Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.2011, Blaðsíða 18

18 | Umræða 19. janúar 2011 Miðvikudagur
Er einhver frægur ...
„Ég gat séð að
maðurinn var
geðveikur en var
samfélagið
geðveikt?“
n Anna Bentína Hermansen sem kærði
nauðgun en málinu var vísað frá vegna
skorts á sönnunargögnum. – DV
„Dómskerfið á
Ítalíu er sjúkdóm-
ur.“
n Silvio Berlusconi er
ákærður fyrir kynlífskaup og
segist vera ofsóttasti maður mannkyns-
sögunnar. – Í sjónvarpsviðtali við ítalska
sjónvarpsstöð.
„Maður sá hann
oft ganga um
gangana með
fangið fullt af
skjölum.“
n Fyrrverandi starfsmaður Sigurjóns
Árnasonar bankastjóra sem segir hann
einnig vera með pappírstætara í stofunni
hjá sér. – DV
„Þetta silfur
verður að gulli.“
n Katrín Júlíusdóttir
iðnaðarráðherra um HM í
handbolta. – DV
„Eftir markið kom bara
skita.“
n Línumaðurinn Kári Kristján
Kristjánsson skoraði sitt fyrsta
landsliðsmark gegn Japan. Eftir það
klúðraði hann tveimur skotum og var
ósáttur við sjálfan sig. – visir.is
Auðmýkt, ekki hroka
Helstu skapgerðareinkenni sem vart verður hjá útrásar-víkingum eru iðrunarleysi
og hroki. Þannig svara þeir af hroka
í fjölmiðlum, þegar þeir svara yfir-
höfuð. Verstir verða þeir þegar þeir
eru teknir til rannsóknar eða þeim er
stefnt vegna gjaldþrotanna á heims-
mælikvarða sem urðu í bönkum sem
þeir stýrðu. Jón Ásgeir Jóhannes-
son ætlar í mál við slitastjórn Glitn-
is vegna þess að hún stefndi honum í
New York í tilefni af því að hann færði
fjármuni úr bankanum yfir í sinn eig-
in vasa og til fjölskyldunnar. Sigurður
Einarsson neitaði beinlínis að mæta
í yfirheyrslu hjá sérstökum saksókn-
ara. Þegar hann kom til landsins var
snúður á honum og hann sneri út
úr spurningum fréttamanna með
snubbóttum svörum. Hann sagðist
vera „algerlega“ með hreina sam-
visku. Hreiðar Már hundsaði frétta-
menn sem spurðu hann spurninga.
Það er sjaldnast að sjá á eigendum
bankanna að þeir hafi sett þá í gjald-
þrot á kostnað þjóðar sinnar. Gjald-
þrotin mátti að stórum hluta rekja til
misheppnaðra og líklega glæpsam-
legra útlána bankanna til eigend-
anna, vina, ættingja og starfsmanna.
Ekki verður vart við iðrun vegna
þess hjá þeim sem báru ábyrgðina
og þeim sem ollu okkur öllum tjóni.
Nánast aldrei er að sjá auðmýkt þess
sem hefur gert mistök, þvert á móti
birtist yfirleitt yfirlæti og hroki.
Það eru hins vegar undantekn-
ingar. Pálmi Haraldsson í Fons lýsti
beinlínis iðrun í viðtali við DV í fyrra-
vor. Sumir aðrir hafa beðist afsök-
unar með fyrirvara um takmarkaða
ábyrgð, eða með takmörkun á því til
hverra afsökunarbeiðnin nær. Hreið-
ar Már Sigurðsson bað til dæmis
hluthafa afsökunar en ekki þjóðina.
Í síðustu viku kom svo bankastjóri
til landsins sem hafði allt annað fas
og viðmót en kollegar hans. Halldór
J. Kristjánsson virðist vera sá eini
þeirra sem gengst við því að eðlilegt
sé að rannsaka gjörningana og fjalla
um þá. „Ég skil ykkar áhuga á mál-
inu,“ sagði Halldór við fréttamenn.
Með því setur hann sig í fótspor ann-
arra og gefur til kynna að aðrir hafi
rétt á því að spyrja hann út í ábyrgð
hans. „Ég tjái mig um þetta seinna,
já, já. Og allt sem ég hef komið ná-
lægt er gert, er gert í fullu samræmi
við lög og reglur. Það, það er mín
skoðun,“ sagði Halldór.
