Dagblaðið Vísir - DV - 13.07.2011, Blaðsíða 18

18 | Umræða 13. júlí 2011 Miðvikudagur
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Dómari gegn blaðamanni
Leiðari Reynir Traustason ritstjóri skrifar:
Bókstaflega
Hrafnsins saknað
n Strandir hafa undanfarin ár verið
talsvert í umræðunni vegna þess að
þar bjó rithöfundurinn, skákáhuga-
maðurinn og
lífskúnstnerinn
Hrafn Jökulsson
ásamt konu sinni
sem var skóla-
stjóri í Finnboga-
staðaskóla. Hrafn
skrifaði metsölu-
bók um dvöl sína
á þessum norður-
slóðum sem hét því sniðuga nafni
Þar sem vegurinn endar. Talsvert er
um liðið síðan Hrafn flutti á suðlæg-
ari slóðir í Reykjavík. Strandamenn
ku sakna hans og alls sem honum
fylgdi.
Frægasti
landeigandinn
n Halldór J. Kristjánsson, fyrrverandi
bankastjóri Landsbankans, á jörð
og hús á í Reykjarfirði á Ströndum
ásamt konu sinni.
Bankastjórinn
fyrrverandi er
líklega þekkt-
asti landeigand-
inn á svæðinu og
vekja komur hans
norður athygli í
sveitinni. Halldór
J. hefur að öllu
jöfnu dvalið í húsinu í Reykjarfirði í
skemmri eða lengri tíma á sumrin.
Þeir Strandamenn hafa hins vegar
lítið séð af Halldóri J. þetta sumarið
enda er bankastjórinn fyrrverandi
búsettur í Kanada. Þá kann einnig að
spila inn í að hart hefur verið sótt að
Halldóri síðustu mánuði. Hann var
yfirheyrður hjá sérstökum saksókn-
ara fyrr á árinu út af meintri mark-
aðsmisnotkun Landsbankans auk
þess sem slitastjórn bankans ætlar að
höfða skaðabótamál gegn honum.
Jón Ásgeir sár
n Athafnamaðurinn Jón Ásgeir
Jóhannesson er sár vegna þeirrar nei-
kvæðu athygli sem árlegt grillpartí
hans vakti. Sú var
tíðin að þangað
mætti rjóminn af
útrásarfólki ásamt
helsta stuðnings-
fólki á borð við
Agnesi Bragadótt­
ur. Að þessu sinni
var boðið aðeins
fyrir nánustu vini
og frændgarð hjónanna, ef marka má
frásögn Ingibjargar Pálmadóttur sem
birt var í DV. Fjöldi ljósmyndara beið
fyrir utan húsið auk þess sem löggan
kom og sussaði á gestina. En ekkert
bólaði á útrásarliðinu.
Týndur ársreikningur
n Ekkert bólar enn á ársreikningi
hlutafélagsins Caramba sem Björn
Ingi Hrafnsson, útgefandi Vefpress-
unnar, er eigandi að. Björn Ingi fékk
á tíð sinni sem aðstoðarmaður utan-
ríkisráðherra milljónatugi að láni frá
Kaupþingi gegn haldlitlum veðum.
Félagið hefur ekki skilað ársreikn-
ingi mörg undanfarin ár. Sektir við
slíku framferði nema 250 þúsund
krónum á ári sem Birni virðist ekkert
muna um. Þar að auki er þess beðið
að afkoma Vefpressunnar verði opin-
beruð.
Sandkorn
S
varthöfði er einlægur áhuga-
maður um að Sjálfstæðis-
flokkurinn nái vopnum sínum
og komist aftur í ríkisstjórn.
Þar með kæmust kapítalistarnir aft-
ur til valda og eyjan Ísland næði að
brjóta af sér helkalda hlekki krepp-
unnar. En ástandið innan flokksins
er þannig að lítil von er um upprisu,
hvað þá að klakabönd verði sprengd.
Núverandi formaður, Bjarni Bene-
diktsson er óþægilega oft sammála
hinum aðgerðarlitlu stjórnarsinn-
um. Þá er hann auðvitað vafinn inn
í alls konar fjármálagjörninga fyrri
tíma.
S
varthöfði hefur þaulhugs-
að hver ætti að verða arftaki
Bjarna á formannsstóli. Auð-
vitað koma margir til greina
þar. Davíð Oddsson, ritstjóri Mogg-
ans, er einn þeirra. Hann er vanur
maður sem hefur strandað fleyum
sínum oftar í lífinu en flestir aðr-
ir. Hann þekkir því vítin og kann að
varast þau. En Dabbi er gamall sem
á grönum má sjá. Flokkurinn þarf
yngra blóð.
