Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2010, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2010, Blaðsíða 12
12 FRÉTTIR 29. nóvember 2010 MÁNUDAGUR 2 dálkar = 9,9 *10 Opið: má-fö. 12:30 -18:00, lau 11:00-16:00 Dalvegi 16a, Rauðu múrsteinshúsunum Kóp.201 S: 517 7727 nora.is , facebook.com/noraisland Fyrir bústaðinn og heimilið Jóladúkar bómullar, polyester og „vaxdúkar“ BÚIÐ AÐ VERA MARTRÖÐ Jónína Ben og börn Gunnars segja ásak- anir á hendur honum ótrúverðugar en ótt- ast að fólk muni trúa þeim. Síðustu dagar hafa verið þeim erfiðir og börn Gunnars eru bæði reið og sár út í frænkur sínar. „Þú getur rétt ímyndað þér að það sé erfitt hjá okkur núna. Það fara alls kon- ar hugmyndir um hausinn á manni,“ sagði Jónína Ben þegar blaðamaður ræddi við hana og eiginmann henn- ar, Gunnar Þorsteinsson í Krossinum, son hans Guðna og Sigurbjörgu dótt- ur hans. Efaðist í tvo daga „Hann er svo myndarlegur þessi mað- ur. Það er hans stærsta vandamál hvað hann er myndarlegur. Hann er eins og George Clooney.“ Hún segir að í svona tvo til þrjá daga eftir að Gunnar var sakaður kynferðisglæpi gegn fimm konum hafi hún efast um sakleysi eig- inmannsins. „Þá spurði ég sjálfa mig í hverju er ég lent? En síðan bar ég sögur þessara kvenna undir sérfræðinga og vinur minn sem er geðlæknir sagði að þær væru mjög ótrúverðugar. Ég upp- lifði það líka þegar ég var að horfa á viðtalið við þær systur í Kastljósinu að það komu augnablik þar sem ég trúði þeim en eftir að ég talaði við þennan geðlækni horfði ég aftur á þetta og sá að það var rétt hjá honum. Þær höfðu öll einkenni þess sem lýgur. Fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi hlær ekki þeg- ar það segir frá því. Síðan hef ég hugs- að þetta lengra. Það er svo margt skrýt- ið sem kemur fram í máli þeirra. Eins og þessi stelpa sem steig fram í dag og sagði að Gunnar hefði strokið á henni lærið þegar hún var 19 ára. Miðað við lífsstílinn á þessari stelpu get ég ekki skilið af hverju það veldur henni svona miklum kvöldum. Ég er ekkert viss um að ég væri alveg í sálarflækju ef ein- hver hefði strokið á mér lærið þegar ég var 19 ára. Ég hefði líklega bara lamið hann utan undir. Þótt drottinn hefði strokið á mér lærið hefði það ekki eyði- lagt líf mitt.“ Gráti næst Hún heldur áfram: „Fáránleikinn í þessu er alveg rosalegur. Það er allt bogið við þessar sögur. Ég er búin að tala við hundruð kvenna sem hafa verið misnotaðar í mínu starfi. Þessar konur, fyrirgefðu að ég skuli segja það, en ég er ekki viss um að það sé hægt að misnota þær. Fólk sem getur blygðun- arlaust logið í Kastljósi á þennan hátt,“ segir hún og hikar örstutt: „Það er eitt- hvað mikið að.“ Guðni tekur undir það. „Ég þekki þær og ég sá að þær voru að ljúga. Eft- ir að ég horfði á Kastljósið þurfti ekki meira til að sannfæra mig um sakleysi pabba. Þú segir ekki hlæjandi frá erfið- ustu tilfinningum lífsins.“ Sigurbjörg spyr líka af hverju þær hafi valið þessa leið. „Af hverju komu þær ekki með málið til okkar? Þær ákváðu að fara þessa leið til að koma höggi á Gunnar og særa okkur. Og til að eyðileggja hjónaband þeirra. Ég er búin að vera gráti næst alla vikuna. Þetta er svo óvægið. Ég hefði aldrei trú- að þessu.“ „Svona vinnur Guð“ Jónína segir að það hafi greinilega átt að rústa kirkjunni og hjónabandi þeirra Gunnars. „Við skínum rosa- skært. Við erum svo hamingjusöm. Við þurfum bara að hætta að vera hamingjusöm á Facebook. Þú sérð það í máli Hönnu Rúnar á Pressunni í dag, þar sem hún talar um bókina mína sem bókarlufsu, að þær þola mig ekki. En Guð minn góður, við erum ekkert hamingjusöm með þetta mál. Það er orðið langt síðan ég svaf heila nótt.