Athyglisvert er að Halldór setur
þann fyrirvara á sakleysi sitt að það
byggi á hans skoðun. Þetta gefur ekki
endilega til kynna sekt, heldur sýnir
að Halldór heldur því opnu að það
geti verið satt að hann hafi gert mis-
tök og brotið af sér. Þetta viðhorf fel-
ur í sér ákveðna auðmýkt, sem hef-
ur ekki birst í framkomu annarra
bankastjóra og eigenda bankanna.
Sá sem setur banka á hausinn
á að sýna auðmýkt, en ekki hroka.
Jafnvel þótt hann sé fullviss um að
hann sé saklaus af brotum gegn
lögum á hann að vera auðmjúkur,
einfaldlega vegna þeirra mistaka
sem hann gerðist sekur um og þess
vanda sem hann kallaði yfir alla
samlanda sína.
Það má ekki verða viðurkennt
í samfélaginu að fólk sýni hroka
og yfirlæti þegar það gerir mistök
og veldur öðrum tjóni. Þetta er al-
gert grundvallaratriði í mannlegum
samskiptum. Þetta snýst um lág-
marksviðurkenningu á tilvist ann-
arra. Sá sem setur sig í fótspor ann-
arra við slíkar aðstæður skynjar strax
þá vanlíðan sem hann veldur og veit
að hann á að bregðast við með auð-
mýkt. Sá sem ekki setur sig í fótspor
þeirra sem hann skaðar er annað-
hvort sama um aðra eða skilur ekki
hvað hann hefur gert. Hvort tveggja
ber vott um djúpstæðan skort á sið-
ferði. Að sýna hroka eftir að maður
hefur skaðað aðra með mistökum
sínum felur í sér róttækt sinnuleysi
gagnvart velferð annarra.
Leiðari
Er nóg pönk í
íslenska hand-
boltalandsliðinu?
„Eins og staðan
er í hálfleik,
akkúrat núna, þá er
greinilega ekki nóg
pönk í liðinu, en það
stendur til bóta því
Guðmundur var að
fá lagið í dag,“ segir
Björn Kristjánsson
tónlistarmaður, þekktur undir
nafninu Borko. Hann og félagar
hans, meðlimir í pönkhljómsveitinni
Blóð og kennarar í Norðlingaskóla,
gerðu pönkútgáfu af laginu Áfram
Ísland eftir Ómar Ragnarsson.
Þeir hafa nú þegar látið Guðmund
landsliðsþjálfara hafa sína útgáfu
af laginu og vonast til að það komi
að gagni á HM.
Spurningin
Bókstaflega
Svarthöfði er einlægur að-dáandi vinstristjórnarinn-ar í landinu og þá ekki síst
Jóhönnu Sigurðardóttur forsætis-
ráðherra. Sú góða kona bókstaf-
lega geislar af kærleika í garð þjóðar
sinnar og allra þeirra ólíku einstakl-
inga sem Ísland byggja. Það er ekki
að ósekju sem Jóhanna hefur verið
kennd við Örk. Hún er sú sem bygg-
ir skjaldborg um suma þeirra sem
glíma við kulda eða kvöl.
En Jóhanna og Steingrímur gera sér ágætlega grein fyrir að sumt fólk er frægt og ann-
að ekki. Og það er sjálfsögð kurteisi
að gera vel við þá frægu. Í vikubyrj-
un kom sjálf Björk í mótmælaham
á lóð Stjórnarráðsins með undir-
skriftir tugþúsunda Íslendinga gegn
skúffu fyrirtækinu Magma. Mikill
fjöldi frægðarmenna fylgdi söngkon-
unni upp á tröppur Stjórnarráðsins
og flutti söfnuðurinn keðjusöng. Svo
mikill var fyrirgangurinn að mávager
sem heldur sig gjarnan á blettinum
framan við húsið lagði á flótta með
tilheyrandi gargi og vængjaslætti.
Og mótmælandi sem staðið hafði
afskiptur, ef frá er talin ein handtaka,
ákvað að hypja sig.
Jóhanna er einkar varkár í starfi sínu. Það hvarflaði ekki að henni að fara út úr þinghúsinu á sín-
um tíma til að ræða við átta þúsund
mótmælendur sem börðu tunnur
og heimtuðu skjaldborg. Hún hafði
ekkert við fólkið að tala. Og Jóhanna
var ekkert að skipta sér af einmana
mótmælanda sem leitaði réttlætis
utan við Stjórnarráðið og gaf mávum
í leiðinni. Mótmælandinn var ekki
frægur og fjölmiðlar myndu ekki
veita því eftirtekt ef forsætisráðherr-
ann gæfi málstað hans gaum. Þar
sem keðjusöngurinn ómaði inn í
hásali valdsins hrökk Steingrímur
við. „Er einhver frægur úti ... ?“ gæti
hann hafa hálfhrópað. Og þá hefur
Jóhanna líklega hrokkið við.
