. árs læknanemi og formaður Fé- lags læknanema Vilhjálmur Hjálmarsson einstaklingur með ADHD Breytingar á höfundalögum eru í vændum og þá er vert að huga að þeim breytingum sem eiga sér stað. Endurskoðun laga um höf- undarétt og afleidd réttindi hans er tímabær og einn hornsteina þeirra stjórnmálasamtaka sem ég tilheyri, Pírötum. Höfundaréttur er nefni- lega dæmi um lög, sem voru sett út frá ákveðnum forsendum sem ekki eiga endilega við lengur. Það þarf að endurskoða forsendur þeirra. Innan höfundalaga eru tvær for- sendur sem takast á: Annars vegar er það siðferðislegur réttur höfundar til að vera kenndur við verk sitt og stjórna fyrstu birtingu verka sinna. Hins vegar eru það efnahagsleg rétt- indi sem eru tryggð með afleiddum réttindum höfundaréttar. Siðferðislegur réttur höfunda byggist á þeirri hugmynd að sérhver sé höfundur orða sinna og verði það alltaf. Það getur enginn tekið orðin af manni. Þetta er grundvöllur alls höfundaréttar og sá hluti höfunda- réttar sem ég vil standa vörð um. Þessi réttindi eru ekki framseljanleg. Það sama er ekki hægt að segja um afleidd réttindi. Afleidd réttindi höfundaréttar eru fjölmörg. Í máli lögfræðinga kallast þau rétthafaréttur. Öll eiga þau það sameiginlegt að vera samtvinnuð efnahagslegum ávinningi tengdum verkum höfunda. Þetta eru einkaleyfi á því að flytja, dreifa, birta eða gefa út ákveðin verk, eftir samkomulagi við höfunda. Rétthafaréttur er ekki höfunda- réttur í þeim siðferðislega skilningi sem grunnhugmyndin er byggð á. Hægt að rekja hann aftur til miðalda, til borgríkis Lundúna þar sem einka- leyfi voru gefin út til að fá að prenta bækur. Síðar samtvinnuðust þessi efnahagslegu réttindi við siðferðis- legan rétt höfunda. Úr varð vafningur siðferðislegra og efnahagslegra rétt- inda þar sem erfitt er að greina hvað er hvað. Höfundalög geyma margslungin réttindi í íslenskum lögum. Í þeim má finna bæði grunnforsenduna að vera kenndur við verk sitt og afleidd réttindi hennar. Rétthafar eru þó ekki endilega höfundar. Sumir höfundar eru rétthafar, en ekki allir rétthafar eru höfundar. Höfundar framselja í ríkum mæli efnahagsleg réttindi sín, leyfi til að birta, dreifa og gefa út verkin. Oftar en ekki eru það útgáfu- fyrirtæki eða stærri einingar sem fara með þessi réttindi í nafni höfunda. Ólíkir hagsmunahópar Þetta er sá hluti höfundalaga sem ég set spurningamerki við. Höfundalög eiga að þjóna hagsmunum höfunda og styrkja þá í sambandi sínu við handhafa útgáfuréttarins og dreif- ingaréttarins. Rétthafarétturinn hefur fengið of sterkt vægi og honum er blandað um of við höfundaréttinn með því að setja hann inn í höfunda- lög. Þarna eru oft ólíkir hagsmuna- hópar. Nú stendur til að gefa innheimtu- samtökum ríkari heimildir til þess að semja um innheimtugjöld fyrir hönd rétthafa innan ákveðinnar listgreinar, fyrirkomulag sem kallast samningskvaðaleyfi (á ensku exten- ded collective licensing). Þetta þýðir að innheimtusamtök fái leyfi til þess að innheimta og útdeila gjöldum fyrir hönd rétthafa, þótt þeir standi utan þessara samtaka. Það getur vel verið að samningskvaðaleyfi séu hagkvæm fyrir land eins og Ísland, sem er lítið og takmarkað. Hins vegar er mikilvægt að höf- undalög gæti fyrst og fremst hags- muna höfunda. Með því að setja lög um samningskvaðir inn í höfundalög er verið að blanda saman réttindum innheimtusamtaka og höfunda. Það þarf að skýra línuna á milli þeirra. Eitt helsta vandamál núverandi höf- undalaga er að höfundar hafa ekki nógu skýra og sterka rödd. Með því að setja ekki nógu skýr mörk á milli þessara réttinda veikjum við stöðu höfunda og styrkjum stöðu útgáfu- fyrirtækja, dreifingaraðila, sem hafa einhver réttindi sem eru ýmist aðkeypt eða afsöluð af höfundum með lélegum samningum. Hags- munir höfunda og rétthafa fara ekki alltaf saman, hvað þá hagsmunir innheimtusamtaka. Til verndar höfundum eða milliliðum? Ásta Guðrún Helgadóttir þingmaður Pírata Hagsmunir höfunda og rétt- hafa fara ekki alltaf saman, hvað þá hagsmunir inn- heimtusamtaka. 1 . d e s e m b e r 2 0 1 5 Þ r I Ð J U d A G U r18 s k o Ð U n ∙ F r É T T A b L A Ð I Ð 0 2 -1 2 -2 0 1 5 1 0 :5 4 F B 0 5 6 s _ P 0 3 9 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 3 0 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 1 8 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 2 7 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 7 4 9 -7 B 4 8 1 7 4 9 -7 A 0 C 1 7 4 9 -7 8 D 0 1 7 4 9 -7 7 9 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 B F B 0 5 6 s _ 3 0 _ 1 1 _ 2 0 1 C M Y K

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.