“ Gunnar segir að þau séu van- svefta en „við vitum að hinum megin við þetta mál er eitthvað gott. Það er þannig sem við horfum á þetta. Tím- inn græðir sár. En ég trúi því að þetta muni með einhverjum hætti falla um sjálft sig. Þótt að það séu einhverjar konur sem stíga fram verður þeim ör- ugglega eitthvað ágengt en ég trúi því ekki að fólk trúi þessu.“ „Svona vinnur Guð,“ segir Jónína. „Því meira mótlæti því stærri sigur.“ Verður að sanna sakleysi sitt Jónína tekur það líka fram að það sé óheppilegt að þetta mál komi upp núna þegar biskupsmálið sé nýaf- staðið og Gunnar tekur undir það. „Jarðvegurinn er sá að það er pólitísk rétthugsun að rengja ekki konu sem ber þessar sakir á mann. Femínism- inn hefur komið þessu til leiðar. Ég furða mig bara á því að það sé hægt að mannorðsmyrða menn án dóms og laga,“ sagði Gunnar og Guðni tók undir það. Gunnar hefur hótað Press- unni málsókn vegna málsins og seg- ist enn vera að skoða réttarstöðu sína. „Ég verð að sanna sakleysi mitt. Ef ég get ekki gert það þá er ég dauður. Það á ekki að vera hægt að taka menn af lífi án dóms og laga. Við viljum ekki búa í þannig samfélagi.“ Hefði hagað sér öðruvísi Ekkert þeirra telur nokkuð hæft í þess- um ásökunum. „Gunnar vanmat þetta rof sem varð í fjölskyldunni. Hún [Sig- ríður] er að leita eftir viðurkenningu frá Gunnari allt sitt líf og leit á hann sem föður sinn en síðan þegar við kynnumst varð hún svo rosalega reið. En ég vissi það ekki. Ég leit á hana bara sem fjörutíu ára gamla mágkonu hans. Ég hefði hagað mér öðruvísi ef ég hefði vitað það að hann var henni föð- urímynd. Þessi í Vestmannaeyjum sem seg- ir Gunnar hafa kysst sig áður en hún gekk niður kirkjugólfið. Við sem þekkj- um Gunnar vitum að það er ekkert inni í myndinni." Fleiri kjaftasögur Öll segja þau að málið hafi tekið rosa- lega mikið á þau. „Þetta er ofboðs- lega sárt,“ segir Guðni. „Þetta er bara hræðilegt,“ sagði hann og endurtók það. „Þetta kom alveg gjörsamlega sem þruma úr heiðskíru lofti.“ Sigur- björg systir hans tekur undir það. Hún sagði að málið hefði farið rólega af stað en undið hægt og rólega upp á sig: „Þetta hófst með einhverri kjaftasögu sem fór í hring og var leiðrétt. Síðan kom önnur saga sem sagði að hann hefði byrjað með Jónínu Ben áður en hann skildi við mömmu. Þetta er í raun fjórða kjaftasagan sem kemur frá Siggu. Brúðkaupið þeirra er klárlega rótin að þessu. Þá varð einhver vendi- punktur sem snéri málinu öllu í þenn- an farveg. Þá var farið út um allt og fólk beðið um að tjá sig um þessi mál og ef það hafði ekkert til að tjá sig um átti fólk bara að finna eitthvað. Það er mjög alvarlegt.“ Ein martröð Hún segir jafnframt að saga Sigríð- ar hafi breyst frá því að hún kom fyrst fram. „Saga hennar byrjaði öðruvísi. Hún byrjaði á því að segja stelpu suður með sjó frá því að pabbi hefði strokið á sér bakið en þegar hún uppgötvaði að hún myndi ekki ná að hafa áhrif með því bætti hún í söguna.“ Gunnar segir að Sigga sé í öðru trú- félagi. „Þar er hún bara komin í hetju- hlutverk. Hún er búin að uppgötva það að því hræðilegri hluti sem hún segir því meiri hetja er hún. Hún er líka að lýsa atburðum sem eiga að hafa gerst þegar hún var fjórtán ára í húsi sem ég byggði ekki fyrr en hún varð nítján ára. En ég vil ekki vera að berja á þeim. Mér hefur alltaf þótt vænt um þessar stelp- ur. Þess vegna er þetta svo sárt. Aðal- málið er að fólk virðist geta gengið inn á fjölmiðla og sakað menn um hvað sem er og það er birt þótt ásakanirn- ar séu ekki byggðar á sterkari grunni en þetta. Fólk getur framið mannorðs- morð án fyrirhafnar.