Húnavaka - 01.05.2001, Blaðsíða 112

110
H U N A V A K A
ið niðurstaða úr blóðsýnum í gær og fleira. Þegar maður fitjar upp á ein-
hverju svona þá virðast allir reyna að forða sér til þess að þurfa ekki að
lenda í einhverjum málum sem það ræður ekki við. Eg fékk mér hálf-
tíma „gönguferð" út í garð fyrir hádegið og blessunin hún Magga kom
svo í miðju buffmu með ávextina og kexið. Eftir hádegismatinn lagði ég
mig eða það sagði Magga a.m.k. Við Magga fórum síðan í klukkutíma
útivist og var ég klæddur upp í litskrúðugu stuttbuxurnar og gula golfbol-
inn. Tony hafði á orði að ég væri klæddur eins og amerískur golfari og
með það héldum \ið hjónin út í heim. Fyrstu spor mín út fyrir spítalalóð-
ina í þessari Parísarferð voru stigin og haldið yfir götuna á móts við aðal-
inngang Hotel Dieu Du Paris og við okkur blasti Notre Dame kirkjan í
hálfu sínu veldi því hún var aðeins ber að ofan vegna viðgerða. En mikið
var ljúft að komast út af spítalalóðinni.
Eftir frábæra útiveru lá leiðin inn og nær samtímis kom hjúkrunar-
konan hans Tonys frá Englandi og sá ég að hýrnaði heldur betur yfir
karli við komu hennar. Loksins kom einhver sem skildi þarfir hans og
hvernig hann væri meðhöndlaður. Bleikur var nú eins og hann átti að
sér að vera. Magga brá sér frá meðan þetta gekk yfir. Það fór vel á með
okkur og ensku hjúkrunarkonunni. Oskar bróðir hringdi frá Lux og leit-
aði frétta. I sömu mund var borinn fram kvöldmatur svona heldur lítt
kræsilegur en ávexdrnir hennar Möggu björguðu öllu eins og venjulega.
Penisilín- eða sýklalyfjagjöíin fer að taka enda og á ég efdr að taka um
tvær töflur.
Núna er lokið kvöldskatti, Magga búin að klóra mér á bakinu og þessi
elska farin heim á hótel. Eg veit ekki hvað ég gerði ekki fyrir hana. Hugs-
anlega gæti ég eldað fyrir hana pylsur þegar heim verður komið. Núna
hallar degi mjög og komið kvöld. Mér líður illa, þó ekki illa. Það situr
eitthvert tóm eftir í sálinni og maður er farinn að sjá fyrir endann á þess-
ari martröð en samt ekki viss um nema eitthvað komi fyrir á síðustu
stundu. Núna svitna ég svolítið og finn fyrir ónotum vinstra megin í
kviðnum. Maður fer ósjálfrátt að hugsa, mun eitthvað gefa sig á síðustu
stundu? Muu hjartað bresta eða verður maður korninn með svo mikinn
hita og verður ekki ferðafær á mánudag? Eg dreg djúpt andann og finn
að ég get fyllt lungun lofti án neinna erfiðleika. Líkast er þetta kvíði en
hann er ekki þægilegur, þess vegna dreg ég fram bókina og pennann.
Eg reyni að slaka á. Eg talaði rið Tony og hiti þjáði hann líka svo nú er ég
viss um að hitinn er aðeins í herberginu.
29. ágúst, sunnudagur. „Vaknaði í morgun klár og hress“ og gerði morg-
unverkin og |Dað allra merkilegasta var að atenólólið kom með morgun-
lyfjunum. Hjúkkan lagði rnikla áherslu á jjað að þessi athöfn væri um
garð gengin. Það lítur út fyrir bjartan dag en það er svona heldur svalt í