Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.2010, Page 18
Svarthöfði er framsóknarmað-ur af gamla skólanum. Hann hugsar með hlýju til þeirra tíma þegar flokkurinn hélt um
alla tauma í viðskiptum og stjórn-
málum. Þá var Halldór Ásgrímsson,
ungur maður að austan, á uppleið.
Halldór var afskaplega traustur mað-
ur og honum stökk aldrei bros. Hann
var svo ábyrgur. Seinna varð hann
formaður flokksins og færði hæfi-
leikamönnum innan Framsóknar
Búnaðarbankann og lánaði þeim fyr-
ir kaupverðinu í gegnum Landsbank-
ann. Ísland var þá svo sannarlega í
blóma. Það draup smjör af hverju strái
og eitt mesta gróðæri í sögunni hófst.
Halldór var svo stór í starfi sínu að hann leyfði græðl-ingum að skjóta rótum í skjóli sínu. Lítill, ljóshærð-
ur prjónadrengur frá Vík í Mýrdal
dafnaði í skjóli hans og varð fljótlega
að sterku tré á hinum pólitíska akri.
Drengurinn frá Vík sat við fótskör
meistara síns og nam öll fræði stjórn-
málanna. Og hann komst í álnir og
varð ráðherra. Þá barðist hann af
hörku gegn náttúruverndarsinnum
og með álveri á Austfjörðum. Sem
viðskiptaráðherra lagði hann sér-
staka rækt við gróðærið. Allir, en þó
sérstaklega framsóknarmenn, urðu
að verða ríkir. En það var einmitt þá
að Finnur áttaði sig á því að seðla-
bankastjórar höfðu fín laun og mikil
völd. Hann var orðinn varaformaður
Framsóknarflokksins og það stytt-
ist í að hann yrði formaður. Halldór
gamli var farinn að líta í kringum sig
eftir þægilegu starfi á vegum ríkisins
og glókollur átti að erfa ríkið. Þá tók
Finnur stökkið yfir á stól seðlabanka-
stjóra. Stífgreiddur tók hann að fást
við stýrivexti og annað það sem sýsl-
að er í Seðlabankanum.
En Finnur var ekki lengi í bankanum. Hann hafði séð flokksbræður sína auðgast gífurlega meðan hann sat í
embætti sem gaf skitna eina og hálfa
milljón á mánuði. Enn tók hann á
sprettinn. Ljóshærða villidýrið braust
úr búri sínu. Hann var gerður að for-
stjóra vátryggingafélags og hóf fjár-
festingar. Hann keypti flugfélag og
skoðunarfyrirtæki auk annarra fjár-
festinga um allar koppagrundir. Gló-
kollur varð milljarðamæringur um
það leyti sem Framsóknarflokknum
var hent út úr ríkisstjórn.
Þannig liðu nokkur ár. Finnur fór á kostum í fjárfesting-um sínum. Maðurinn sem hafnaði bæði ráðherra-
embætti og starfi seðlabankastjóra
blómstraði sem fjóla á skítahaug.
Hann skuldsetti sig um milljarða
og varð einn fyrirferðarmesti útrás-
arvíkingur landsins. Alls staðar fékk
hann lán og keypti á báða bóga.
Svo kom hrunið. Eignir Finns féllu í verði en þó ekki allar. Hann var svo heppinn að vera maður hinna mýmörgu kenni-
talna. Það gaf honum færi á því að
láta afskrifa marga milljarða króna en
halda eftir skuldlitlum félögum sem
innihéldu verðmætar eignir. Þarna
er einmitt munurinn á meðaljónin-
um og glókolli frá Vík. Sá síðarnefndi
kann sitt fag. Hann er fjárfestirinn
sem alltaf kemur niður á fæturna.
Hann er ljóshærða villidýrið, fundvíst
á lausnir, sem kemst af við allar að-
stæður.
LJÓSHÆRÐA VILLIDÝRIÐ
„Já, stoltur fábjáni eins og flestir
landsmenn,“ segir Þráinn Steinsson,
tæknistjóri hjá Bylgjunni, en hann var á
vakt í þættinum Í
bítið þegar nafni
hans Þráinn
Bertelsson fullyrti
að fimm prósent
þjóðarinnar væru
fábjánar. Flestir
fyrir að vera á móti
því að listamanna-
laun væru greidd.
Þráinn Steinsson
spurði á móti hverjir væru fávitar
samkvæmt skilgreiningu nafna síns.
Þráinn Bertelsson sagði þá: „Þeir sem
hafa gleymt því að ferðalag mannkyns-
ins út úr myrkri og villimennsku og
fáfræði hefur verið löng og ströng.“
ERTU FÁBJÁNI?
