Húnavaka - 01.05.2001, Blaðsíða 73

HUNAVAKA
71
algerðs hjónaskilnaðar milli — er þess beiðst að þjer komið endurritinu í hendur
konunni.
-F.h.r. D. u.“
Sé borinn saman framburður þeirra Benedikts og Guðrúnar í framan-
rituðum skýrslum ber þeim saman um að þeim hafi verið þröngv'að til
þess að ganga í hjónabandið. Hann
ber að í rauninni hafi honum verið
mútað eða með öðrum orðum keypt-
ur til þess að ganga að eiga Guðrúnu.
Hún segir að von um betri daga hafi
orsakað að hún gekk í hjónabandið
og lýsir þ\f að henni hafi verið ráðstaf-
að til dvalar, bæ frá bæ, og hún 'hafi
verið sjúk og ekki fær um erftðis-
vinnu. Þessar ástæður haft hún verið
að flýja og auk þess hafi hún viljað
losa hreppinn við sveitarþyngsli, sín
vegna. Bæði eru þau sammála um að
það hafi ekki verið ætlan þeirra að
ganga í hjónaband fyrr en þá, að ein-
hverjum reynslutíma Iiðnum, því að
þau hafi í raun og veru ekkert þekkst.
En þau hafi ekki staðist frekari þrýst-
ing sveitarstjórnarmanna og þó einkum Guðmundar á Stóra-Hofi og lát-
ið til leiðast. I vitnisburði sínum er Benedikt algerlega hlutlaus og án
skoðunar um það hvað honum var ætlað að gera. Hann segir ekkert um
Guðrúnu annað en að hann hafi ekki þekkt hana og varla gat honum í
rauninni dottið í hug að taka til sín eiginkonu með barn í „moldarhol-
una“ í Grímsstaðahóli. Virðist hann í rauninni hafa verið sem viljalaust
rekald í höndum ráðríks sveitarstjórnaroddvita. Benedikt segir jú að
Guðrún hafi virst fús dl hjónabandsins og santa segir Jónas Jónsson á
Grímsstöðum er Guðrún var hjá er leið að giftingunni og þeir aðrir er
vitni báru í málinu.
Síðar segir svo Guðrún fyrir rétti á Blönduósi að hún hafi „andstyggð“
á Benedikt en þó haft „meðaumkvun“ með honum og hún hafi verið
ákveðin í að segja „nei“ við spurningu prestsins er að hjónavígslunni
kæmi. Að þessu leyti er mikið ósamræmi í framburði þeirra Benedikts
og Guðrúnar en ekki er hægt að álíta annað en þau, í sporum umkomu-
leysingjans, hafi látið undan valdsmanninum, sem í þessu dlfelli var Guð-
mundur bóndi Þorbjarnarson á Stóra-Hofi. Rétt er að gera sér ljóst að
þegar Bogi Brynjólfsson tekur skýrsluna af Guðrúnu Runólfsdóttur er
hún búin að reyna það að vera flutt nauðug í ókunnugt umhverfi og vafa-
Gubmundur Þorbjarnarson,
Stóra-Hofi.