Húnavaka - 01.05.2001, Blaðsíða 71

HUNAVAKA
69
dags, er vígslan fór fram veiktist mætta og var mjög veik fram eftir nóttinni.
Astæöu fyrir þessum lasleika telur ntætta að liafi verið hjónatigsluathöfnin og það
að henni bauð við Benedikt, enda þótt hún hinsvegar kenndi í brjósti um hann.
Sem dæmi þess hve Guðmundur á Stóra-Hofi sótti fast að hjónabandið milli
mættu og Benedikts kæmist á tekur mætta fram, að Guðmundur vígsludaginn
kont með föt handa Benedikt, sem hann átti að nota undir vígslunni, þar hann átti
ekkert annað en rifna fatagarma til þess að vera í. Tók Guðmundur fötin nteð sjer
aftur, að hjónavígslunni lokinni. Að gefnu tilefni skýrir mætta frá því, að ástæðan
fyrir því að Guðmundur hafi sótt svo fast að hjónabandið kæmist á, muni hafa ver-
ið sú, að losa Rangárvallahrepp við mættu, enda fannst mættu að hreppsnefnd
nefnds hrepps leiki sig heldur hart, þar sem mættu var ekki fengið neitt fast aðset-
ur, heldur var látin ganga bæ frá bæ í hreppnum. Mætta skýrir frá því að Bene-
dikt og jónasjónsson á Grímsstöðum liafi sagt sér að Guðmundur Þorbjarnarson
á Stóra-Hofi hafi lofað Benedikt 1000 kr. frá Rangvellingum fvrir að giftast sér.
Seinna rildi Benedikt draga úr þessu við mættu og sagðist aðeins hafa fengið lof-
orð um 800 krónur. Ekki er mættu kunnugt um hvort Benedikt hafi fengið hina
lofuðu upphæð, en ekki telur hún ósennilegt að hann eftir gifdnguna hafi fengið
eitthvað af henni, með því að Benedikt keypd þá nokkuð af mat\'ælum á Eyrar-
bakka, en mætta hyggur að hann hafi greitt með peningum frá Guðmundi, nteð
því að vitanlegt var að Benedikt þá var peningalaus. Að öðru leyti sagði Benedikt
mættu ekkert ákveðið um riðskifti hans viö Guðmund eða hreppsnefnd Rangár-
vallaln epps en mætta veitti efdrtekt, að þá er Benedikt kom heint af ferðum sín-
um til Guðmundar og Gríms Thorarensen í Kirkjubæ var hann í slæmu skapi. - Að
gefnu dlefni skýrir mætta frá því, að eitt sinn er Benedikt kom heint úr för sinni að
Kirkjubæ, hafi hann sagt sér að Grímur Thorarensen hafi sagt á þá leið við hann
(Benedikt), að þetta ætti ekki að þurfa að kosta margar krónur því Benedikt helði
þurft kvennmannsins við hvort eð væri og enginn samningur heíði verið gerður.
Hvggur mætta að Grímur með þessum ummælum hafi átt rið upphæð þá, er stóð
í sambandi rið giftingu Benedikts, án þess þó að Benedikt hefði úttalað sig nokk-
uð nánar um þetta, enda ntun Grímur Thorarensen sennilega geta gefið nánari
upplýsingar unt þetta.
Mætta var í rjettinum látin kynna sjer rskj. nr. 3 og 4 í rskj. nr. 3 og sem innihaldi
brjef frá mættu til konu Guðmundar á Stóra-Hofi. Lýsir mætta þri )Tir, að sumt af
innihaldi brjefanna kannist hún við, en sumt ekki, enda sje það eðlilegt eftir svo
langan tíma. Heldur mætta því afdráttarlaust fram að hún með tjeðum brjefum
hafi aðeins meint að fá aðstoð hjá konu Guðmundar á Stóra-Hofi dl þess að fá
hæga vinnu hjá Benedikt, svo mætta, sent þurfalingur Rangárvallahrepps, yrði
hreppnum minni byrði, en alls ekki það, að fá aðstoð til þess að giftast Benedikt,
enda hafi mættu alls ekki dottið slíkt í hug, að minnsta kosti allra síst að giftast
honum strax. Neitar mætta því afdráttarlaust, að hún áður en hún flutti til Bene-
dikts hafi gengið inn á það að giftast honum um leið og hún staðhæfir að Guð-
mundur á Stóra-Hofi hafa neytt sig til þess að giftast Benedikt þá er Magnús heit.
Þorleifsson í Vatnskod var jarðaður, en mætta var fengin til þess að aðstoða á
Grímsstöðum nteð því að þangað var von á presti og fleirum frá jarðarförinni.
Notaði Guðmundur á Stóra-Hofi ferð prestsins til þess að koma hjónabandinu á.
Aðspurð segir mætta, að áður en \fgslan fór fram, hafi hún ekki reynt neitt mis-
jafnt af Guðmundi á Stóra-Hofi og einkum ekki af konu hans og þess vegna sje
það eðlilegt að mætta hafi skrifað nefndri konu hin áöurnefndu 2 sendibijef, sem
alls ekki megi skoðast sem beiðni um aðstoð til þess að giftast Benedikt, heldur