„Það er samt nóg pláss á
skenknum enn þá.“
n Þóra Arnórsdóttir um að hún eigi nóg pláss
heima í stofu þótt hún hafi fengið tvenn
Edduverðlaun um helgina. Fyrir þættina Hrunið
og sem sjónvarpsmaður ársins. - DV
„Það er mikil
vinátta og
miklir kærleik-
ar á milli
okkar.“
n Gunnar Þorsteinsson, kenndur við Krossinn,
aðspurður hvort hann og Jónína Benediktsdóttir
heilsudrottning séu elskendur en orðrómur þess
efnis hefur lengi verið á kreiki. Hann segir þau
einungis góða vini. - DV
„Mér finnst þær
líka of
fáklæddar.“
n Unnur Birna Vilhjálmsdóttir,
fyrrverandi fegurðardrottning og kynnir á
Ungfrú Reykjavík á föstudaginn, um að henni
finnist keppendur í fegurðarsamkeppnum of
ungir og of léttklæddir nú til dags. - Stöð 2
„Það eru svona fimm
prósent af þjóðinni
fábjánar.“
n Þráinn Bertelsson í þættinum Í bítið á
Bylgjunni spurður út í niðurstöður könnunar þar
sem um 80% af 1.100 sem tóku þátt voru á móti
listamannalaunum. - Bylgjan
„Hann missteig sig ansi
hressilega þarna.“
n Davíð Þór Jónsson um að Jón Bjarnason
landbúnaðarráðherra hefði misstigið sig með því
að segja grínistum landsins hverju mætti gera
grín að og hverju ekki en Jón setti út á auglýsingu
Símans þar sem fimm vinir panta sér pítsu í stað
þess að borða þorramat. - Fréttablaðið
Söguleg yfirlýsing
Ríkisstjórnin hefur rétt fyrir sér í Icesave-málinu. Því fyrr sem mál-ið klárast, því betra. Tugir milljarða sparast með því að eyða tímabund-
inni óvissu. Stjórnarandstaðan hefur líka
rétt fyrir sér í Icesave-málinu. Samningarn-
ir sem stjórnin hefur gert fram að þessu hafa
verið niðurlæging. Við spörum tugi millj-
arða á betri samningi.
Vandinn er að enginn veit nákvæmlega
hver fjárhagsleg niðurstaða verður af kostn-
aði þess að fresta samþykkt samningsins
gegn gróðanum af betri samningi. Sannleik-
urinn um Icesave er ófyrirsjáanlegur.
Þrjár ríkisstjórnir hafa sýnt vanmátt sinn
í samningaviðræðum við Breta og Hollend-
inga. Enda er ekki við öðru að búast þegar
valið er í samninganefndir eftir pólitískri
formúlu, meðal annars með Baldri Guð-
laugssyni, grunuðum innherjasvikara. Að-
koma stjórnmálaflokkanna að málinu hef-
ur verið háðulega árangurslítil. Aðeins eitt
hefur ýtt málinu áfram af fullum krafti. Það
er yfirvofandi aðkoma þjóðarinnar að mál-
inu fyrir tilstuðlan Ólafs Ragnars Grímsson-
ar forseta. Vegna hennar hefur Íslendingum
boðist mun betri samningur en áður. Hún
getur meira að segja haft tilgang án þess að
eiga sér stað.
Ólafur Ragnar var svo hallur undir útrás-
arvíkinga í góðærinu að hann féll fyrir þeim.
Ef brot hans nú er að vera lýðskrumari verður
að segjast að það er betra að hann liggi flatur
fyrir þjóðinni en útrásarvíkingum, eða ríkis-
stjórninni ef því er að skipta. Kylliflatur fyr-
ir þjóðinni þjónar hann tilgangi á tímum þar
sem auknu lýðræði er lofað, en auknu lýð-
ræði er frestað fyrir ýmsa aðra hagsmuni.
Enginn er betri í að gæta hagsmuna þjóð-
arinnar en þjóðin sjálf. Það leikur hins veg-
ar enginn vafi á því að hún mun gera mistök.
Og lýðræðið getur farið út í öfgar. En skárra
er að þjóðin kjósi yfir sig eigin mistök en að
hún líði fyrir sérhygli og sjálftöku breyskra
stjórnmálamanna sem vinna meira að eig-
in hagsmunum en hagsmunum þjóðarinnar.
Áhyggjur af því að fara of langt þýða ekki að
maður leggi aldrei af stað.
Icesave-málið virðist geta leitt til þess að
ríkisstjórnin hætti samstarfi. Ef svo fer verð-
ur það aðeins staðfesting þess að aðstand-
endur stjórnarinnar voru of vanþroskaðir til
að geta tekist á við stóra verkefnið við endur-
reisn og endurmótun Íslands. Það verður á
hinn bóginn ekki staðfesting þess að heppi-
legt sé fyrir Íslendinga að stjórnarandstöðu-
flokkarnir standi að endurmótuninni.