Þ
á er augljóst að komið er að
Þorgerði Katrínu Gunnars-
dóttur, fyrrverandi mennta-
málaráðherra og varafor-
manni Sjálfstæðisflokksins. Sú kona
er einkar reynslumikil og sá ýmis-
legt í aðdraganda hrunsins sem öðr-
um var hulið. Hún áttaði sig til dæm-
is á því að margir hagfræðingar voru
staðnaðir og þurftu endurmenntun
áður en þeir færu að rífa kjaft. Að vísu
gaf Þorgerður þessa einkunn helst
þeim sem töldu Ísland stefna í hrun.
En sá misskilningur breytir ekki því
að hún var einkar skarpskyggn á
þessum tíma.
Þ
orgerður lenti í því að risa-
vaxið kúlulán valt inn í heim-
ilisbókhald hennar. Með snar-
ræði tókst að beina láninu yfir
á aðra kennitölu. En þessi sára lífs-
reynsla kúlulánaþegans mun nýt-
ast henni við uppbyggingu Íslands.
Sá lærir sem upplifir. Það er dagljóst
að Þorgerður er formannsefnið. Með
hana ýmist í skut og stafni þjóðar-
skútunnar mun þjóðinni farnast vel.
Og ráðherralisti hennar yrði ekki
amalegur. Hæfir menn yrðu settir
til verka, hver á sínu sviði. Guðlaug-
ur Þór Þórðarson, Tryggvi Þór Her-
bertsson, Árni Johnsen og Ásbjörn
Óttarsson yrðu allir settir undir árar.
Allt eru þetta menn með fortíð. Hug-
myndafræðin yrði sú sama og hjá
tollgæslunni sem fær gamla smygl-
ara til samstarfs við sig við að finna
góssið. Þetta er Íslands eina von.
N
ýfallinn dómur Kolbrúnar
Sævarsdóttur dómara gegn
Jóni Bjarka Magnússyni,
blaðamanni DV, er dæmi um
þá algjöru vitleysu sem ríkt hefur í
réttarkerfi landsins í þessum mála-
flokki. Blaðamaður er dæmdur á
grundvelli úreltra prentlaga fyrir þær
sakir að hafa rétt eftir móður sem
stendur í forræðisdeilu. Konan sagði
ástæður þess að hún hefði flúið fyrr-
verandi mann sinn vera þær að hann
hefði beitt hana ofbeldi. Hún staðfesti
skriflega fyrir dómi að rétt væri eft-
ir henni haft. Athyglisvert er að þol-
andi ummælanna fór ekki í mál við
þann sem bar þau fram. Þá var heldur
ekki lögsótt fyrir sömu ávirðingar sem
fram komu á vefnum áður en þær
voru prentaðar. Þar átti í hlut annar
blaðamaður.
Á meðan málavafstrið stóð yfir var
lögum breytt í þá veru að nú er ekki
lengur hægt að dæma blaðamenn fyr-
ir ummæli sem þeir hafa sannanlega
eftir öðrum. Þá var löggjöfin sam-
ræmd að því er snýr að prentmiðlum
og netmiðlum. Nú verður að lögsækja
sjálf fjölmiðlafyrirtækin til að fá bæt-
ur. Þrátt fyrir það fer dómarinn alla
leið og tekur ekkert tillit til nýrra laga.
Hann dæmir Jón Bjarka, blaðamann í
hlutastarfi, til hárra fébóta. Og í rök-
stuðningi Kolbrúnar kemur fram að
mál þetta hafi ekki átt erindi til al-
mennings.
„Einungis er um að ræða umfjöllun
um tiltekið mál, þ.e. kröfu um afhend-
ingu dætra stefnanda til Danmerkur,
sem átti takmarkað erindi til almenn-
ings ...“ segir Kolbrún dómari. Sam-
kvæmt ritstjórnarlegu mati dómarans
áttu þá mál Sophiu Hansen og Halims
Al ekki heldur erindi til almennings.
Þarna kemur fram enn ein birtingar-
mynd þess að dómarar undirréttar
vilja taka sér það vald að ákveða hvað
almenningi í landinu kemur við.