“ „Þetta er bara búið að vera martröð“ segir Jónína og þau hin taka undir það. Sigurbjörg segir: „Þetta er bara kúg- un.“ Og Gunnar segir að þetta hafi ver- ið veiðiaðferð til þess að ná fólki út úr söfnuðinum. Sigurbjörg bendi á að oft hafi verið átök í Krossinum og margir hafi farið sárir þaðan. „Hér er fullt af heilbrigðu og sterku fólki en hingað leita líka brotnir einstaklingar sem eru sárir. Við tökum opnum örmum á móti þeim. En stundum eru þeir enn í sár- um þegar þeir fara héðan.“ Hefur farið í gegnum erfiðara mál Guðni segist hafa spurt Sólveigu að því hvort hún hefði lent í einhverju varð- andi Gunnar og hún hafi neitað því. „En hún sagðist samt ætla að standa með systur sinni.“ Jónína grípur orðið og segir að hin- ar stelpurnar hefðu espast upp í þessu. „Þetta er bara múgsefjun. Þær eru að hringja út og finna fleiri konur.“ Hún dáist að styrk eiginmannsins. „Ég skil bara ekki hvernig hann getur horft framan í fólk. Hann hefur ein- hvern styrk sem ég hef ekki.“ „Auð- vitað er það erfitt,“ segir hann. „Ég hef einu sinni farið í gegnum erfiðara mál. Það var þegar fjölmiðlar töldu sig hafa upplýsingar um að ég væri ábyrgur fyrir morði móður minnar, að hún hefði verið myrt vegna mín. Það var rosalega erfitt. Það var erfiðara en þetta. Ég bað þá um að bíða með að birta þær fréttir fram yfir jarðaförina og áður en það gerðist kom í ljós að þetta var bara tilviljunarkennt morð. Ég hef alveg hugsað um að gefast upp. En ég er ekki að fara neitt. Þetta er minn söfnuður. Ég verð hér á meðan hjartað slær. Minn styrkur er drottinn og þetta yndislega fólk sem er í kring- um mig. Það verður enginn óbarinn biskup. Þetta er kannski ekki viðeig- andi orðalag,“ segir hann og hlær. „En ég biðst undan því að vera í stríði við systkini mín.“ Í Krossinum á meðan hjartað slær Jónína segir að lokum að þau taki þessar ásakanir alvarlega og að þau vilji að þessar konur fái áheyrn. „Við þurfum að finna leiðir til þess að mæta þessu. Hann þarf að svara fyrir þessar ásakanir. Hann getur aldrei hreinsað mannorð sitt.“ Hann tekur undir það og segir að þau séu skoða hvað hann þurfi að gera bæði í einkalífi og sem forystumaður Krossins. Þau óttast vantrú og það að fólk trúi þessum ásökunum. Guðni seg- ir að hann óttist að mannorð manns sem hefur verið byggt upp á áratug- um sé horfið að eilífu núna á einni viku. Að honum takist ekki að hreinsa mannorð sitt. Hann hefur staðið fast- ur fyrir í gegnum alls konar bull. Hann hefur alltaf sagt sannleikann. Þetta má ekki kosta svona mikið.“ Dóttir hans tekur orðið og segir að það sé ekki nokkur leið fyrir hann að fá uppreisn æru sinnar. „Það er það sem er svo sárt. Kirkjan hefur farið í gegn- um erfiða tíma, átök og klofninga. Pabbi hefur kannski haft uppi stór orð og nú vill fólk hefna sín. En það er ljós við enda ganganna. Það er svo sérstakt að í svona kringumstæðum þá kem- ur í ljós hvað trúin skiptir gríðarlega miklu máli.“ INGIBJÖRG DÖGG KJARTANSDÓTTIR blaðamaður skrifar: ingibjorg@dv.is KROSSINN LOGAR – FJÖLSKYLDAN TALAR: Halda í trúna Fjölskyldan segist hvorki hafa sofið né borðað síðustu viku út af ásökunum um kynferðisbrot Gunnars. Trúin hjálpar þeim þó og þau trúa því að þau muni koma -sterkari frá þessu máli. Frá vinstri: Jóhanna Gunnarsdóttir, Rúnar Ólafs- son, eiginmaður hennar, Gunnar Þorsteinsson, Jónína Benediktsdóttir, Aðalsteinn Scheving og Sigurbjörg Gunnarsdóttir, kona hans, Gunnar Ingi Gunnarsson og Svava Ómarsdóttir, eiginkona hans. MYND RÓBERT REYNISSON

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.