Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.2010, Side 19

ÆTTU FANGAR AÐ GANGA MEÐ ÖKKLABAND Í DAGSLEYFUM?
„Það yrði mjög sniðugt. Annars finnst
mér að þeir ættu ekkert að fá dagsleyfi
en það er annað mál.“
RAGNAR AXEL GUNNARSSON
36 ÁRA SMIÐUR
„Já.“
BIRGIR ÁSGEIRSSON
54 ÁRA
„Ég myndi segja nei.“
PÁLL HREINSSON
53 ÁRA
„Nei, mér finnst það vera skerðing á
mannréttindum.“
ÓLAFUR VALUR ÓLAFSSON
26 ÁRA SKRIFSTOFUMAÐUR
ÞÓRÐUR SNÆR JÚLÍUSSON,
blaðamaður á Viðskiptablaðinu, hlaut
rannsóknarblaðamannaverðlaun
ársins fyrir árið 2009. Hann lagði mikið
af mörkum við að greiða úr þeim
viðskiptaflækjum sem ofnar voru á
„uppgangsárunum“ en áttu síðar sinn
þátt í hruninu, að mati dómnefndar.
OF HÆGUR
Á KANTINN
„Já, mér finnst það.“
SVALA SIGTRYGGSDÓTTIR
51 ÁRS ÁFENGISRÁÐGJAFI
Enginn vafi er á því að þjóðarat-
kvæðagreiðslan um Icesave hef-
ur haft mikil og góð áhrif fyr-
ir málstað Íslands. Strauss Kahn,
framkvæmdastjóri AGS, sagði í kjöl-
far kosninganna að engin tengsl
væru á milli AGS og Icesave. Um
þetta hefur hann áður sagt ósatt.
Kannski er þetta að verða satt núna.
Kannski er það líka að verða satt
að Norðurlöndin afneiti þessum
tengslum. Á því hnykkti foresti Ís-
lands í viðtölum í gær að þeim bæri
að gera. Allt hefur þetta áhrif.
Hagsmunir fólks
eða fjármagns?
Sjálfur hef ég fundið fyrir gríðar-
lega jákvæðum viðbrögðum við
kosningunni innan úr hinni alþjóð-
legu verkalýðshreyfingu þar sem
ég þekki vel til. Því var fagnað að
lýðræðið skyldi virkjað með þeim
hætti sem gert var. Ekki að undra að
handhöfum alþjóðafjármagnskerf-
isins var lítið gefið um þessa kosn-
ingu eftir að hún var sett inn í sam-
hengið: fjármagn gegn fólki. Það er
í raun ekki fráleit uppsetning. Sama
fólk og lætur sér fátt um finnast þeg-
ar lögbundin kjör öryrkja eru skert
ætlar upp af hjörunum ef hætta er
á að maður tapi einhverjum krón-
um sem hann á í bankabók. Auð-
vitað viljum við öll að sparnaður á
bankabók verði tryggður. En ekki
hvað sem það kostar. Ekki á kostnað
öryrkjans eða krabbameinsdeildar
Landspítalans.
Nú er það svo, að aldrei hefur
leikið minnsti vafi á því að Íslend-
ingar hafi ætlað að standa við skuld-
bindingar sínar í Icesave-málinu.
Spurningin hefur snúist um það
eitt hverjar þessar skuldbindingar
væru og sem kunnugt er hafa Bret-
ar og Hollendingar neitað okkur um
óháðan aðila til að gera út um það
mál. Ekki nóg með það, heldur hafa
þeir ætlast til að við borguðum þeim
peninga sem þeir lögðu út með
vöxtum svo miklum, að þeir ætl-
uðu sér að græða á „viðskiptunum“
og láta okkur að auki borga allan
lögfræðikostnað sinn! Þessu vildu
Íslendingar fá tækifæri til að mót-
mæla í almennri atkvæðagreiðslu.
Og gera það svo hátt að heyrðist vel
út fyrir landsteinana. Um það sner-
ist þjóðaratkvæðagreiðslan um Ic-
esave á laugardag: Að mótmæla of-
ríki og skapa talsmönnum Íslands
tækifæri til að tala okkar máli.
Tilefni til að útskýra
okkar málstað
Allt þetta ferli hefur kallað á mikla
umræðu sem gefið hefur tilefni til
að koma málstað okkar á framfæri
erlendis. Það er grundvallaratriði og
skiptir miklu máli þegar við nú stíg-
um næstu skref inn í framtíðina: Að
við séum rétt og vel kynnt á erlendri
grundu. Nú þegar sést í fjölmiðlum
að bresk og hollensk stjórnvöld tala
af meiri hógværð og virðingu til Ís-
lendinga. Hvers vegna? Ástæðan er
sú að talað er öðru vísi við þann sem
rís á fætur en hinn sem er krjúp-
andi.