Það virðist augljóst að einungis ein niður-
staða geti fengist úr þjóðaratkvæðagreiðsl-
unni. Hún er að samningurinn verði felldur.
Því er eðlilegt að líta fyrst og fremst á hana
sem ígildi mótmælaskjals gegn ofbeldi Breta
og Hollendinga gagnvart almennum borgur-
um á Íslandi. Hún er staðfesting á því að al-
menningur eigi að hafa eitthvað um það að
segja hvort hann borgi skuldir einkafyrir-
tækja. Þjóðaratkvæðagreiðslan verður sögu-
leg yfirlýsing hins almenna borgara gegn yf-
irþjóðlegu auðvaldi nútímans. Hún fellur vel
að lýðræðislegri endurmótun Íslands, þar
sem áhersla er lögð á vald til fólksins frekar
en vald fjármálakerfisins yfir fólkinu.
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSTJÓRI SKRIFAR. Þjóðaratkvæðagreiðslan verður söguleg yfirlýsing hins almenna borgara gegn yfirþjóðlegu auðvaldi nútímans.
18 MIÐVIKUDAGUR 3. mars 2010 UMRÆÐA
SANDKORN
LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRI:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
JÓHANNA BENSÍNLAUS
n Jóhanna Sigurðardóttir forsætis-
ráðherra ber þess merki að nálgast
pólitíska endastöð. Hún er lítt sýnileg
og flokkur hennar mælist með minna
fylgi en Vinstri-
grænir sem
glíma við innri
klofning. Innan
Samfylkingar er
áberandi minnk-
andi stuðningur
við forsætisráð-
herrann sem var
nánast í guðatölu
þegar hún tók að sér formennskuna.
Einhverjir eru farnir að skima eftir
arftaka hennar til að rjúfa aðgerð-
arleysið. Helst staldra menn þar við
Össur Skarphéðinsson utanríkisráð-
herra sem yrði þá í annað sinn leið-
togi flokksins. Sjálfur mun hann vera
því fráhverfur, í orði, að snúa aftur.
VEIKUR BJARNI
n Fullkomin óvissa er um það hvort
ríkisstjórnin yfirhöfuð lifi af næstu
vikurnar. Það gæti því farið svo að
hún hrökklað-
ist frá völdum og
Sjálfstæðisflokk-
urinn kæmist
aftur til valda.
Þar blasir þó við
sama vanda-
mál og í núver-
andi ríkisstjórn.
Bjarni Benedikts-
son, formaður Sjálfstæðisflokks, er
einhver veikasti formaður flokksins
síðustu áratugina. Traust á honum
er takmarkað en einnig er spurt um
lík í lest hans. Einhverjir kvíða því að
Vafningsmálið sé ekki það eina sem
illa þolir dagsins ljós og fleira eigi eftir
að koma upp á yfirborðið.
NAFNAR OG FÁBJÁNAR
n Þráinn Bertelsson alþingismað-
ur er með úfnasta móti þessa dag-
ana. Ástæðan er andúð fólks á því að
greiða 500 milljónir króna árlega til
listafólks. Þráinn er sjálfur á heiðurs-
launum fyrir framlag sitt til kvik-
myndagerðar og bókmennta. Þing-
maðurinn mætti í Bítið á Bylgjunni
í gærmorgun og talaði þar um „fá-
bjána“ meðal þjóðarinnar sem skildu
ekki nauðsyn ríkisstyrkjanna. Hraun-
aði þingmaðurinn yfir nafna sinn,
Þráin Steinsson tæknimann, og sagði
honum að halda sig við takkana. Eftir
útsendinguna var þó svo að sjá að
hann iðraðist og var hann þá hinn
blíðasti við nafnann.
VARNAÐARORÐ
BRYNJÓLFS
n Þau fáu varnaðarorð sem uppi voru
innan Landsbankans þegar snillingar
Björgólfs Guðmundssonar voru að
taka flugið í útrásinni fóru ekki hátt.
Flestir starfsmenn bankans sigldu
sofandi með í átt-
ina að feigðarósi.
Undantekning-
in var Brynjólf-
ur Helgason
aðstoðarbanka-
stjóri sem mun
hafa varað við
að bankinn gæti
ofreist sig á fjár-
festingum erlendis. Þess vegna yrði
að draga saman í rekstri hans. Hermt
er að minnisblað þar að lútandi eigi
að vera til í skjalasafni bankans. Á
hann var ekki hlustað og Icesave varð
að veruleika.
LEIÐARI
SPURNINGIN
SVARTHÖFÐI
BÓKSTAFLEGA