Nýlegt dæmi er þegar Hervör Þor-
valdsdóttir, dómari við sama dómstól,
lagði fangelsisrefsingu við því að DV
fjallaði um fjármál fótboltamanns-
ins Eiðs Smára Guðjohnsen. Sá op-
inskái maður mátti þannig stýra því
um hvaða hluta fjármála hans væri
fjallað í fjölmiðlum. Það mátti tala um
sólskinið í lífi hans en ekki rigninguna
og haglélið.
Kolbrún Sævarsdóttir dómari legg-
ur nánast óbærilegar byrðar á blaða-
manninn. Líklega hefur dómarinn
réttlætt það fyrir sjálfum sér með því
að útgáfa DV borgi fyrir blaðamann-
inn og því skipti engu þótt kennitala
hans sé hengd upp á torgum. Laga-
gloppuna megi þannig nota til að
koma höggi á prentmiðilinn.
„Samkvæmt því sem hér hefur
verið rakið fól umfjöllun stefnda, sem
birtist í víðlesnu blaði sem gefið er út
í hagnaðarskyni, í sér ærumeiðingar
…“ segir dómarinn og skipar blaða-
manni í hlutastarfi að greiða hálfs árs
laun fyrir þær sakir að fjölmiðill hans
sé rekinn með hagnaðarvon að leið-
arljósi.
En málið er ekki svo einfalt að út-
gáfur borgi alltaf fyrir blaðamenn
sína. Þó nokkur dæmi eru til um
að blaðamenn hafi undir svipuð-
um kringumstæðum sjálfir þurft að
greiða háar fébætur vegna dóms.
Fjölmiðlafyrirtæki hafa farið á haus-
inn meðan á málarekstri hefur stað-
ið og þá hafa hinir dæmdu staðið á
berangri. Kolbrún Sævarsdóttir dóm-
ari var fyrst og fremst að dæma fá-
tækan blaðamann til hárra fébóta.
Sem dæmi ber honum að borga lög-
manni sækjanda málsins 750 þúsund
krónur. Og alls kostar mál hans hátt í
tvær milljónir króna. Jón Bjarki er nú
í þeirri stöðu að þurfa að leita skjóls
sem enginn veit hvort verður til stað-
ar þegar málinu lýkur. Hann er á valdi
örlaganornanna.
Svarthöfði
„Blaðamannafélagið
hefur reynt að
tala við hana.“
n Anna Kristine um að
arnþrúður karlssdóttir
vilji ekki láta hana hafa
upptökur af útvarpsþætti
sem hún stjórnaði á Útvarpi Sögu.
eiginkona Ólafs Þórðarsonar tónlistar-
manns sem slasaðist skelfilega eftir
barsmíðar hefur óskað upptöku af þætti
með viðtali við hann. – DV
„Fljót að hækka verð
þegar gengið veikist.“
n Jóhannes Gunnarsson,
formaður Neytendasam-
takanna, um niðurstöðu
rannsóknarritgerðar sem
unnin var á vegum
Seðlabankans. Þar kemur í
ljós að fyrirtæki hækka verð
þegar gengi veikist en lækka það ekki
þegar gengið styrkist. – Vísir
„Munurinn á Tómasi og
Ómari er líka sá að Ómar
talaði linnulaust.“
n Andri Freyr Viðarsson um
bolabítinn tómas og
fjölmiðlamanninn Ómar
ragnarsson. andri segir tómas
vera snyrtilegri en Ómar. – DV
„Svona gerist ekki af
sjálfu sér.“
Einar Ásgeirsson, framkvæmdastjóri
Hringrásar, um þann skæða eldsvoða
sem varð á athafnasvæði Hringrásar við
klettagarða. grunur leikur á íkveikju. –
DV.is
„Örugglega einsdæmi.“
n Einar K. Guðfinnsson, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins, um að borgaryfir-
völd geri allt sem í þeirra valdi stendur til
að eyðileggja helstu miðstöð innanlands-
samgangna í landinu með því að flytja
flugvöllinn. – Mbl
Var þetta Besta
útihátíðin?
„Ekki alveg sú besta.
Ég var hálf-sár
þegar enginn af
ungu kynslóðinni
tók undir með
Skítamóral – það er
léttvæg dauðasynd,“
segir Jón Örn Loðm­
fjörð, ljóðskáld
og einn þeirra sem
fóru á vegum Nei-
hreyfingarinnar á
Bestu útihátíðina á
gaddstaðaflötum
við Hellu síðustu
helgi.
Spurningin
„Hann er á valdi
örlaganornanna.
Þorgerður formaður