Hið ánægjulega við glæsilega
niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðsl-
unnar er að með henni sýna Íslend-
ingar vilja til að þjappa sér saman
og sýna samstöðu. Þverpólitísk að-
koma að málinu var tvímælalaust
til þess fallin að styrkja samnings-
stöðu okkar. Nú mega menn ekki
glata niður þessum ávinningi, ekki
lyppast niður með því að sundra
kröftunum, festast í eðju gömlu
flokkahjólfaranna. Málefnalegar
deilur eru af hinu góða. Þjóðfélag
sem kann að vinna sig út úr mál-
efnalegum ágreiningi á lýðræðis-
legan hátt styrkir sig. Að sama skapi
veikir það samfélag sig, sem sekkur
ofan í hjólför gamalla flokkastjórn-
mála í deilumálum sem eiga að vera
yfir slíkt hafin. Þetta má ekki henda
í Icesave.
Í Silfri Egils í RÚV í gær örlaði
fyrir þessu. Vonandi er það ekki til
marks um það sem koma skal. Þeir
stjórnmálamenn sem ekki orka að
rísa upp yfir sjálfa sig og þrönga eig-
inhagsmuni stjórnmálanna í svo
stóru máli sem Icesave er, á hrein-
lega að flauta út af vellinum. Það
verður held ég líka gert þegar kemur
að skuldadögum í kosningum.
Vonandi er langt í næstu kosn-
ingar. Við þurfum ekki á þeim að
halda. Enn síður höfum við efni á
stjórnarkreppu. Við þurfum að sam-
einast um lyktir Icesave-málsins og
í þeim málum þar sem hagsmunir
og hugsjónir okkar allra fara sam-
an. Um annað skulum við takast á.
Nú hafa skapast ný tækifæri í Icesa-
ve-deilunni. Þau ber okkur að nýta.
Saman. Sú skylda hvílir á okkur öll-
um að gera það.
Nýtum tækifærin!
UMRÆÐA 8. mars 2010 MÁNUDAGUR 19
MYNDIN
Hver er maðurinn? „Hann er Þórður
Snær Júlíusson. 29 ára blaðamaður á
Viðskiptablaðinu, stjórnmálafræðingur,
faðir, Þróttari.“
Hvað drífur þig áfram? „Gegndarlaus
forvitni, sterk réttlætiskennd og gróft
skopskyn.“
Hvar ertu uppalinn? „Keflavík,
Grindavík og Bergen til að byrja með, en
mótaður að mestu í Laugarneshverfinu,
því millistéttar-lastabæli.“
Hvar myndirðu helst vilja búa ef
ekki á Ísland? „Ég væri alveg til í að
búa aftur í Edinborg.“
Hvað eldaðir þú síðast? „Ég eldaði
nautasteik fyrir konuna mína. Bakaðar
kartöflur, köld graslaukssósa og fag-
mennskusalat með. Vakti mikla lukku.“
Langaði þig alltaf að verða blaða-
maður? „Nei, mig langaði að verða
kantmaður. Hleyp bara fáránlega hægt.“
Eru viðskiptafréttir þitt sérsvið?
„Jájá. “
Bjóstu við að fá þessi verðlaun?
„Nei, get ekki sagt það.“
Hvaða þýðingu hafa þau fyrir þig?
„Þau eru ágætis viðurkenning um að
ég sé að gera eitthvað rétt í mínu starfi.
Þá er vonandi að svona lagað verði til
þess að enn fleiri gerist áskrifendur að
Viðskiptablaðinu.“
Hvernig fannst þér fréttamennska
almennt á árinu 2009? „Margir blaða-
og fréttamenn stóðu sig afburðavel.
Þessir blessuðu dilkadrættir milli
fjölmiðla þar sem þeim er stillt upp með
auðmannahópum eða stjórnmálaklíkum
eru þó mikið lýti á íslensku fjölmiðlaum-
hverfi. Þeir jukust á síðasta ári.“
Var einhver frétt eða fréttaröð sem
þér fannst vanta í tilnefningarnar?
„Já, ég hefði viljað sjá gömlu viðskiptarit-
stjórn Morgunblaðsins tilnefnda í heild
sinni. Þar stóðu menn sig afar vel framan
af síðasta ári.“
Hver er draumurinn? „Gegndarlaus
hamingja og meiri hraði. Einblíni þó á
hið fyrra þar sem hraðinn virðist ekkert
ætla að koma. Gengur bara nokkuð vel
held ég.“
MAÐUR DAGSINS
DÓMSTÓLL GÖTUNNAR
KJALLARI
ÖGMUNDUR
JÓNASSON
alþingismaður skrifar
„Nú mega menn ekki glata
niður þessum ávinningi,
ekki lyppast niður með því
að sundra kröftunum,
festast í eðju gömlu
flokkahjólfaranna.”
Mynd ársins Mynd Rakelar Óskar Sigurðardóttur af gröfu að rífa rústir Valhallar eftir eldsvoðann á Þingvöllum var valin mynd ársins 2009 í uppgjöri blaðaljósmyndara.
Myndin kemur úr myndaröð Rakelar um eldsvoðann.