Báðir stjórnarherrarnir brugðu sér út á hlað. Viti menn. Þarna var Björk og heill hópur af
öðru frægðarfólki. Jóhanna táraðist
af hrifningu yfir dugnaði fólksins
sem stóð úti í frostinu vegna hug-
sjóna sinna. Hún varð þegar í stað
sammála boðskapnum. „Er einhver
frægur hér ...?“ spurði Steingrím-
ur. Jóhanna sussaði á hann og flutti
mótmælendunum ávarp sem fól í
sér hálfgildings loforð um lagabreyt-
ingar. Að því loknu spurði hún auð-
mjúk hvort ekki mætti bjóða þeim
í kaffi. Í fjarlægð mátti sjá einmana
mótmælanda staulast eftir Lækjar-
götunni; í burt frá valdinu. Og þeir
sem litu til himins sáu máva hnita
hringa hátt á lofti.
Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar.„Sá sem setur
banka á hausinn á
að sýna auðmýkt en ekki
hroka.
Handbendið
í bankanum
n Sigurjón Þ. Árnason, fyrrverandi
bankastjóri Landsbankans, er svo
sannarlega í kastljósinu þessa dagana
sem eins konar
Svarti-Pétur
bankans. Til eru
þeir sem hafa
með honum
ákveðna samúð
þar sem hann
hafi verið
handbendi. Bent
er á að þeir sem
raunverulega fóru með völdin í bank-
anum voru Björgólfur Guðmundsson,
gjaldþrota athafnamaður, og Kjartan
Gunnarsson, varaformaður banka-
ráðsins, sem var með aðra hönd
á stýri bankans en hina við stjórn
Sjálfstæðisflokksins. Svo var það
auðvitað Björgólfur Thor Björgólfsson
sem að eigin sögn hafði engin áhrif.
Fórnir Höllu
n Baráttukonan Halla Gunnarsdóttir,
sem fórnaði ferli sínum á fjölmiðl-
um til að vinna þjóð sinni gagn
innan Vinstri grænna, hefur vakið
athygli að und-
anförnu vegna
eindreginna
skoðana sinna
á staðgöngu-
mæðrun. Halla
er aðstoðarmað-
ur Ögmundar
Jónassonar og
stendur í ströngu
sem slíkur. Hún á ekki langt að
sækja baráttuviljann og ákveðnina,
enda dóttir Gunnars Sigurðssonar
leikstjóra heimildarmyndarinnar
Maybe I should have.
Vinur greifanna
n Einn helsti talsmaður þess innan
stjórnarflokkanna að kvótakerfið
verði að mestu óbreytt er skipstjórinn
og þingmaðurinn Björn Valur Gíslason.
Hann er einn af höfundum svokall-
aðrar samningsleiðar sem felur í
sér lítið breytt ástand. Á dögunum
var skipuð fjögurra manna nefnd
þingmanna VG og Samfylkingar til að
vera sjávarútvegsráðherra til ráðgjafar
um breytingar á kerfinu. Skyndilega
og fyrirvaralaust dúkkaði upp fimmti
maðurinn í nefndinni, Björn Valur, að
frumkvæði Steingríms J. Sigfússonar.
Þykir sýnt að hann sé þar til að gæta
þess að allt fari vel fram.
Enginn bilbugur
n Vefritið Pressan undir stjórn Björns
Inga Hrafnssonar glímir við erfiðan
rekstur og þarf á öllum sínum
útrásarvinum að
halda. Eignar-
haldið á fyrirbær-
inu er nokkuð
á huldu og fæst
ekki uppgefið
þótt vitað sé að
Exista-bræðurnir
Ágúst og Lýður
Guðmundssynir
hafi komið að málum í gegnum VÍS
sem á stóran hlut. En þrátt fyrir leynd
og bágindi er enginn bilbugur á
Birni Inga sem stofnar hvern vefinn
af öðrum. Nú hyggst hann blása lífi í
boltinn.is og hefur ráðið ævisagnarit-
ara Jóns stóra sem ritstjóra.
Sandkorn
tRyGGvAGötu 11, 101 REykJAvÍk
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
Jón trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Ritstjórnarfulltrúi:
Jóhann Hauksson, johannh@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir Jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Svarthöfði
„En Jóhanna og
Steingrímur gera
sér ágætlega grein fyrir
að sumt fólk er frægt og
annað ekki.